15 Juni - Bugs and bones

De camping waar we vannacht stonden was niet de mooiste. Een grote grind bak, in vakken verdeeld. Langs de randen staan caravans van arbeiders en die later in de middag terugkomen van hun werk. De meesten werken in de olie-industrie. De olie heeft Rangely op de kaart gezet. Toiletten en douches zijn er niet maar die hebben we gelukkig zelf aan boord. Het was afgelopen nacht een stuk kouder en we hebben onder de slaapzak geslapen. Het is frisjes in de camper dus vlug wassen en aankleden.

Vanochtend gaan we naar Dinosaur National Monument en dat ligt niet ver van Rangely. Het is tijd om te vertrekken en we rijden van het park af. Ertegenover is een benzinestation en daar is de benzine niet duur dus gelijk tanken en een bak koffie. De pinautomaat doet het niet dus moeten we cash betalen. Geen probleem we hebben nog wel wat in de beurs. Dan echt op weg. Onderweg zien we de nodige jaknikkers die de olie uit de grond pompen. Het park waar we naar toe gaan, bestaat uit twee stukken. Het Canyon gedeelte in het oosten en vlakbij Rangely en westelijk het Quarry gedeelte bij Jensen. Na een dik drie kwartier rijden we het oostelijke gedeelte van het park in. Het eerste wat we zien is een vos die de weg oversteekt. Een foto maken zit er niet in. Ik denk dat het haast heeft omdat hij te laat thuiskomt. De weg gaat gelijk al stijgen maar het gaat prima en de uitzichten zijn weer fantastisch. Bij Plug Hat Butte doen we de Bull Canyon Rim trail van ongeveer 3 kilometer. Je loopt langs de rim en kijkt uit over Bull Canyon en de vallei daar weer achter. We genieten weer met volle teugen van deze wandeling.

Na een klein uurtje zijn we terug en gaan een aantal uitzichtpunten doen en we hebben nog 31 miles voor de boeg voor we bij het eindpunt zijn. De weg slingert door het groene landschap. Het is hier mooi, bloemen in allerlei kleuren langs de weg, stukken met gras, sagebrush en dennenbomen. Het is een heel afwisselend en mooi landschap. De afgelopen week hebben we veel droge vlakten en bergen gezien en nu al dat frisse groen is een verademing. Onderweg zien we af en toe ranches met de nodige koeien die er heel goed uit zien. Wij hebben de dyk skiep maar hier hebben ze mountain cows. Als we halverwege zijn zien we allemaal beestjes over de weg lopen, ze springen en kruipen en het lijken wel jonge padden. Als we beter kijken zijn het honderden en honderden bugs. Op de hele weg krioelt het van bugs het lijkt wel een van de plagen uit Egypte. Zoiets hebben we nog nooit gezien. Als we in het Visitor Center zijn vragen we wat voor soort bugs het zijn.

Bij Echo Park Overloop moeten we een stukje lopen tot het viewpoint. Het is weer schitterend. Als we terug willen lopen komen we een echtpaar uit België tegen. Ze zijn begonnen en eindigen in Salt Lake City en zijn met de laatste dagen bezig. Ze hebben het nodige al gezien. Ze waren net op tijd uit Yellowstone weg en hebben daar nog sneeuw gehad. Bij een van hun tochten kwamen ze oog in oog met een grizzly te staan. Heel rustig zijn ze teruggelopen en ze waren zo van slag, dat ze geen foto’s hebben gemaakt. Op het eindpunt, Harpers Corner 2310 m, stoppen we. Het is tijd voor de lunch met een prachtig uitzicht. Na de lunch doen we Harpers Corner Trail van 3,7 km. Het is een prachtige wandeling. Onder ons zien we een rots die de naam Steamboat Rock heeft en de formatie lijkt ook op een stoomboot. De Green River krult om de rots heen.

Onderweg komen we een ouder echtpaar tegen en ze praten Duits. Zij zijn jaren geleden geëmigreerd naar de USA. De vrouw vraagt waar we vandaan komen en als ze Nederland hoort gaat ze over in het Duits maar dat is lastig voor haar. Ze woont al te lang in de USA en ze praat makkelijker Engels dan Duits. Ze wensen ons een goede reis en het eindpunt is super zegt ze. Nou daar heeft ze gelijk in. Een prachtig uitzicht op de Green River Canyon met in de diepte de snelstromende Green River. Het is tijd om terug te gaan en naar het tweede deel van het park te gaan.

Omdat het steil en bochtig is mag ik de 31 mile terugrijden. Bij de Interstate neemt Nanda het weer over en moeten we nog 25 mile tot aan Quarry Visitor Center. Daar zetten we de camper op het parkeerterrein en lopen het informatiecentrum in. Daar horen we dat de bugs Mormon Crickets zijn. Dat je ze ziet is sterk afhankelijk van de omstandigheden, die moeten gunstig zijn en het gebeurt niet ieder jaar. Dus wij hebben geluk gehad zoiets te zien. Dan gaan we met de shuttle mee naar de Quarry Exhibit Hall. Dat is een hal die hebben ze over de vindplaats van duizenden bones (botten) van dinosaurussen hebben gebouwd. Miljoenen jaren geleden was op deze plek een rivier. Tijdens een grote droogte stierven veel dinosaurussen. Toen begon het overvloedig te regenen en verdronken er ook veel dinosaurussen. Die door droogte gedode en de verdronken dinosaurussen werden door de stroming bij elkaar gedreven en met modder en zand bedekt. Omdat ze afgedekt waren met modder en zand werden de botten geconserveerd en versteend. Begin 1900 werden ze ontdekt; duizenden botten werden opgegraven en geschonken en verkocht aan musea en universiteiten. De vinder was van mening dat niet alles opgegraven moest worden maar bewaard moest worden voor het nageslacht. Toen heeft men de hal over de opgraving bebouwd. Als we de hal inkomen zien we een stuk rotswand waarin allemaal bones zitten van meer dan honderd soorten dinosaurussen. Botten, rug- en staartwervels, ribben, kaken, klauwen, alles aan skeletten van dinosaurussen. Dit is gewoon een grote begraafplaats van dinosaurussen geweest. Op de zijkanten allemaal displays met tekst en uitleg over de vindplaats, de opgravingen uit het verleden, de soorten dinosaurussen. Heel veel informatie en leuk om te zien en te lezen.

Na een tijdje hebben we genoeg bones gezien en gaan we met de shuttle terug en met de camper naar onze camping. Het is een prachtige natuurcamping naast de rivier met allemaal grote populieren. Onze camper staat heerlijk in de schaduw. De stoeltjes achter de camper en genieten maar. We zitten nog maar even en dan zijn Knabbel en Babbel er ook. Ze zijn helemaal niet bang en lopen onder de camper en onze stoeltjes door. Af en toe hebben ze ruzie en zitten elkaar achterna. Het is net of zitten we naar een tekenfilm van Walt Disney te kijken alleen missen we Donald Duck. Als we zitten te eten aan de picknicktafel krijgen we ineens een gast aan tafel. Knabbel of Babbel springt zo naar boven en als we niet oppassen eet ie de sla van ons bord. Voor we het weten zit ie in de lege koekenpan de laatste restjes eruit te snoepen, maar nu is het mooi genoeg geweest, wegwezen. Na het eten lopen we nog even langs de rivier maar daar zitten andere vriendjes waar we niet zo gek op zijn, muskieten, dus terug. Nog even heerlijk genieten van de ondergaande zon. Nog even lezen en morgen weer een nieuwe dag. K&N