7 Juni - A quick start and a slow drive,

Vanochtend vroeg wakker want… komt het wel goed met de tijd? We willen namelijk met de stoomtrein van Durango naar Silverton en we moeten om halfnegen bij het rangeerterrein zijn. Als je in een andere staat komt kan de tijd weleens anders zijn. Tomtom gaf steeds een uur verschil aan dus schrik!!...hebben wij wel de goede tijd? Even aan de buurman vragen en nee hoor we moeten de klok een uur vooruitzetten. Dus snel wassen en eten anders zijn we te laat. Wat zijn we blij dat we zo vroeg wakker waren. Om 8 uur rijden we naar het rangeerstation in Durango waar we 15 minuten later aankomen. Op een groot parkeerterrein kunnen we de camper kwijt en dan lopen we naar het station. De stoomtrein met de wagons staan er al en wat is dit leuk. De stoom vliegt je om de oren en de machinist laat de stoomfluit regelmatig horen.

We moeten wachten met instappen tot we toestemming krijgen. Conducteurs, machinisten, en andere werklui stappen rond in oude kleding en er klinkt westernmuziek uit de luidsprekers. De Amerikanen weten er wel een show van te maken. Dan kunnen we instappen en zoeken we onze zitplaatsen op. Onder luid gefluit van de stoomfluit vertrekken we om 9 uur. Buiten staan net zoveel mensen naar de stoomtrein te kijken als er in de trein zitten. Het is een topattractie van Durango. Slow rijden we richting Silverton en we genieten met volle teugen. Even later zien we onze camping waar we overnacht hebben en gaan we verder. De wagons schommelen heen en weer en we horen het bekende stoomtreingeluid als deze kracht moet zetten om bij een heuvel op te komen. We rijden langs een rivier met op de achtergrond hoge bergen. De uitzichten zijn fantastisch en er zijn gewoon geen woorden voor.

Even door de oude wagons lopen en dan hoor ik Fries spreken. Het zijn bekenden uit St. Nicolaasga. Zij hebben eerst ook hun familie in Texas opgezocht en maken nu ook een rondtrip door de USA. Wat is de wereld toch klein. De hele trip duurt 3,5 uur. Dat lijkt lang maar het verveelt geen moment. De doorgangen zijn vaak smal dus de trein moet ook wel langzaam rijden. Door het schommelen kan hij zo een boom of een rotswand raken. Om half 1 rijden we Silverton binnen en stappen we uit. Silverton is een oud mijnstadje. Hier werd zilver bij de ton gewonnen vandaar ook de naam. We kunnen even rondlopen en het is echt een oud (toeristisch) mijnstadje. De straten zijn onverhard, veel restaurants en souvenirwinkels. Leuk om even rond te kijken. De kinderen kunnen ook goud wassen en daar gaan we ven kijken. Er staan bankjes en daar kunnen we rustig onze broodjes op eten.

We hebben 5 kwartier en dan moeten we terug. Dit keer gaan we niet met de trein terug maar met de bus. Dat scheelt tijd omdat we vanavond naar een andere camping, in Quary, moeten. In de bus en terug naar Durango. De chauffeuse is een gepensioneerde onderwijzeres en doet dit werk voor de treinmaatschappij al meer dan 20 jaar. De weg is steil met haarspeldbochten en dan weer forse afdalingen. Ondertussen vertelt ze honderduit, over de bergpas waar we over rijden, de bergen om ons heen, over de sneeuw in de winter en de lawines. Je kunt wel merken dat ze geschiedenis heeft gegeven want ze vertelt het heel leuk en leerzaam. Alles verstaan we niet maar de essentie begrijpen we vaak wel. De rit duurt anderhalf uur en ze is geen moment stil geweest… uhum…..  

Het is half 4 en we moeten nog 70 mile door de bergen dus jammer genoeg geen tijd om Durango Old Town te bekijken. Aan de rit en die gaat voorspoedig. Net buiten Durango is een hotspring, een warmwaterbron, even kijken. Het lijkt wel een geiser uit Yellowstone. Dit is iets wat we hier niet verwacht hadden. Dan verder richting Silverton, dezelfde route als de bus maar dan de andere kant op. Bekijken we het nu van de andere kant. Bij Red Mountain stoppen we weer even. De rit is inspannend, een bakje koffie zal ons goed doen want we rijden over de One Million Dollar Road. Een van de beroemdste en pittigste wegen van de wereld. Nou pittig is die zeker want een klein foutje en je ligt over de rand. Het is tijd om weer verder te gaan, nog even ploeteren en zweten.

Niet veel later zien we Quary, een leuk stadje. Tomtom loodst ons verder en na dan moeten we aan de andere kant van de rivier terugrijden. 7 Mile over een (gelukkig) goede dirtroad. Dan zijn we er en de campingbeheerder wacht ons al op. Ze vertelt ons dat tomtom ons 14 mile om heeft laten rijden, ja dat is jammer. Het maakt ons niets meer uit; we zijn er. We krijgen een plekje aan de rivier en we horen het water stromen. Door al dat water zullen we er vannacht we een keer uitmoeten. De temperatuur is heerlijk dus we zullen vast lekker slapen. Dromen van de trein en zweven over de One Million Dollar Road.

K&N