8 Juni - Black Canyon of the Gunnisson,

De zon is al op maar de camper staat nog in de schaduw van de berg. Vandaag doen we het rustig aan, we hebben maar 1 park op het programma staan. Rustig aankleden en ontbijten. Dan even de mail en de appjes lezen. We gaan niet gelijk aan de rit. Eerst even naar Quary naar het postkantoor. De camper kunnen we kwijt op een groot parkeerterrein en dan lopen we de stad in. Het centrum is oud de zij- en achterwegen zijn niet eens geasfalteerd. Het postkantoor is nog dicht dus doen we een rondje, zo groot is Quary nou ook weer niet. Ze noemen de stad wel Zwitserland van de USA. Lijkt er een beetje op met houten huizen die wat Zwitsers aan doen. Het postkantoor is open en we kopen postzegels. Nanda had de kaarten al geschreven dus kunnen ze gelijk weg. Terug naar de camper en op weg, richting Montrose.

Het is een mooie route en anders dan we tot nu toen gezien hebben. De weg in het midden en aan weerskanten een vallei en dan bergen. Langs de weg huizen, boerderijen en bedrijven, het lijkt wel een soort streek. Bij een benzinestation kopen we een beker koffie en dan gaan we weer door. De eindbestemming vandaag is Black Canyon of the Gunnison. Het is net zoiets als de Grand Canyon alleen is de canyon veel nauwer, de wanden staan veel dichter bij elkaar. Ook anders ten opzichte van de Grand Canyon is, dat deze canyon dieper is en de wanden van zwart graniet. Vandaar ook de naam Black Canyon.

Bij het eerste viewpoint stoppen we even voor een bakje koffie en het uitzicht en die is adembenemend. Heel diep onder ons horen en zien we de rivier stromen. De nodige foto’s worden weer gemaakt en dan gaan we verder naar het Visitor Center. Dat is ook een viewpoint en een trail die we gaan doen. Ook dit uitzichtpunt is prachtig. Hier zie je echt hoe overweldigend de natuur kan zijn. Dan gaan we de Oak Flat Trail doen van 3,2 kilometer. Het is een rondje en we kunnen kiezen, links of rechts, het wordt rechts. Het eerste stukje gaat prima maar dan komen er pittige afdalingen. Dan beginnen we te twijfelen is dit de goede trail wel of zitten we op de trail die de canyon ingaat naar de rivier? Onder ons horen we stemmen en even vragen. Ja we zitten goed. De trail maakt een splitsing. Rechtdoor gaat de canyon in de andere gaat terug naar het Visitor Center. Verder naar beneden en dan gaat het pad weer langzaam omhoog. Onderweg zien we allemaal bloeiende bloemen, wilde akelei, lupinen en andere soorten. Het is warm maar hele stukken lopen we ook in de schaduw. Na een uur zijn we weer boven. Op naar de camper, stoeltjes ervoor en genieten van onze koude watermeloen. Dan nog een broodje en op naar de volgende uitzichtpunten. We rijden langs de rim, de rand van de canyon en elk uitzichtpunt heeft een naam, zoals Pulpit Rock Overlook, Rock Point, Devils Lookout (gelukkig hebben wij hem niet gezien), Painted Wall, Dragon Point (ook die was er niet). Elk uitzichtpunt is geweldig om te zien. De canyon ziet er met zijn donkere wanden en puntige uitstekels wreed en grimmig en dreigend uit. De zon maakt het wat anders maar zou het bewolkt zijn of regenen dan is het zelfs woest en dreigend.

Bij het eindpunt eten en drinken we wat en dan naar de camping. Dit is een natuurcamping: er is een toilet maar verder ook niets. Je moet echt selfsupporting zijn als je hier gaat staan. We vinden onze plek en installeren ons. Even rust bijkomen van alle indrukken. Campingstoeltjes op zijn plek en lekker lezen op de e-reader.

Dan hoort Nanda wat, een deer (een grote ree) staat op 7 meter van ons af wat blaadjes te eten. Na wat geknabbeld te hebben gaat zij gewoon liggen voor een dutje. We zien nu alleen maar de oren flapperen. De chipmunks lopen onder de camper door, je waant je gewoon in de Hof van Heden! Als we opstaan staat de deer ook op en loopt heel rustig weg, helemaal niet bang. Het is hier echt zomers en we eten buiten aan de picknick tafel. Bij ons eerste voorgerecht zien we op 10 meter van ons af weer een deer staan, een jong mannetje. Ook deze is zeker moe want die gaat ook liggen. We proberen een foto te maken maar door het lange gras zien we alleen zijn oren. Wat is dit mooi en hier kunnen we echt van genieten. Na het eten nog even een korte wandeling en nu lezen en het blog bijwerken. Versturen zal vandaag niet gaan want er is geen wifi. Als het donker is dan is het ook echt donker en doodstil. Wat zullen wij lekker slapen.        

K&N