Dag 9: vr 14 juli (Boston - Boothbay Harbor)

Vanmorgen even paniek op de hotelkamer. Bij het veranderen van bril brak plots het rechterbeen van mijn bril gewoon af. Er bleek een metalen verbindingsstukje losgekomen te zijn. Na wat gepruts er toch in geslaagd om het ding er half terug aan te maken maar voor we vertrokken ging Annick toch maar een stuk plakband uithalen in de 7-eleven tegenover ons hotel.

De uittocht uit Boston verliep niet echt vlot omdat we er aanvankelijk niet in slaagden de tunnel te bereiken die ons onder het water door naar het noorden zou leiden. Onze eerste halte lag niet ver buiten de stad; Marblehead is een mondaine plaats met zeer grote woningen en jachtclubs. Vanop het uiterste puntje (Chandler-Hovey park) heb je wel een zeer mooi uitzicht over de bootjes en de haven hier. En voor een keer kon je hier eens gratis parkeren want vaak is het hier betalen op parkings aan de stranden wat toch wel jammer is omdat je daar dan niet zo maar eens eventjes een fotostop kan maken.

Maar enkele kilometers verder ligt het stadje Salem, bekend van het "heksenverhaal" dat hier eind 17de eeuw heeft plaatsgevonden waarbij ten onrechte heel wat mensen die van hekserij werden beschuldigd terechtgesteld zijn. We deden een kleine rondwandeling door dit stadje zonder echt ergens binnen te gaan, maar zo hebben we wel even de toch wat vreemde sfeer van dit stadje opgesnoven door het kerkhof te bezoeken waar nog steeds grafzerken van de 17de eeuw zijn terug te vinden en wandelden we tot aan het "Witch House". Tussendoor aten we nog snel een pizza in het enige restaurant OOIT waar ze ook geweldig goede muziek speelden wat mij betreft. De bazin bleek fan van o.a. Streetlight Manifesto, Interrupters, Less Than Jake, Reel Big Fish en Me First and the Gimme Gimme's... ze kreeg van mij de vetste fooi die ik al ooit gaf :)

Onderweg maakten we dan nog even een omweg langs de dorpjes aan zee Ogunquit Beach en Kennebunkport waar ook George Bush nog zijn vakanties doorbracht. In beide pittoreske plaatsjes was het echter zo druk dat we niet direkt een parkeerplaats vonden en aangezien het ook al behoorlijk laat begon te worden hebben we deze dan ook alleen vanuit de wagen bezichtigd. 

Het begon al te schemeren toen we bij onze B&B "Bayside Inn" in Boothbay Harbor aankwamen. De dame des huizes kwam ons al verwelkomen van zodra we de wagen geparkeerd hadden en hielp ons onze valiezen naar de eerste verdieping dragen in deze zo typische houten woning. Vanuit het raam hadden we een prachtig zicht op dit havendorp en de vele bootjes die hier voor anker lagen.

Luca bleef vanavond liever in de B&B terwijl Annick en ik toch nog de hier obligate lobster zijn gaan eten. Dit moest volgens onze gastvrouw gebeuren in "The Lobster Dock", niet meteen het mooiste restaurant ter wereld. Je moest hier aan het raam buiten bestellen welke kreeft je wilde eten en dan kwamen ze met papieren borden en slechts 1 bestek deze brengen op een houten tafel, weliswaar weer met mooi uitzicht op dat haventje. De kreeft zelf was uiteraard wel lekker.

Daarna een geweldig bruggetje over naar de andere kant van het water waar we een ongelofelijk lekker en veel te groot ijsje hebben gegeten bij het op Tripadvisor terecht op nr.1 gerankte "Downeast Ice Cream". Werkelijk weer een aanrader! Nog een gezellige avondwandeling terug naar onze B&B gedaan en dan alweer veel te snel inpakken om morgen dit mooie dorpje te verlaten.