26 Juni - Een reisdag naar plekken met opmerkelijke namen,

Gisteravond na het eten vanaf de camping nog even een wandeling gedaan naar downtown Buffalo. Het wandelpad loopt naast de Clear Creek. Ze hebben het pad aangelegd op een oude spoorbaan, dus net zoiets als het Dokkumer Lokaeltsje. Na een kwartiertje zijn we downtown maar het stelt niet veel voor. Wat winkels, restaurants, hotels, parken en wat andere gebouwen en dan heb je het ook wel gehad, Wat we wel leuk vonden waren de graffiti schilderijen op sommige muren. Enkele waren kunstig gemaakt en mooi om te zien. Na een rondje gaan we maar weer terug. Als we teruglopen langs de rivier horen we een aantal vogels een kabaal maken. Daar is iets aan de hand en ja hoor boven in de boom zit een roofvogel, een osprey (vis havik). De andere vogels proberen hem te verjagen maar hij geeft er niks om en blijft mooi zitten. Wij lopen verder en genieten nog even van de avond.

Vandaag hebben we wel een lange rit maar we starten rustig. Nog even het vuil water dumpen, water tanken en de ramen schoonmaken zodat we onderweg goed foto’s kunnen maken. Nog even tanken want de benzine is hier goedkoop. Dan gaan we op weg richting Devils Tower National Monument. Dat is ongeveer twee uur rijden. We rijden door een afwisselend landschap maar het meeste zijn heuvels met gras. Zover we kunnen zien glooiende heuvels met gras, gras en nog eens gras.

Onderweg zien we veel pronghoorns en vleeskoeien maar wat wil je ook met al dat gras. Dan wordt het anders, steiler met hogere en kleurige bergen met op de hellingen dennen en sparren. In de verte zien we Devils Tower al en dan ineens zien we hem niet meer. Pas na een heel stuk rijden komt hij weer tevoorschijn en hij is gigantisch. Een smalle en steile rots midden in het landschap. Geen wonder dat de indianen die berg vereerden.

We rijden het park in en dan is het nog een paar mile naar de parkeerplaats en we hebben geluk. Het is er druk maar gelukkig is er nog een plek voor onze camper. Dat is mazzel, net op tijd. Via een trail lopen we naar de voet van Devils Tower en als je er zo dicht bij staat is het een kolos. De berg is van basalt en 264 meter hoog. Via een trail kunnen wij er hellemaal om heen lopen, zodat we het van alle kanten kunnen bekijken. Ook zijn er mooie uitzichtpunten over de vallei onder ons. Voor de indianen is dit nog een heilige plek en op sommige plekken hangen er gekleurde repen doek doeken en soms veren aan de stam of takken. Onder voorwaarden en met een vergunning mag je de berg ook beklimmen. Het is een gewild object voor bergbeklimmers en we zien er een aantal op de wanden van de berg. Ze zullen vast wel een prachtig uitzicht hebben maar zij liever dan wij. Het is een indrukwekkend iets en we vinden het prachtig dit te kunnen zien.

Na ons rondje om Devils Tower gaan we weer verder. Onderweg zien een veldje met allemaal prairie dogs, de mollen van Amerika. Grappige diertjes om te zien. Op naar Deadwood. Dat moet een oud stadje zijn waar de tijd stil is blijven staan.

De rit gaat door een bergachtig landschap met bergen, kloven en aan weerkanten van de weg graslanden. Na de nodige miles komen we in Deadwood en vinden we een parkeerplaats. Vandaar lopen we het historische stadgedeelte in. Het is maar een straat en niet erg lang. Er staan een aantal oude gebouwen zoals hotels en een paar winkels maar er is toch al veel veranderd en gemoderniseerd.

Wat ons opvalt zijn het aantal gokhallen die er staan. Ook in de bars staan gokkasten. Dat hebben we nog niet eerder zo gezien. Wat ons ook verbaast dat iedereen er nog gewoon doorheen mag rijden met auto’s maar ook met grote campers en bussen terwijl er trolleybussen zijn vanaf de parkeer plaatsen. In ons land was de straat afgesloten geweest voor het verkeer. Het valt ons een beetje tegen maar het is een leuke onderbreking in de lange reis. Ook zijn er veel winkels met drank. Dan zien we een etalage met rijen verschillende soorten op drank en lopen even naar binnen. We mogen wel even wat proeven, strawberry met 35% alcohol. Het is maar goed dat we een vingerhoedje mogen proeven. Man wat is dat sterk spul en dat moeten we maar even blussen met een ijsje.

Bij Dairy Queen kopen we een blizzard en op een bankje buiten genieten we daarvan. Dan op naar Rapid City en dan door naar Badlands National Park. Voorbij Rapid City wordt het landschap droger. Je kan zien dat het hier weinig heeft geregend, de poelen die we onderweg zien, staan halfleeg. We komen dichter bij Badlands en zien kale puntige heuvels in verschillende kleuren. Dan komen we het park in en is het net of kom je in een andere wereld. Het doet buitenaards aan, het ziet eruit of je op een andere planeet bent. m Morgen gaan we het park verkennen. Voor vandaag is het eerst genoeg geweest. Op de camping maar even bijkomen van de lang reisdag. Morgen meer.

K&N