't is gedaon, en de laatste overnachting.

't Is gedaon, 't is gedaon, we môtte nôw nao hoës toe gaon,
Waat ein leid, och waat ein leid, 't is weer gedaon.
Leefste kind, leefste kind, de zuus aan alles kump ein ind,
Och wie zund, jummich wie zund det ik 't vind.

Och wie ziër, och wie ziër, zal ik dich misse kiër op kiër,
Hald mich leef, hald mich leef, morrege zuuste mich neet miër.
't Is gedaon, 't is gedaon, we môtte nôw nao hoës toe gaon,
Waat ein leid, och waat ein leid, 't is weer gedaon.

Dit melancholisch lied is een van de bekendste Venlose carnavalsliedjes, geschreven door Frans Boermans, de vader van de regisseur Theu Boermans. Het heeft een bijzondere betekenis omdat het de afsluiting van het carnaval op dinsdagavond om 0.00 uur inluidt. Wil je ook in die stemming raken? Klik dan hier.

wij dachten vanavond bij het avondeten aan dit bijzondere lied. Aan alles komt een eind, zo ook aan deze mooie reis. 3 jaar uitgesteld vanwege de nieren van Hannie en vanwege Corona. We werden steeds ouder en vroegen ons af of we dit nog aankonden. Als ik denk aan mijn gehannes met mijn knieën en mijn blijdschap over mijn elektrische fiets (hulpmiddel voor ouderen, zou ik vorig jaar nog gezegd hebben….), dan kunnen jullie je voorstellen dat we de afgelopen maanden niet echt met deze reis bezig waren.

Nu, achteraf kan ik zeggen dat dit een van onze mooiste reizen was. Onze fietsvakanties en buitenlandse reizen waren ook onvergetelijk. Maar deze reis was veel relaxter. Dat komt door de prachtige camper die we gehuurd hadden. Niet bewust. Ik viel op het uitschuifbare deel  waardoor we beide een paadje langs het bed zouden hebben. En verder natuurlijk onze conditie. Wat hebben we hier kilometers gelopen en geklommen. We zijn best af en toe tot het gaatje gegaan. Maar ja als een brochure zegt dat je iets moet zien, wie zijn wij dan om dat te negeren……

De camper die we uiteindelijk kregen was van een heel ander kaliber dan gereserveerd. 10% langer en 30% breder als hij is uitgeklapt. Het rijden is uiteindelijk heel erg meegevallen. Zeker de laatste twee weken voelde ik mij een ervaren chauffeur.

Vanmorgen zijn we om 11 uur vertrokken en ik was na 36 uur slapen weer behoorlijk fit. De eerste 30 km was een slingerende weg door de bergen. Doordat we zoveel gezien hebben heeft het laatste park en de laatste route minder indruk op ons gemaakt. Maar, dat is echt verwennerij. Het is hier prachtig en ook in dit gebied kun je met gemak 4 weken Oostenrijkse vakantie doorbrengen. Nu staan we op een camping, een kleine 5 km van de snelweg. Er wordt hier ontzettend veel gebouwd. Het lijkt wel een Nederlandse Vinex locatie. Hele mooie wijken en mooie huizen. Overigens alles van hout, maar dat zie je niet meer als het huis klaar is. We denken dat hier de happy few uit San Francisco haar huizen bouwt. Het is maar 100 km rijden.

Hannie heeft zojuist spaghetti met tomatensaus en gehaktballen gemaakt en ik heb al die rode troep netjes afgewassen. Wat een harmonie. Dat mag best eens gezegd worden. Nu staat er nog een halve fles wijn en een blikje Budweiser in de koelkast. Verder nog een grote zak chips. Het is een aangename avond en die laten we lang duren. Morgen willen we redelijk op tijd vertrekken om de camper in te leveren. Daarna met openbaar vervoer naar het vliegveld. Daar hebben we nog een hotel geboekt voor één nacht.

We hopen morgenmiddag, nadat we de bagage in het hotel hebben afgeleverd, nog San Francisco Downtown te bezoeken. 4 weken geleden zijn we daar niet aan toegekomen. We vliegen vrijdag om 13:45 uur en landen zaterdagochtend op Schiphol om 09:05 uur.

Wij danken jullie voor de leuke respons die we kregen op onze appjes en deze blog.

Groet Chris en Hannie.