9 Juni - Een prachtige rim drive,

In de nacht koelde het lekker af zodat we de slaapzak weer over moesten trekken. Vannacht (gelukkig) geen bears en vanochtend geen deers. Omdat we op een natuurcamping staan is er geen toiletvoorziening en wassen we ons in de camper. Ontbijtje en dan maken we ons klaar om te vertrekken. Black Canyon ligt hoog en rustig rijdend dalen we af. Onder ons een groene vallei die ze beregenen met grote waterkanonnen. Deze staan langs en om de weilanden en gaan om de beurt aan. Slim systeem. Als je hier niet beregent, wil er niets groeien. De rit gaat weer terug naar Montrose en dan slaan we af richting Delta. Daar tanken we even, een bak koffie en zoeken en supermarkt op voor een paar boodschappen. Dan het laatste stuk naar Colorado National Monument.

Bij de ingang van het park laten we onze America Beautiful Pass zien. Die hebben we in Grand Canyon gekocht en die kun je gebruiken voor veel parken. Dat is goedkoper dan voor elk park een intree kaartje te kopen. Dan nog een klein stukje rijden naar de picknick area voor de trail naar Devils Kitchen. Het is al heel warm dus smeren we ons in en nemen genoeg water mee en gaan op pad. Het wandelpad is prima en de hitte is nog wel vol te houden. Dan wordt het pittiger, we moeten klimmen en op de rotsen is de route moeilijk te zien. Hier en daar staan cairns (stapeltjes stenen) die de route aangeven maar het wordt steeds onduidelijker.

Op het eind staan een paar grote rotsen bij elkaar en we denken dat we er zijn. Het is heel moeilijk om er dichterbij te komen dus laten we het maar zitten en gaan rustig terug. Nu is het nog lastiger de weg terug te vinden en met pijn en moeite pakken we de route op. Het is erg heet en we drinken veel water. Het laatste stuk gaat weer makkelijk maar we zijn blij als we er zijn. Dit was ondanks de lengte wel een hele pittige trail maar waarschijnlijk komt het ook door de hitte. Op het bord bij de ingang van de trail zien we wat we hebben gemist. De rotsen waren goed maar we hadden eromheen moeten lopen. Het zijn een aantal losstaande rotsen en ertussen is een open ruimte. In die ruimte ligt een rond rotsblok in de vorm van een pot, Devils Kitchen. Jammer maar ach, er is nog genoeg te zien.

Aan de rit. De weg gaat langs de rim die in het beging heel erg steil is en Big Betty, onze camper, moet weer aan het werk. De nodige haarspeldbochten liggen weer voor ons maar de uitzichten zijn weer adembenemend. Dan door een tunnel en de stop bij het eerste viewpoint, Uta Canon View, waar we ook onze lunch gebruiken en tegelijk van het uitzicht genieten. Onder ons Ute Canyon en rechts Red Canyon en die zijn naam eer aan doet. Lichtroze en rode rotswanden en onder in de vallei wat groene struikjes en een enkele boom. Langs de weg van de rim liggen wel een tiental uitzichtpunten die we niet allemaal doen.

We hadden gelezen dat de laatste viewpoints het mooiste zijn. Na de lunch gaan we langs de andere uitzichtpunten en willen we ook nog een trail gaan lopen. Jammer genoeg missen we het beginpunt van de Coke Ovens Trail. Die zijn we voorbijgereden en staan nu bij de Coke Ovens Overlook. Onder ons zien we ene paar rotsen die lijken op ouderwets kookovens, vandaar ook de naam. In de verte zien we de trail en we overleggen wat we gaan doen. De trail is een uur en in deze hitte is het niet verstandig. Dus slaan het over en doen straks een kortere trail.

Het klopt inderdaad, de uitzichten worden steeds mooier, tenminste vinden wij. Grand View doet zijn naam eer aan. Een wijds uitzicht over de canyon en op de achtergrond zien we de stad Grand Junction. Van bovenaf is mooi te zien dat de straten in blokken verdeeld zijn. Onder ons zien we ook de Colorado River. Ook Independence Monument View is schitterend. In de verte zien we Window Rock. Dat is een berg met op het eind een gat in de wand waar je doorheen kan kijken, een window. Straks gaan we dat dichterbij bekijken en de hele korte trail daarnaartoe lopen. Elke keer als we terugkomen in de camper drinken we water, zoals Ietje al zei: als het warm of heet is moet je drinken als een koe al vind ik 50 liter wel veel! Het Visitor Center rijden we voorbij en we stoppen bij Window Rock Trail. Het is maar een kwartiertje lopen om bij het uitzichtpunt te komen en ook deze is fantastisch. Hier genieten we van.

Dan is het tijd de camping op te zoeken, wat vroeger dan de bedoeling. Toch is het verstandig omdat hitte slopend is. Het is tijd dat we even bijkomen. Het laatste stukje is weer pittig, veel haarspeldbochten naar beneden en twee tunnels maar het went zeker al. Big Betty brengt ons veilig beneden en dan is het maar een klein stukje rijden naar de camping. Het is een prachtige camping en gelukkig hebben we stroom zodat de airco in de camper aan kan. Een koud biertje en de voeten omhoog. Wat een dag.

K&N