Dag 18: Los Angeles - Santa Barbara - Cambria - Zondag 28 juli

Ons laatste ochtendje in Marina del Rey is aangebroken. Ik wordt rond 07:30 wakker, Wouter blijft nog even liggen, die is weer een poosje wakker geweest vannacht - het is qua slaap een ietsje minder rustgevende vakantie voor hem dan normaal. Maar na nog wat doezelen begint hij ook weer vrolijk aan onze laatste ochtend in LA. De jongens liggen nog wat langer, die komen helemaal tot rust hier blijkbaar:-). Ik zie vrolijke foto's van mama's fietstocht en zeiltripje naar/bij Marc en Joke, en wat vakantieberichtjes van andere familie. Leuk om te lezen, al zitten we in een hele andere tijdzone - zo blijven we toch gezellig een beetje bij!

Ik ga zachtjes alvast wat inpakken, en Wouter gaat een ontbijtje halen. Een half uurtje later trommelen we iedereen op, en ontbijten we lekker voor het laatst op dit mooie terras, onder de parasol. Heerlijke start van de dag toch dit! Daarna gaat Wouter de 2 huurfietsen terugbrengen, en ga ik verder met inpakken. De jongens halen het beddengoed af, klappen de slaapbank in, en maken daarna nog even optimaal gebruik van de goede wifi hier om nog het één en ander van Netflix te downloaden zodat er wat vertier beschikbaar is straks in de auto. We zetten er een lekekr muziekje bij op via de Google assistent die onze gastvrouw in elke kamer beschikbaar heeft - leuk, die moderne gadgets:-)

Wouter komt weer terug, en pakt de koelbox in. Ik mail Natascha nog even op de laptop via de AirB&B-site dat we bijna vertrekken, en dat er alleen 1 natuurstenen onderzetter gesneuveld is tijdens ons verblijf - die viel van tafel. Ze reageert als snel, en vraagt of we de bij haar gehuurde fietsen en de onderzetter misschien via PayPal kunnen afrekenen. Wouter belooft een account aan te maken,  en vraagt haar het totaalbedrag even door te geven, en dan kunnen we vertrekken! Het is net iets na 10:30, en we moeten vandaag ongeveer 3,5 uur rijden, met nog wat mooie stopplaatsen onderweg. 

De eerste mooie stopplaats is Santa Barbara, en we besluiten daar via de kustweg naartoe te rijden. Het is halfbewolkt, niet heel zonnig. Helaas is het verkeer weer nogal traag vandaag - het is zondag, en blijkbaar rijdt heel LA de kustweg nu af, op weg naar één van de talloze stranden. Het schiet dus niet echt op, maar we hebben geen haast gelukkig. Ondertussen vermaken we ons met de vele mooie auto's die je hier voorbij ziet komen, van classics tot de allernieuwste modellen. Gaaf om te zien! We kruipen vooruit, en eindelijk komt er wat schot in. Het landschap wordt weer een stuk dorrer, en daarna langzaam weer groener en landbouwachtiger, we zien ook traktoren en veel traktordealers onderweg. En dan komen we eindelijk in zonovergoten Santa Barbara aan - een prachtig mediterraan aandoend plaatsje dat ooit door de Spanjaarden gesticht is. Het is al een beetje laat, en we hebben allemaal enorm veel zin in een lekkere lunch. We bekijken 3 mogelijke restaurants, en vallen voor een Italiaans restaurant met een prachtige patio/tuin. Hier gaan we lunchen! Het eten smaakt ons heerlijk - het is ook al na 15:00. Als toetje halen we een ijsje bij een all-American-natural ice creamery, een klein stukje verderop. Het ijs is ons ietsje te romig naar onze smaak, dus we krijgen niet alles op (een half schepje zou meer dan genoeg geweest zijn voor mij, maar die porties hier blijven echt ENORM) maar het was weer een mooie ervaring om uit al die fantastische smaken te kunnen kiezen. Diit stadje doet ons echt aan onze vakanties in Italië en Spanje denken - heel veel mooie bloemen overal, prachtig schoon, en veel toeristen. Leuk om even te zien! We zoeken onze auto weer op, en vervolgen onze reis richting Cambria, onze overnachtingsplaats voor vanavond.

Onderweg komt er meerdere keren een redelijk dikke mist opzetten vanaf de zee. Het is dan meteen een stuk frisser, en het ziet er dan uit alsof dat de hele dag zo zal blijven. Maar soms zijn de flarden mist na drie bochten alweer weggetrokken - heel apart om te zien, dat wisselende weer. 

We komen in de buurt bij Solvang, een plaatsje dat in 1911 gesticht is door Deense leraren - dat gaan we ook even bekijken nu we toch in de buurt zijn. Het ziet er echt grappig uit, al die vakwerkhuizen ineens, met Deense en Amerikaanse vlaggen erbij! We gaan hier wat lekkere Danish pastry (loffiebroodjesachtig spul) kopen voor het ontbijt morgen, in een echte Deense bakkerij. We zoeken nog even naar een lekkere koffie to go, en als we die gevonden hebben gaan we weer op pad. Leuk om dit plaatsje even te zien, maar ook wel erg folkloristisch, een beetje too much naar onze smaak. 

