Dag 24: Reis naar en verblijf in Las Vegas.

Gisteravond zag ik nog iets decadents dat het vertellen waard is. De allergrootste campers, die groter zijn dan een touringcar, hebben aan de zijkant een luik, dat kan worden opengeklapt. Achter dat scherm zit dan een televisie van anderhalve meter breed. Het kan niet op. Het lijkt er wel op dat je alleen meetelt als je het grootste scherm hebt........

Nu naar vandaag: Weer een stevige rit van 290 km op de planning. Dus weer om 5 uur op en half 6 vertrekken. Er zijn al best veel mensen op de camping in de weer. Iedereen gaat altijd vroeg naar bed en staat vroeg op. Wel begrijpelijk met deze temperaturen. Het rijdt heerlijk en rond 8 uur pauzeren we voor de eerste keer bij een grote Walmart. Dit soort zaken hebben we al 2,5 week niet meer gezien. We zijn nu weer in Arizona. De winkel is weer 3 voetbalvelden groot. We kunnen eindelijk de wijnvoorraad op peil brengen. We ontbijten op de parkeerplaats en rijden dan in een keer door naar Las Vegas.
Het is absurd dat je 300 km woestijn ziet en dan opeens de skyline van een grote stad. Onze camping ligt midden in de stad, vlak bij de strip, hét uitgaanscentrum van Las Vegas. Onze Tomtom loodst ons feilloos door de grote stad. Het is wel bloedheet en de airco kan het niet bijhouden. We besluiten meteen op zoektocht uit te gaan. De Strip is in totaal 15 km lang. Link en rechts staan alleen maar hele grote hotels waarvan de benedenverdiepingen vol staat met gokautomaten en roulettetafels. De hotels hebben een grootte en hoogte die ik in Nederland nog nooit heb gezien. En binnen is het overal heerlijk koel. Buiten loop je door een hete wind die doet denken aan een gigantisch haarföhn op de hoogste temperatuurstand. We lopen de Strip af, de helft binnen en de helft buiten. Rond 5 uur vinden we het welletjes en keren om. We willen de Strip ook bij avond zien, want dan komt de verlichting nog mooier uit. Daarom nemen we een pauze en eten we bij een Thais restaurant. We krijgen zoveel dat we doggybags mee naar huis nemen. Wat we geheten hebben was heet en ook nog eens heet gepeperd. Dus maken we ons geen zorgen dat onze maaltijden nog een paar uur in de hitte in de rugzak moeten worden meegetorst.

Las Vegas moet je gezien hebben, maar een keer is genoeg. Alles is groter, alles is luxer en alles is mooier dan je ooit ergens hebt gezien. Maar het is wel een nepwereld. Een paar voorbeelden:
The Venetian is een gigantisch warenhuis in Italiaanse stijl. Je bent binnen en waant je buiten. Er zijn allemaal gevels aan het water en boven de gevels is een blauwe lucht te zien met kleine wolkjes. Je denkt even dat je echt buiten bent, maar omdat het zo heerlijk koel is realiseer je je dat je belazerd wordt. In het water varen gondels en de gondeliers zingen er op los.
Ceasars palace is een Romeins winkelcentrum. Hier is Rome op een ongekende manier nagebouwd. Binnen heb je een trappenhuis waar je in een boog naar boven of naar beneden loopt. Maar dan zijn het wel roltrappen. Ongekend hoe ze dat gemaakt hebben. Er staan beelden van de Romeinse godinnen van 20 meter hoog die een schitterend bewerkt plafond dragen.
The Mirage hebben we alleen ’s avonds gezien. Elk uur wordt dan een vulkaanuitbarsting opgevoerd. Gigantisch veel vuur en geluid. We zien het vanaf de overkant, vanaf de Venitian. We denken dat het in het echt er ook zo aan toe gaat.

Nog even iets over het gokken. Hannie en ik beheersen de spelregels niet maar weten wel dat als je een fische op het nummertje legt, waarop even later het balletje in de schaal komt te liggen, je prijs hebt. Een dame ik schat ze tussen de twintig en dertig schijnt er verstand van te hebben. Iedere keer wint ze en de torentjes met de fisches worden steeds hoger. Op een gegeven moment schuift een iets oudere dame aan. Ik denk haar moeder. Ze denkt wat mijn dochter kan, kan ik ook. Maar haar inleg, steeds honderd dollar is ze binnen de kortste keren kwijt. De dochter blijft maar winnen en dat wordt op een beeldscherm getoond. Bij geen enkele tafel is de groen balk zo hoog en de rode balk zo klein. Dit trekt de aandacht van andere gokkers. Als vliegen op een hoop .... komen ze er opaf en willen aan deze tafel meespelen. De hondertjes vliegen over de tafel. Wat een waardering heb ik voor die croupier die alles in de gaten houdt. Niets ontgaat hem. Ook niet als ik van spanning even tegen de kap over de roulettetafel druk. Job van Saskia heeft in zijn jonge jaren dit werk ook gedaan, en hij had dit volgens mij goed in de vingers. Wat een Job!!!!!

Rond 9 uur zijn we in het hotel waartoe ook  de camperplaats behoort. Circus Circus. We lopen binnendoor omdat we denken dan een stukje af te snijden. Helaas verdwalen we  en moeten we nog een extra slinger lopen. Maar we worden nog wel getrakteerd op een trapeze act. Boven de gokkende menigte voeren zo’n 10 trapezewerkers een prachtige show op, zeker 10 meter boven de roulette tafels.

Om half 11 zijn we bij de camper. Het is nog steeds bloedheet en de airco doet zijn best maar kan de temperatuur maar11 graden verlagen. Dus van 42 graden naar 31. Dat is nog steeds niet comfortabel slapen. We gaan eerst aan de wijn en daarna volgt een warme douche. Koud water kennen ze niet. Pas om 3 uur voel ik dat het buiten iets minder heet is dan binnen in de camper. Met alle ramen open (allen voorzien van horren) zorg ik voor een beetje wind in de camper. Heerlijk!!!!

Maar…………. Om 5 uur moeten we weer op, want we hebben de grootste afstand van de hele reis af te leggen. 590 km. Hopelijk zijn we fit.