Dag 25: zo 30 juli - ma 31 juli 2017 (Washington DC - Diest)

We beslissen vandaag, de dag van onze terugvlucht naar huis, het heel kalmpjes aan te doen. We ruimen alles rustig op en checken op het laatst mogelijke moment, namelijk om 12am uit. In het hotel was er geen weegschaal te krijgen om onze valiezen te wegen dus was het nog bang afwachten of onze aankopen wel mee naar huis zouden kunnen. Iedereen gepakt met het absoluut maximaal mogelijke (valies, handbagage en 1 persoonlijk item) stopte een wat verbolgen Uber-dame van Burkina Faso met haar Honda Civic aan ons hotel. We mochten zelf onze bagage inladen want zij zag dat niet zitten precies. Maar we kregen het er in en dus op naar Ronald Reagan Airport waar ik enkele dagen eerder ook al de huurwagen had moeten inleveren.

Daar aangekomen dadelijk naar de United-incheckbalie om onze valiezen te droppen... om daar dan DE AFGANG van mijn leven als reiziger mee te maken... de dame die ons met onze valiezen hielp wist ons namelijk te vertellen dat de valiezen niet te veel wogen maar... dat we op de verkeerde luchthaven stonden. Er blijken namelijk 4 luchthavens in Washington te zijn en de belangrijkste internationale luchthaven waar we moeten zijn (Dulles) is op zowat 35 km van deze luchthaven... zoals ik in het begin van mijn blog al zei... deze reis is voor mij een goede les geweest op gebied van bescheiden te zijn over onze "reis-volwassenheid". Er zijn toch wel wat dingen mis gegaan alsof we beginnende reizigers zijn. UITERAARD had ik kunnen weten dat er meerdere luchthavens kunnen zijn, dat is zo in vele wereldsteden, maar door die auto daar af te zetten was ik helemaal op het verkeerde been gezet en was dat niet in mij opgekomen.

Afin, maar goed dat we pas een vlucht hadden op 5.20pm en dus nog ruim de tijd hadden om dit keer een gewone officiële taxi te nemen die ons voor zowat $62 naar de juiste luchthaven voerde. Dummy!

Op de luchthaven nog een lekker opgewarmd kippen-broodje in de Subway gegeten en in een dutyfree-shop een nieuwe koptelefoon gekocht voor dezelfde prijs in USD als hiervoor in EUR moet betaald worden (je kan hier blijkbaar ook afpingen want ze lieten gewoon de taks vallen die hier toch 6% bedroeg anders). En hoewel het nog altijd een raadsel blijft waar die vorige Beats Studio-hoofdtelefoon ons dan tijdens deze reis ontglipt is, blijkt deze identieke hoofdtelefoon nu toch nog een positieve verrassing in petto te hebben want blijkbaar gelden in de USA er geen volumebeperkingen op die hoofdtelefoons. Ik vond ons gestolen exemplaar vaak bij minder luid opgenomen nummers toch wat stil gaan. Dit nieuwe exemplaar kan je absoluut niet op maximum volume beluisteren want dan ben je gegarandeerd binnen een paar minuten hardstikke doof. Ikke nu zelfs bijna blij dat die andere gestolen is!

De terugvlucht duurde geen 7 uur en we kwamen dan ook zelfs een half uurtje eerder dan gepland in Zaventem aan om iets voor zeven. Ik had intussen al gezien dat er een rechtstreekse trein was zonder overstap vanuit Zaventem naar Diest om 7u21 op spoor 3. Ik schat dat om 7u17 onze laatste valies op de transportband viel en tijdens het wachten had ik via mijn smartphone nog gauw 3 e-tickets voor die trein geboekt. Wat dan volgde typeert ongelofelijk onze manier van reizen denk ik... met z'n drieën lopen we die douane voorbij met al onze valiezen, handbagage en handtassen. De mensen die in de aankomsthall stonden zullen gedacht hebben dat wij een Olympisch team waren dat arriveerde. Dan moesten we 2 roltrappen af maar Annick zag het daar niet meer zitten en bleef wat achter. Ik een roltrap terug naar boven moeten spurten om haar te helpen. Om 7u20 komen we dan beneden en zien we die trein met open deur klaarstaan maar moet ik die verdomde e-tickets nog ingescand krijgen om verder te kunnen wat niet meteen lukte. Dan nog 2 gewone stenen trappen afgestormd met 2 loodzware valiezen in mijn handen om uiteindelijk 10 seconden voordat de deuren dichtgingen in die trein te eindigen die gelukkig wel vrij leeg was zodat we konden uitpuffen. Spijtig dat hier geen beeldmateriaal van bestaat. Maar ons "imago" dat deze morgen een fameuze deuk had gekregen toch weer een serieuze boost gegeven hiermee :)

In Leuven had Luca al met zijn Lize afgesproken die de rit van Leuven tot Diest met ons vervolledigde. Daar stond den opa ons dan op te wachten voor de autotrip naar Deurne. Een ongelofelijke vakantie zit er weer op!