Nu rijden we door naar Cambria. Onderweg stoppen we nog even bij een mooi uitzichtpunt hier en daar, want de kust is hier wel erg mooi. Bij Cambria aangekomen is het ook halfbewolkt en heel wat frisser dan in Marina del Rey. Maar ook wel weer lekker, en het zonnetje piept er gelukkig ook regelmatig door. Onze overnachtingsplek, de Sea Otter Inn, ziet er erg vrolijk uit, met allemaal mooie bloemperken, buitenhaarden achter glas, en overal deck chairs om van het uitzicht te genieten. Een heel gezellig gezicht! We zetten onze spullen in onze kamer ensuite, en de jongens duiken meteen het zwembad en de jacuzzi in. Wouter en ik drinken met onze na weken weer opgesnorde vesten een drankje achter het glas bij de buitenhaard, in het laatste zonlicht. Mooi hier! De kust is hier veel ruiger, en het doet ons meer aan Vlieland denken. Als de zon ondergaat onderzoeken we de diner-opties hier in de buurt: op 160 m lopen is er een restaurant, de Moonstone Bar & Grill - daar gaan we naartoe, dan hoeven we niet meer met de auto naar Cambria zelf. 

Als we ons opgefrist hebben is het inmiddels 20:30. Het restaurant ziet er erg leuk uit, met een groot terras. Het is alleen wel heel erg in trek - het is afgeladen vol, en we zullen tot een uur geduld moeten hebben voor een tafel... maar we kunnen wel in de gezellige bar alvast een drankje bestellen. De jongens gaan nog even buiten struinen, en Wouter en ik nemen een lekkere cocktail. Al snel raken we aan de praat met een paar andere stellen - zo vliegt de wachttijd om. De jongens komen ook terug, en kletsen gezellig mee met de Amerikanen, die uit Orange County blijken te komen, en hier regelmatig op vakantie komen om de warmte thuis te ontvluchten. We leggen hen uit waar Nederland precies ligt, en zij geven ons tips over de omgeving. De dame legt Tijn uit dat je hier in de buurt, bij Willow Creek, goed naar Jade kunt zoeken! En hier op het strand naar maansteen-achtige stenen. Tijn is meteen enthousiast, en we nemen ons voor morgen goed op te letten als we weer naar het noorden rijden, dan wordt Willow Creek vanzelf aangegeven zegt de dame. 

Dan is onze tafel beschikbaar, op het terras, waar ook wat terrasheaters aanzijn - gelukkig maar, het is hier echt een stuk frisser. We nemen met z'n vieren de Cioppino, het gerecht dat de Amerikanen ons aanraadden hier. Het is een soort visstoof met krab, in een marinarasaus - erg lekker vinden ook Sjoerd en Noud. Tijn houdt het bij gegrillde kop, en is ook heel tevreden. We eten lekker, en blijven bijna als laatste gasten over op het terras. De bar is al dicht, dus koffie zit er niet meer in. Rond 22:30 lopen we zeer tevreden weer naar onze Sea Otter Inn, en gaan lekker slapen -  de jongens op de twee slaapbanken, en Wouter en ik in onze eigen kamer. Morgen zal er een mand met onze ontbijtjes aan de deur worden gehangen: bij het inchecken kon ik kiezen tussen hartige ontbijtburrito's met ei, groenten en bacon, of yoghurt met fruit, of pastries/broodjes. Ik heb van alles wat gekozen, dus we zijn weer heel benieuwd... en anders hebben we altijd de zoetigheid uit Solvang nog, en ik heb mijn eigen voorraadje nog altijd bij me, in de koelkast. En dan gaan we op naar de zeekoeienkolonie hier vakbij, en naar de Big Sur - dat belooft een mooie route te worden! Tsjonge, het is al bijna maandag, het gaat nu snel... nog maar 3 nachtjes slapen, en dan is ons Amerikaanse avontuur ten einde.... nog niet aan denken, er valt nog genoeg te genieten deze laatste dagen. We merken wel dat de jongens er ook naar uit beginnen te kijken weer wat ruimte voor zichzelf te hebben. Het is ook wel wat, al die tijd op de lip bij 2 broers... Tijn houdt dit met stip het beste vol, hij neemt het gewoon zoals het is, en geniet misschien wel het allermeest van de 3 broeders van de mooie natuur om ons heen, het lekker veel buiten zijn en de dieren die we af en toe zien. Hij had eigenlijk wel graag beren willen zien, maar salamandertjes, vlinders, hagedissen of roofvogels kunnen gelukkig ook op zijn enthousiasme rekenen:-). Al met al lijkt het alsof we al meer dan een maand onderweg zijn - onze start in San Francisco lijkt echt veel meer dan 3 weken geleden. We zijn heel blij met hoe voorspoedig alles tot nu toe is verlopen, en nemen ons voor ook van deze kustroute nog volop te genieten. Tot morgen!