29 Juni - Boven en onder de prairie,

Het ontbijt hadden we op en we zouden net aan de rit en dan gaat je mobiel, Teatske. Eerst schrik je maar het is wel leuk even haar stem te horen. Wytze ook even aan de lijn en het vertelde dat hij ons mist maar niet de ijsco’s uit beppe’s diepvries. Als Teatske bij ons thuis de bloemen water geeft en de kids zijn mee, dan mogen ze een ijsco pakken.

Leuke start van de dag maar nu op weg naar Custer State Park. Van wat we gehoord, gezien en gelezen hebben, moet het een prachtig park zijn met veel wildlife. Bij de entrance even vragen of ik met de camper ook naar de Fire Tower kan rijden. Nee dat kan niet, de weg is te smal en zelfs twee gewone auto’s kunnen elkaar maar moeilijk passeren. Nou slaan we dat over. We doen the Wildlife Loop Road. Van af die weg moet je veel wilde dieren kunnen spotten, bizons, pronghorns, elks, prairie dogs, etc. Voor de helft de loop gereden en nog maar 3 bizons gezien en dan ook alleen maar ver weg. In het park leven meer dan 1400 bizons maar ze hebben zich zeker goed verstopt. Dan is er een korte afslag naar het Bison Center. Het gebouw is net twee maanden open en geeft informatie over de bizons in Custer SP. Aan de vrouw aan de balie vragen we waar de bizons zijn. Ze belt even met de fire watchers op de fire tower en die geeft aan dat ze zitten langs de weg naar Wind Cave en dus niet langs de Wild Loop Road. Oké, we gaan straks toch naar Wind Cave dus wie weet zien we ze. Eerst maken we de loop af en slaan dan af op de 87 richting Wind Cave. De helft van de weg hebben we al afgelegd maar nog geen bizons tot we in de verte een paar auto’s zien staan. Daar zijn ze, wel een paar honderd, koeien, kalfjes, stieren, jonge bizons. Alles loopt langs en over de weg. Ligt lekker uit te rusten in het gras of neemt een stofbad drinkt bij de moeder of is rustig aan het grazen.

Goh, wat is dit mooi, zo hadden wij ons de prairies voorgesteld. Golvende heuvels met gras met grazende bizons. We hebben geluk er is een pullout en daar kunnen we de camper parkeren. We staan eerste rang! De bizons liggen en grazen naast de camper. Motor uit en genieten met koffie bij de hand, wat wil je nog meer. De kudde graast rustig verder en na een half uur schuiven wij ook een stukje op. Het is zo mooi dat we hier een hele tijd naar zitten te kijken. Soms moeten auto’s stoppen omdat er bizons de weg oversteken en soms ook een tijdje op de weg blijven staan. Ze staan je dan dromerig aan te kijken van wat mot je hier! Na de nodige foto’s en filmpjes is het tijd weer verder te gaan maar dit vergeten we nooit weer. Al die bizons op de prairie.

Na een half uurtje rijden zijn we bij Wind Cave. Het is er verschrikkelijk druk en we kunnen geen parkeerplek vinden. Dan nog maar een extra rondje en dan gaat er een andere camper weg en wij naar die plek. Het is twaalf uur geweest en we hebben wel zin in wat. Hier zijn grotten en kun je een tour maken. Omdat het zo druk is eerst even naar het Visitor Center voor tickets. We kopen een paar kaartjes voor 3 uur dus we hebben nog wel even de tijd. Eerst even lunchen en dan hebben we nog tijd voor de Prairie Trail. Het is een loop van 1,5 mijl. Langs de trail verschillende informatie borden over het leven op de prairie. Leuk om te lezen. Dan terug naar het Visitor Center met informatie over de grotten van Wind Cave. Dan is het tijd om naar het verzamelpunt van de tour te gaan. Om 3 uur gaan we naar de ingang van de grond. Die grot is net een barometer. Als het buiten een lagedruk is waait de wind van beneden naar buiten. Bij een hogedruk is het net anders om. De ranger demonstreert het even door de deur open te houden en de haren staan door de wind uit de grot rechtop ons hoofd. Dan gaan we naar beneden, tijdens de hele tour meer dan 300 treden. De grot heeft altijd dezelfde temperatuur (15 graden) en zelfde luchtvochtigheid. Dit is nu een droge grot dus er worden geen formaties meer gevormd. Wat we aan de plafonds zien is boxwork, popcorn en andere dingen. Mooi om te zien.

In Wind Cave hebben ze 162 mile (dat is ongeveer 250 kilometer) aan tunnels ontdekt en vastgelegd. Ze denken dat dit maar 10% is van alle tunnels in Wind Cave. Eind 1800 heeft een jonge man van 16 jaar de eerste verkenningstochten in de grotten gemaakt en op tekening weergegeven. Hij deed dat met een kaars in een soort blikken emmer. De emmer werd aan de zijkant vastgehouden en de kaars stond in de binnenkant. Door de weerkaatsing van het licht in de emmer kreeg je het effect van de huidige zaklantaarn. Slim. De ranger demonstreert even hoeveel licht dit was en steekt de kaars aan en doet het licht uit. Nou je ziet heel weinig. Dan doet hij de kaars ook uit en het is echt aardedonker. Je ziet niet eens de hand die je voor je ogen heen en weer zwaait. Blij dat het licht weer aangaat. De grotten zijn mooi verlicht en goed te lopen. De paden zijn van beton en dat moest allemaal lopend op de rug naar beneden gebracht worden, wat een werk. Na een uur en een kwartier is de tour afgelopen en gaan we met een lift, in 22 seconden, naar boven. De grot onder de prairie was mooi maar we zijn ook heel blij weer bovengronds te zijn.

Het is al laat en we willen nog een stop doen, The Mammoth Site in Hot Springs. Na een half uurtje rijden zijn we er en kopen kaartjes. Hier is een opgraving van mammoet resten. Aan de hand van gevonden slagtanden hebben ze tot nu toe 62 skeletten van mammoeten gevonden. Over de vindplaats hebben ze een overkapping gebouwd zodat de opgravingen onder alle omstandigheden door kunnen gaan. Ook bezoekers kunnen overdag de opgraving bekijken.

De resten van de mammoeten zijn gevonden in een sinkhole. Dat is een diep gat met steile wanden. In dat gat stond water en de mammoeten dronken daar water. Als het water laag stond, gleden ze soms uit en konden er niet meer uitkomen en verdronken. Het werd een graf voor veel mammoeten die ze nu opgraven. De beenderen, slagtanden, kiezen, heupen ribben etc. zijn duidelijk te zien. De mammoet die ze hier vinden zijn niet de harige die wij kennen maar deze hadden een gladde huid en waren ook veel grote dan de wol mammoet. Het is heel interessant over de mammoet en de opgraving te lezen en te zien. Het is echt de moeite waard dit te zien. Het is bijna sluitingstijd en wij zoeken de camping op in het plaatsje Hot Springs. Wat hebben wij een mooie dag gehad en wat hebben wij genoten van het leven op de prairie en de natuurwonderen eronder.

K&N