Dag 4: Yosemite National Park - Death Valley NP - Zondag 14 juli

Vandaag gaan we een flink stuk rijden naar Death Valley, dat is sowieso 6 uur rijden. De planning is om via de Tioga Pass Yosemite NP uit te rijden - een prachtige route die door veel leden van het AllesAmerika-forum wordt aangeraden. Door de mooie uitzichtpunten onderweg gaan we er wel wat langer dan 6 uur over doen. Gelukkig zijn we weer op tijd wakker na een voor iedereen goed verlopen nachtje. De koffers zijn al zo goed als ingepakt, iedereen helpt nog even een handje mee, en dan zitten we om 08:00 aan het ontbijt in de Cedar Lodge dining room. Keuze genoeg, dus versterkt gaan we op pad rond 08:45. Tioga Pass here we come! 

Het is zondag, dus we sluiten aan in de file voor Arch-Rock-entrance. Maar het is niet meer dan een kwartiertje oponthoud. De meeste mensen gaan naar Yosemite Valley - ons stuk van de route door het park naar de Tioga Pass is veel rustiger gelukkig. Onderweg genieten we van de witte rotsen met links en rechts roze en paarse bermbloemetjes die prachtig contrasteren met de knalblauwe lucht en de groene sparren. We stijgen flink, en dalen ook weer. Onderweg stoppen we bij Crane Flat, waar we een wandeling van 20 minuten naar Tuolomne grove kunnen doen, waar een stuk of 5 reuzen-Sequoia's te bewonderen zijn. Een stuk minder dan bij Mariposa grove vlakbij Yosemite Valley, maar het is hier veel rustiger, zodat we niet tussen hordes andere toeristen door hoeven te slalommen. Het is een steile afdaling van 20 minuten, die dus straks ook weer omhoog moet - maar een goed begaanbaar pad gelukkig. De sequoia's zijn indrukwekkend mooi, dus we zijn blij dat we deze stop gemaakt hebben. We wandelen het rondje tussen de 5 bomen, en lopen in hoog tempo weer naar boven om verder te rijden. Mooi even de benen gestrekt, en alwéér een prachtig natuurwonder gezien!

Een ander must see is het uitzicht bij Olmstead Point. Wauw, dit is ook weer een prachtige plek, waar je de Tenaya Canyon en de Yosemite Valley kunt zien, met de stompe rots van de Half Dome in de verte. Door de blauwe lucht met hier en daar een wit wolkje en die witte rotsen zijn het prachtige kleuren. Wat een prachtig uitzicht! We genieten volop, en maken weer heel veel foto's. Er zijn hier wel andere toeristen, maar lang niet zoveel als in het vallei-gedeelte van het park. Onderweg zie je wel heel veel auto's geparkeerd staan bij startpunten van wandelingen of bij picknickplaatsen - hier recreëert heel Marioposa-county dus in het weekend. Kan slechter:-).

We komen nog langs Tenaya lake, waar we de voetjes nog even koelen in het prachtig heldere water, en dan rijden we de mooie Tioga Pass verder in één ruk door tot we het park uit zijn, en ter hoogte van het plaatsje met de illusere naam Pahrump honger krijgen. Wouter en de jongens eten weer iets met kip (niet helemaal mijn ding), ik doe een rondje saladebuffet bij de naastgelegen Pizza Factory. Voldaan rijden we weer verder richting Death Valley. 

Het landschap wordt ondertussen al steeds woestijnachtiger, en de temperaturen lopen op. Op steile stukken staan bordjes dat je de airco beter even uit kunt schakelen om oververhitting van de motor te voorkomen - dit had ik ook op de reisforums gelezen, dus we doen het braaf. Dat  is afzien zeg! Maar we komen het hele traject zonder kleerscheuren door gelukkig. Onderweg komen we langs de Sand Dunes bij Stovepipe Wells, waar we even uitstappen om van dit natuurwonder te genieten. Bloody hot natuurlijk, we zijn daar rond 16:00 en het lijkt net of er een föhn op de hoogste stand in je gezicht blaast. Het waait best wel hard, maar het is echt ongelooflijk heet. Wel een erg gaaf, bijna Egyptisch aandoend landschap om te zien! Natuurlijk maken we weer veel foto's, en dan gaan we weer verder richting onze oase voor deze avond. We zien de palmbomen in de verte al opdoemen, en zijn erg blij dat we op deze mooie plek gaan logeren.

We hebben een casita met twee queensize-bedden en een sofabed in The Inn at Death Valley - Inside the park. Een leuke verrassing is dat ze hier valet parking hebben, en dat elk huisje een golfkarretje ter beschikking heeft om het terrein me over te tuffen - duidelijk een tegemoetkoming voor de wat oudere/zwaardere toeristen die anders zouden bezwijken in deze hitte, maar ook voor ons een leuke servce natuurlijk. De jongens rennen meteen naar het mooie (superwarme) zwembad, en Wouter en ik installeren ons met een drankje op ons terrasje bij de casita met prachtig uitzicht op de mooi aangelegde tuinen  - heel even dan, en dan snel weer de airco ivan de casita in:-).  's Avonds eten we prijzig en niet echt heel lekker bij het restaurant van het hotel - de jongens nemen uit eigen beweging allemaal iets van de kinderkaart, omdat de prijzen echt exorbitant zijn op de echte kaart. Gelukkig is het wel gezellig, en kunnen we ons vermaken met het bekijken van alle mede-hotelgasten die hier maandag The world's toughest run gaan doen: de Badwater Marathon, van 110 mijl door deze hitte!!!!!!!! Wat een sportverdwazing..... maar mooi om al die tanige en meestal ietsje oudere sporters van echt allerlei nationaliteiten te zien rondschuiven hier. 

Na het eten gaan we lekker slapen en de uitstekende bedden. Morgen gaan we Zabriskie Point bekijken, waar je een mooi uitzicht hebt over de hele vallei - de andere bezienswaardigheden zoals Badwater Basin, de zoutvlakte en tevens het laagste punt op aarde (het kan daar 55 graden worden) houden we voor gezien, véél te warm hier. Wel een gave ervaring, en inderdaad een enorm contrast met Yosemite NP!