Dag 9: Een lange reis van 610 km naar de Red Rocks van Sedona.

Vandaag staat de langste rit van de hele vakantie op het programma. 610 km. Gisteren waren het er 270 en eigenlijk vond ik dat genoeg voor een dag. We hebben echter alle camperplaatsen vastgelegd dus iets wijzigen is er niet bij.

We staan om 5.30 uur op en zitten om 06.00 uur op de weg. Het eerste tankstation in ons dorpje is al open dus lessen we eerst de dorst van onze benzineslurper. Voor de milieuactivisten moeten we ons diep schamen want iedere 2,5 km verpatst hij 1 liter superbenzine. De prijs is wel gunstiger dan in Nederland. Circa € 1,25 per liter.

Rond half 9 zijn we in Blythe en hebben we er 200 km opzitten. We ontbijten op de parkeerplaats van een klein winkeltje met bar. Het lijkt een beetje op de Portugese barretjes in de kleine dorpjes waarin  de belangrijkste plek voor de televisie is ingeruimd. We nemen zeker een uur pauze. Daarna rijden we door naar Phoenix, de hoofdstad van Arizona. We komen niet in de stad maar nemen een nieuwe rondweg op circa 20 km afstand. We hebben tussen Blythe en Phoenix slechts drie plaatsjes gezien. Dat komt neer op elke 75 km een plaatsje, of spreek maar liever van een gat. Een handvol huizen en een aantal RV’s (recreational vehicles, zoals ze de campers hier noemen). Voor de rest is het allemaal woestijn met van die metershoge cactussen uit de Luckey Luck boeken. Je kunt kilometers ver kijken met aan de horizon gigantische rotsformaties. Gelukkig is het niet zo druk als rond Los Angeles, daardoor rijdt het comfortabel en kunnen we elk uur 55 mijl = 90 km aftikken. Door de geringere drukte heb ook wat meer de mogelijkheid om links en rechts van me af te kijken. Bij drukte is dat absoluut niet mogelijk. Dan moeten de handen stevig aan het stuur en de ogen recht vooruit gericht zijn. Je leert vanzelf om in een fractie van een seconde in beide spiegels het verkeer links en rechts in de gaten te houden.

Van Phoenix is het nog 200 km naar de eindbestemming Sedona. De eerste 40 km is het file rijden. Het is vrijdag en het lijkt erop dat veel Amerikanen uit Phoenix er op uittrekken om het lange weekend te vieren. Maandag is het immers Memoryday.
Deze weg heeft weer een heel ander karakter. We klimmen naar een behoorlijke hoogte en kunnen daardoor misschien wel 30 km van ons af kijken. Ik had hier wel willen stoppen, maar de tijd begint te dringen.

De laatste 20 km zitten we op een schitterende tweebaansweg. Links en rechts gigantische rode rotsformaties. Echt schitterend om te zijn. Wat heeft de schepper zich hier uitgeleefd!  De camping ligt 20 km achter Sedona in het bos. We hebben een ruime plek onder de bomen. Na ons pilsje uit de koelkast maken we nog een wandeling over de camping. We hebben de grootste bak en komen er achter dat auto’s langer dat 30 voet van de weg worden gehaald. Een stukje verder dan onze camping zijn haarspeldbochten en lastig te nemen met zo’n lengte De onze is 29,9 voet, dus besluiten we morgen terug te rijden naar de snelweg. Dat geeft in elk geval de gelegenheid om nogmaals te genieten van de mooie rode rotsformaties. Misschien kunnen we dan nog ergens een wandeling maken. Morgen is de route korter en zullen we de Rockey Mountains bereiken.