13 Juni - top of the world,

On top of the world,

Vandaag wat eerder opstaan dan normaal, we moeten namelijk de huurauto om 7.30 uur ophalen. Gezien de temperatuur is het maar goed dat we zo vroeg zijn. Na een kwartiertje rijden zijn we er en parkeren de camper. Dan is het even zoeken. Het is in een gewone woonwijk met appartementen. Welke moeten we hebben want we hebben geen huisnummer. Dan worden we geroepen en zien we Ularbek, zo heet hij, aankomen. Hij is net terug met de jeep want hij had hem even door de wasstraat gehaald. De jeep Wrangler is geweldig, een monster van een auto. Ularbek legt nog het een en ander uit. In de koffer staat nog een koelbox en die mogen we gebruiken. Met deze hitte komt dat goed uit. Dan krijgen we de sleutels en laden de spullen in en gaan aan de rit.

Eerst even naar een tankstation voor een zak ijs voor in de koelbox en een grote beker koffie (die we samen delen, we blijven Nederlanders). Dan op naar de Needles en dat is eerst een heel stuk rijden, van Moab richting Blanding. Het is een mooie route die op en neer gaat door het landschap. Het waait verschrikkelijk hard en omdat het zo droog is, is de lucht rood en grijs van het stof. Na de nodige mijlen zien we de afslag en dan is het nog 35 mile naar het Visitor Center. Ineens zien we groen gras en een hele kudde koeien met kalfjes lopen. Een stukje van de weg af zien we de Dugout Ranch. Aan het huis te zien doet deze boer het goed. Onderweg komen we nog langs Newspaper Rock. Een rotswand met allemaal rotstekeningen. Social media van duizenden jaren geleden, de oorspronkelijke inwoners waren hun tijd ver vooruit.

Weer verder en het is een prachtige rit met grote rotsformaties in grijze en roodbruine tinten.Dan weer door en onderweg naar het Visitor Center voor een sanitaire stop, ja dat is het nadeel van een gewone auto ten opzichte van een camper. Het plan was een trail te lopen naar Chesler Park Viewpoint (8,7 km) maar dat is gezien de lengte van de trail, de hitte en de harde wind niet verstandig. We passen ons aan en doen de korte Pothole Point Trail. Dat zijn vrij platte rotsen waar allemaal holtes in zitten. Als het regent blijven deze vol water staan. Vanaf de rand hebben we een prachtig uitzicht op de Needles, de bergen waar het park zijn naam aan te danken heeft.

De omgeving is fantastisch. De volgende trail is Slickfoot Rock Trial. Die is 4 km en duurt 2 uur. Niet verstandig die helemaal te doen en we gaan een halfuur heen en dan terug. Langs de trial zijn een paar viewpoints en het uitzicht is fabelachtig, goh wat is dit mooi. Als we terugkomen bij de camper drinken we het nodige en rijden naar het eindpunt van de weg, Big Spring Canyon Overlook om te lunchen. Jammer genoeg is hier is niet zoveel te zien en dus gaan we terug. Langs de weg staan picknick banken en daar gaan we lunchen. Er zijn er meer die voor een lunch gaan maar die we niet uitgenodigd hebben. Twee raven komen gelijk aanvliegen als wij ons broodje zitten te eten en zijn zo brutaal dat ze op de tafel springen. Dat gaat ons te ver, wegwezen. Dan gaan ze mooi in de boom achter ons zitten maar daar hebben wij geen last van.

Na de lunch gaan we door naar Anticline Overlook. We hadden gelezen dat deze plek mooier is dan Needles Overlook. Voor ons uit is de wereld helemaal dicht van het opgewaaide zand en stof, de hele lucht is nevelig. We rijden helemaal terug naar de 191 die naar Moab loopt. Een stukje over de 191 North en dan slaan we af naar Needles en Anticline Overlook. Na ongeveer 12 mile splitst de weg zich en wij gaan over de dirtroad naar Anticline Overlook. Nu moet het beest zijn prestaties maar bewijzen en dat doet hij. De dirtroad ligt erbij als een wasbord, met andere woorden de weg is heel ribbelig en als je langzaam rijdt hobbelt en schudt het verschrikkelijk. Met een gewone auto kun je hier moeilijk overheen laat staan met een camper. Dan moet je op de terugweg de verloren onderdelen opzoeken. Onderweg zien we een groep pronghorns over de weg lopen, een paar geiten en een aantal jongen. Het zijn een soort reeën maar dan slanker en met een witte streep op de flank en een zwarte vlek op de kop. Dit dier kan verschrikkelijk hardlopen. Prachtig om te zien. Na 32 mile komen we bij Anticline Overlook en moeten we nog een stukje lopen. Als we over de rand komen valt onze mond open, wat is dit mooi, wat een schitterend uitzicht hebben we nu. Dit is on de top of the world. Beneden zien we de Colorado river maar wat het meeste opvalt zijn de Potash Ponds, zoutbekkens aan de andere kant van de rivier. Allerlei kleuren blauw en sommige mosgroen, prachtig. Onder ons zien we ook een dirtroad, de Chicken Corners Safari Rte. De auto’s kruipen vooruit. Het is, denk ik, een moeilijke weg om te rijden want ze rijden verschrikkelijk langzaam, zelf de crossmotors rijden heel langzaam.

Wat is dit een mooi uitzichtpunt, het is adembenemend. We hebben tijdens deze reis al veel mooie dingen gezien maar deze hoort, tot nu toe in de top 3. Bijna een uur genieten we van alles wat we beneden en om ons heen zien. Het wordt al laat en we moeten nog een heel eind terug dus tijd om terug te gaan. Het beest heeft geen enkele moeite met de weg en met een behoorlijk vaartje rijden we terug naar de 191. Bij Rock in de Hole zouden we gaan eten maar die was helaas gesloten dus wordt het Moab. Eerst leveren we de jeep in en laden alles weer over naar de camper. Dan zoeken we een restaurantje op en die zijn er genoeg. Het was een lange dag en we hebben wel zin in wat en het smaakt uitstekend. Terug naar de camping een even lekker bijkomen van deze fantastische dag.

K&N