Dag 16: Rit naar het National Park Mesa Verde.

In de cafetaria heb ik gisteren de route bekeken en opgeslagen op mijn telefoon. Er zijn meerdere mogelijkheden en wij willen het liefst de variant langs de noordelijke rand van de Canyon de Chelly. Daar zijn nog mooie bezienswaardigheden, die we niet gezien hebben. Helaas is op de camping geen internet en daarom kan ik voor vertrek de route niet terugvinden met Google Maps. Ik moet dus met de TomTom aan de slag. Deze is nog steeds lastig in te stellen en hij biedt alleen de route, die we net niet willen. We zouden dan 100 km terug moeten rijden over de weg die we gisteren al gezien hebben.

We besluiten de TomTom niet aan te zetten en gebruik te maken van een klein kaartje dat we bij de camping hebben gekregen. Je voelt je op dat moment wel onzeker. Na 40 km schitterende route langs de Canyon, probeer ik de TomTom weer en tot mijn verbazing wil hij me toch weer terug laten rijden. We hebben het lef hem weer uit te zetten.

Onze gekozen route (eigenlijk die van Google) is werkelijk schitterend. Na de Canyon volgt voor ons een landschap dat aan het Zwarte woud doet denken en daarna krijgt het meer het karakter van de Alpen. We gaan hoger en hoger en dan opeens kunnen we heel ver kijken. Ik denk wel 30 km. En wat we zien is één grote zandvlakte. We dalen af en ik leer nu ook hoe ik met de 9 meter lange camper haarspeldbochten moet nemen. Het lukt best, maar dat komt ook door het weinige verkeer. Om half vier zijn we bij het bezoekerscentrum van het Nationale Park Mesa Verde. We hebben nog net een half uur om ons goed te informeren. Daarna naar de camping. We staan weer midden in het wild en zien overal borden die ons waarschuwen voor beren en lions. Het zijn niet de wilde beesten uit Afrika, maar je moet er wel op bedacht zijn. We besluiten niet meer weg te gaan en de avond rustig op de camping door te brengen. Er gebeurt nog wel iets bijzonders. We horen opeens piepjes uit onze telefoon en het blijkt dat er soms WIFI is. Hoe kan het, midden in de rimboe. Nu kijken of we vanavond nog de berichten van gisteren en vandaag weg krijgen. Jullie merken het wel.

p.s. Tijdens al onze internationale fietstochten had ik altijd een kleine wereldontvanger bij me. Waar ik ook was, altijd kreeg ik wel het nieuws. Oké, het was krakend en soms lang zoeken. Maar het werkte. Nu mis ik dat kleine radiootje………. Ofschoon de wereldomroep op de korte golf ook niet meer bestaat.

p.s. 2 Net als in Reeuwijk zie ik ze hier overal bezig met het aanleggen van glasvezel. Ze doen het net zoals in Portugal. Bovengronds aan palen. Wel leuk dat je ze bezig ziet 10-tallen kilometers buiten de bebouwde kom. Bijzonder omdat ik verwachtte dat ze internet via de satelliet zouden toepassen.