17 Juni - Op en neer,

Ook vandaag weer het bekende ochtendritueel en we versturen ook wat mailtjes. De ingangen van Yellowstone North blijven gesloten, waarschijnlijk het gehele jaar omdat er een aantal bruggen en weggen weggespoeld zijn. We hadden een camping voor twee dagen in Gardiner gereserveerd en dat is net buiten Yellowstone in het noorden. Door de overstromingen kunnen wij daar moeilijk komen. Daarom annuleren we de reservering en boeken voor die twee nachten twee campings in Grand Teton. Er zijn nog een paar plekken vrij dus we hebben geluk. Bakje koffie en we gaan aan de rit. We moeten nog een stukje door Vernal heenrijden. Vernal staat bekend als bloemenstad en dat klopt ook wel. Aan de lantaarnpalen hanging baskets en heel veel bloembakken met zomergoed. Het ziet er heel mooi uit. Vandaag gaat de reis naar Dubois en dat is bijna 300 mile dus we zijn de nodige uren onderweg.

Nog maar net zijn we Vernal uit of de weg gaat weer steil omhoog met de nodige haarspeldbochten, hoger en hoger. Om ons heen grote bergen met mooi gekleurde rotspartijen, rood, grijs, geel, groenig en alle kleuren ertussenin. Er is ook een open mijn; wat ze daar uit halen kunnen we niet zien. Als je naar boven gaat, ga je ook een keer naar beneden en dan komen we in Flaming Gorge. In de verte zien we het waterreservoir voor de waterkrachtcentrale liggen. Dan komt om de bocht de highway patrol met zwaailichten en moeten we stoppen een aan de kant. Er kom een overload transport onze kant op en daarom worden alle auto’s aan de kant gezet. Nog een auto van de highway patrol en even later een andere auto met zwaailichten en dan de truck met een immense grote bulldozer op de oplegger en dan weer een auto met zwaailichten. Die truck moet dus ook over de steile bergen en de pittige afdalingen.

We stoppen even bij de Flaming Gorge Dam en nemen nog wat koffie. In de tussentijd kijken we naar het waterreservoir. Het waterpeil staat laag en hele stukken van de bodem liggen bloot en dat al in juni.Even later komen we door het plaatsje Dutch John en nemen een foto van het kom bord. Het kan niet anders dat de stichter van dit dorp een Nederlander was. Vandaag rijden we om de beurt en als het te pittig wordt voor Nanda neem ik het even over maar het gaat prima. Ook nu gaat de weg weer op en neer maar gelukkig met minder haarspeldbochten. Bij Eden stoppen we even voor de middag lunch. Het is hier echt niet de hof van Eden. Lijkt eerst wel zo omdat er veel groen is maar het is er grote armoede. De 235 inwoners hebben hier een hard bestaan. Er zijn een paar boerderijen die grasmaaien en in balen laten persen. We denken dat ze leven van de verkoop van de balen hooi. Ook hier weer….., zonder beregening geen gras.

Voor Lander gaat de weg weer steil omhoog en niet veel later krijgen we het uitzichtpunt over de Red Canyon Rim. We stoppen even voor en paar foto’s. De aarde heeft de grond in plooien omhoog gedrukt maar het wordt pas mooi door de kleuren. Rood-oranje strepen in het groen. Het ziet er heel mooi uit. In deze omgeving zijn meer van deze plekken maar deze kun je het mooiste zien.

Weer verder en onderweg moeten we nog even stoppen voor weg werkzaamheden. Op de weg staat een mevrouw met een bord stop. Van de andere kant komen een rij auto’s en dan mogen wij, achter een auto aan met follow me. Voorbij Lander wordt het landschap nog mooier. Veel ranches met beekjes en meertjes. In de verte doemen de bergen van de Rocky Mountains op en die beloven niet veel goeds. Donkere wolken boven de bergen. We zien de regenbuien aankomen en de wind trekt ook aan. De camper is windgevoelig en schudt heen en weer. Langs de wegen staan borden die waarschuwen voor windstoten van meer dan 40 mile per uur dus we passen de snelheid aan en houden het stuur goed vast. Boven de bergen zien we de regen vallen maar we kunnen het droog houden en uiteindelijk komen we aan in Dubois.

De receptie verwacht ons en we gaan ons plekje opzoeken. Ze attenderen ons op de rodeo van vanavond maar we zijn te moe om daar heen te gaan. We gaan naar een rodeo in Cody want dan hebben we meer tijd. Als we op ons plekje staan is het tijd voor een heerlijk bakje koffie om even bij de komen van de lange reis. Lekker in de zon voor de camper. Dit is ook vakantie. Elf jaar geleden hebben we op dezelfde camping gestaan en ook in het dorp gegeten. Kijken of we het restaurant nog terug kunnen vinden waar we toen zo heerlijk gegeten hebben. Toen kwamen er een paar cowboys het restaurant in met sporen aan hun laarzen, leren manchetten om de polsen en een zakdoek om hun hals. Ze hadden toen nog net niet het paard voor de eetgelegenheid vastgebonden. Dus de stad in, nou stad… Het zijn een paar straten, een paar huizen,winkels en restaurantjes en dan heb je het ook wel gehad. Boven verwachting bestaat het restaurant nog: Cowboy Cafe.

Wij naar binnen en schuiven in een box. Wat leuk dat we hier weer zijn. Eerst een biertje dat hebben we wel verdiend na zo’n lange dag. Dan bestellen we een hamburger steak en een gewone steak en die zijn zo lekker we eten onze vingers er bijna bij op. Als toetje nemen we home made pie. Grote stukken die warm gemaakt zijn en verrukkelijk smaken. Met onze buiken vol lopen we terug en maken nog een rondje over de camping. We zien een paar grondeekhoorns en natuurlijk veel campers. De een heeft nog een grotere camper dan de ander, het is big, bigger and ….

We zien een camper waarvan de achterkant een balkon heeft wat uitsteekt. In de camper zien we dat er een bed boven in de camper zit/hangt, tenminste er ligt een matras. Voor de camper staat de pick-up die de camper moet trekken en ook nog een ATV (All Terrain Vehicle) die ze achter de camper aan slepen. Het is mooi geweest voor vandaag en morgen weer een nieuwe dag. Dan gaan we naar Grand Teton maar hebben dan geen wifi. Over een paar dagen doen we weer verslag.