Dag 15: Palm Mountain Springs - Los Angeles - Donderdag 25 juli

Vandaag worden Wouter en ik heerlijk relaxed wakker, in onze eigen kamer, met zelfs ieder ons eigen bed:-) - ook wel eens lekker na al die queensize-bedden, die toch net wat smaller zijn dan onze eigen ruime Auping thuis. We zoeken elkaar 's ochtends nog wel even gezellig op hoor, wees maar niet bang, we hebben nog volop verkering:-). Rond 09:00 gaan we kijken of er al leven is in de kamer naast ons, waar de jongens slapen. Sjoerd is natuurlijk al gedoucht en wel aan het Netflixen, maar Tijn en Noud liggen nog vol overgave te slapen. We maken ze voorzichtig wakker, omdat we buiten de deur gaan ontbijten - dat kan hier vlak tegenover al. Rond 09:30 schuiven we Ruby's Diner binnen; een restaurant dat volledig is teruggebracht in de sfeer van de jaren '50 - best leuk om eens mee te maken zo. Mijn voorraadje eigen ontbijtspul is helaas op, dus ik ga hier ook warm ontbijten, net als Wouter en de jongens. Er hangen heel veel met de hand ingekleurde oude foto-reproducties van hoe het hier was in de jaren '50 in de zaak - best leuk om te zien. En er hangen oude motorfietsen aan het plafond, en er tuft een treintje rond boven je hoofd - er is echt werk van gemaakt. Gelukkig is het eten ook lekker, al is dit wel een flink zwaar ontbijt vergeleken met wat we normaal gesproken nuttigen. Nou ja, dat kan wel weer voor een keertje...

Rond 10:30 zijn we terug bij het hotel, en gooien we alle spullen weer in de auto. Onze planning is vandaag om via een outlet-shopping-center naar LA te rijden. Bij het inpakken van onze spullen in Grand Canyon NP misten we namelijk één paar witte sneakers, die van Noud.... die heeft hij in Grand Canyon ook niet aangehad, daar droegen we steeds onze wandelschoenen, of slippers. Maar in Page had hij ze nog, want daar is me niks opgevallen bij het inpakken. Ik stop alle schoenen altijd in één handbagagekoffertje - maar nu zijn ze dus opeens weg. Ik heb er al flink van lopen balen, en heb me afgevraagd hoe we die kunnen hebben laten staan, terwijl we alles altijd dubbelchecken bij het inpakken. Nou ja, hierover piekeren levert niks op vrees ik. Gelukkig verzekert Noud ons dat ze toch al heel strak zaten bij z'n tenen:-), dus we voelen ons nu vrij om een paar vervangende sneakers te gaan zoeken in een Nike- of Adidas-winkel - anders loopt hij de rest van de vakantie hier op slippers, wandelschoenen, of nog erger, Adidas-badslippers....

Wouter vindt een geschikte outlet op onze route, en rond 11:30 zijn we daar. Helaas is deze outlet niet overdekt, waardoor we ons door de hitte naar de Nike-store moeten begeven... daar is het weer bar oninteressant wat het aanbod betreft - gelukkig zie ik wel de nieuwste AirMax schoenen die Noud me voor onze vakantie al had aangewezen, omdat overbuurvriend Sem die bijvoorbeeld in het zwart heeft. Hier zijn ze te koop in wit met neon-oranje accenten/zool - wel iets voor Noud. Ze zijn best aan de prijs, maar Noud zou deze wel graag als verjaardagscadeau willen hebben, dus dat verandert de zaak/het budget. Gelukkig passen ze,dus dolblij huppelt Noud de winkel uit met een nieuw paar verjaardagsschoenen. Tijn en Sjoerd zijn ons ondertussen al komen opzoeken vanuit de foodcourt waar ze op ons gewacht hadden. Wouter is zo lief om in de hitte terug te lopen om de auto op te halen, zodat we niet allemaal hoeven te sjouwen... we zijn de hitte hier alweer helemaal zat, en verheugen ons op LA, waar het volgens onze berichten halfbewolkt en 25 graden zal zijn. Dat lijkt ons een verademing na de temperaturen hier. En wat een troosteloze bende weer zeg, die outlets - prachtig aangelegd, maar heet, en je ziet er voornamelijk Chineze klanten, en hier en daar een verdwaalde toerist van een andere nationaliteit. Hier gaan we voorlopig niet meer heen... onze missie is gelukkig ook al geslaagd!

Na de outlet-experience rijden we weer flink door richting onze volgende bestemming. En al zouden we willen stoppen - er is gewoon helemaal niks te beleven op deze route, dus we moeten wel doorrijden. Ik lees eindelijk hele hoofdstukken in mijn boek, achterin de auto, en de jongens houden ondertussen Wouter scherp met hun gebabbel - en doen tussendoor een welverdiend tukje. 

Rond 14:00 zien we weer een Walmart op onze route, waar Wouter en ik snel even iets eetbaars en wat voorraden gaan inslaan, zodat we bij de AirB&B straks kunnen lunchen als we aankomen. Het is nu nog maar een uurtje rijden, als alles goed gaat. We hebben met de dame van de AirB&B afgesproken dat we zo rond 15:00 zouden aankomen in Marina Del Rey, een wijk/deelstadje van Los Angeles, dichtbij het strand.

