Dag 5. Reisje naar Los Angeles

Vandaag staat een rit van 330 km op het programma. Volgens de kaart allemaal autoweg. Dat zal dus sneller gaan dan de twee-baansweg van gisteren. Ik moet trouwens even kwijt dat het chauffeur zijn toch een beetje tegenvalt. Het is inspannend en geconcentreerd werken. Om achterom te kijken beschik je over 4 grote spiegels en een beeldscherm in plaats van een achteruitkijkspiegel. Genieten van het landschap door door de zijruiten te kijken is er niet bij. Dit komt enerzijds door de grote lappen van spiegels en anderzijds door de aandacht die het wegverkeer vraagt. Keep your lane wil zeggen dat je links en rechts wordt ingehaald en uiterst rechts rijden is ook geen pretje want de banen zijn helemaal stuk gereden en hebben meer weg van een Belgische kasseien weg.

We nemen dus regelmatig pauzes om al het mooie goed in ons op te nemen.

We maakten een lange stop in Santa Barbara. Een schatrijke plaats. Een soort Reeuwijk +++. Wat een dure en luxe huizen staan daar en wat een luxe winkels. Eigenlijk niet aan ons besteed. De oude president Reagan schijnt er ook gewoond te hebben.

Het plaatsje is in de 18 eeuw gesticht door Spaanse Fransiscaner monniken. Het heeft daardoor een leuk klooster dat veel aan Portugal doet denken.

Van Santa Barbara naar Los Angeles was het nog 160 km naar Los Angeles. Je merkte nu dat je een grote stad naderde. Eerst 3 baans en later tot 7 baans snelverkeer. Eerlijk gezegd geen pretje. Het ergste zijn de baanversmallingen van soms meer dan 10 km lang. De opbeurende mededeling langs de weg voor de Amerikanen die tegenstander zijn van veel overheidsbemoeienis dat daar “belastingcenten aan het werk zijn” maken mij alleen maar meer gespannen.  Op die slecht onderhouden wegen had ik links en rechts nog 30 cm en er werd van me verwacht dat ik wel de maximaal toegestane snelheid aanhield.

De laatste 15 km was het rustig file rijden. 7 banen langs elkaar. Maar dat was vergeleken met het voorgaande een makkie.

De camping ligt aan het strand, helaas wel onder de landingsbaan van het vliegveld. Om het maar bij Cruijff te houden…. Ieder voordeel heeft ook een nadeel.

Maar nog een positief bericht als slot. In Los Angeles werkte de Amerikaanse SIM kaart nog steeds niet. Ik baalde en kon me het niet voorstellen. Toch besloten mijn telefoon een keer uit te schakelen en weer in te schakelen. En jawel hoor. Prima internet en via WIFI, mobiele Hotspot. Alle applicaties draaien. Daarmee kan ik opeens alle verhalen van de afgelopen dagen online zetten. Nu durf ik  reclame te maken voor die provider. Lycamobile, USA prepaid. Voor 60 dollar een maand onbeperkt internetten met gebruik van Hotspot en bellen naar 250 landen. Maar …… helaas niet naar Nederlandse nummers. Hahaha. Toch nog een beetje genaaid. Daarvoor gebruik ik nu Toolani. Voor 5 dollar is dat laatste probleem ook getackeld en kunnen Hannie en ik altijd met elkaar contact houden. We blijven 3 nachten in Los Angeles.