Helaas is het verkeer nogal traag deze middag. Hoe dichter we bij LA komen, hoe stroperiger het wordt.... de weg is 4 banen breed, waarvan de linkerbaan alleen gebruikt mag worden door mensen die met 2 of meer in de auto zitten - de carpool-lane! Dat zit bij ons wel goed, dus we kunnen nog redelijk opschieten. Maar bij elke op- of afrit stokt alle verkeer, dus echt heel snel gaat het niet. En wat is het hier uitgestrekt! De stad beslaat echt vele, vele kilometers achter elkaar. Ondertussen raakt onze benzine op, en moeten we dus nodig tanken. We gaan de snelweg maar even af, en Wouter zoekt op zijn telefoon de dichtstbijzijnde pomp. Die is gelukkig snel gevonden, zodat we met één zorg minder de route kunnen vervolgen. Ik laat onze gastvrouw weten dat het vanwege het verkeer wat later wordt. Gelukkig is dat geen probleem. En dan is het eindelijk zover: na nog wat tricky omwegen die ons navigatiesysteem ons oplegt rijden we Marina Del Rey binnen. We vinden het straatje nu snel, en stoppen bij het juiste adres. Onze gastvrouw komt ons al tegemoetlopen - die logeert nu even bij haar beste vriendin aan de overkant, legt ze uit.

Ze is meteen allerhartelijkst, en helpt ons met het naar binnen rollen van al onze bagage. Binnen in het kleurrijk en smaakvol ingerichte appartement legt ze ons alle ins en outs uit, de toegangscodes, sleutelgeheimen en de voorraden handdoeken, en dan laat ze ons achter - helemaal gelukkig met deze geweldige plek, in de stad waar we eigenlijk maar heel weinig van verwachtten! We wilden niet in een troosteloos hotel in het zogenaamde "centrum" van LA zitten, omdat er nauwelijks een centrum is, en er veel slechte buurten zijn. De andere buurten zijn onbetaalbaar. Deze AirB&B zit één straat van het strand in Marina del Rey, met restaurants en koffiecafeetjes op loopafstand, en de verhuurster heeft zelfs al 3 fietsen voor ons geregeld! Wat een rust, ruimte en uitzicht vergeleken met de hotelkamers van de afgelopen weken. We zijn er heel blij mee, en voelen ons direct op ons gemak. We installeren ons, ik verzamel de was die onze gastvrouw heeft aangeboden voor ons te doen bij haar vriendin thuis, omdat haar eigen wasmachine dit weekend gerepareerd wordt, en dan verzamelen we strandspullen om nog een avondlijke duik te gaan nemen in zee. Het is maar 10 min. lopen, en rond 18:00 krijgen we hem in zicht: de Pacific! Het strand is heerlijk rustig, en we zien meteen dat er hier flinke golven zijn... de jongens kunnen hun geluk niet op, en liggen binnen 2 min. in het water. Ook Wouter is erg blij weer wat zee te zien - toch wel synoniem aan vakantie voor hem:-). Het komende uur zie ik de mannen niet meer terug, zoveel plezier hebben ze in de golven. Heerlijk om te zien! Ik ga wat eerder terug om alvast te douchen en om te kleden. Rond 19:00 wandelen ook Wouter en de jongens weer terug naar ons eigen huisje, en frist iedereen zich op voor een restaurantbezoekje. 

Er zijn verschillende leuke mogelijkheden op loopafstand van Natascha's huis. We kiezen voor vanavond voor een Italiaans restaurant, Carlini's, waar je zowel pizza als allerlei andere specialiteiten kunt krijgen. De kaart ziet er echt Italiaans uit, dus we vinden al snel allemaal iets dat we kennen/lekker vinden. En het smaakt ook heerlijk! De porties zijn wel aangepast naar Amerikaans formaat, dus we krijgen het bij lange na niet op. Maar dat is geen probleem, de overgebleven pizza krijgen we in een grote doos mee naar huis. Heerlijk voor op het strand morgenmiddag!

Rond 22:30 lopen we heel gelukkig en voldaan weer terug naar ons eigen huis. Ik ga nog even aan dit verslag werken, maar de jongens gaan lekker slapen - de hitte van vanmorgen maakt dat we allemaal moe zijn. Sjoerd vind het heel gezellig dat ik nog blijf typen bij hem in de woonkamer, waar hij op de slaapbank gaat slapen. Na al die weken allevijf op een rijtje voelt hij zich anders nogal alleen zonder z'n broers in de buurt. Maar nu slaapt hij binnen 5 minuten als een roosje:-). Ook de babbeltjes tussen Tijn en Noud in de andere kamer stokken al snel, en Wouter is ook rond 23:00 onder zeil zie ik. Nu ik toch het rijk alleen heb, neem ik de gelegenheid te baat om meteen 2 verslagjes te maken, zodat ik weer een beetje in de pas loop. Gelukt! Om 00:45 ga ik ook m'n bed opzoeken - we gaan er morgen nog 2 fietsen bijhuren, en fietsen dan lekker naar het strand bij Venice beach hebben we bedacht. Ontbijten kunnen we op ons eigen terras - zin in, wat een heerlijk plekje is het hier... Liefs voor jullie allemaal vanuit Marina Del Rey, LA!