Dag 6: Las Vegas - Dinsdag 16 juli

Na een heerlijk nachtje in onze suite en een ontbijtje uit onze "eigen" koelkast aan onze "eigen" eettafel is het tijd voor één van de highlights van deze reis voor onze mannen: een bezoek aan The Gun Store - Shooting range, Las Vegas! Onze research vooraf leerde dat je hier al vanaf 8 jaar zelf mag schieten, en er waren online al kids- en adult packages verkrijgbaar die een korting opleverden ten opzichte van ter plaatse reserveren, dus de tickets waren door Wouter thuis al gekocht en betaald (voorpret alom:-)). We moeten er om 10:45 zijn, dus we beginnen om 10:15 met het reserveren van een taxi via de receptie. Om half 11 stappen we in, voorzien van onze foto-ID's, en dan gaan we op naar de Shooting range. Het is nog redelijk rustig in de stad, maar het duurt toch wel 15 min. voor we er zijn - wel keurig op tijd volgens onze reservering. Binnen worden we met de inmiddels bekende Amerikaanse hartelijkheid verwelkomd (toch prettig hoor, dat wil best wennen, die hoffelijkheid en service-gerichtheid:-)), en mogen de heren hun wapens aanwijzen en uitkiezen vanaf de imposante collectie op de muur achter de balie. Wouter en Tijn besluiten Tijn's package nog even te upgraden naar een volwassen package - dat mag vanaf 14 jaar, dus nu kan Tijn zwaardere wapens kiezen. Hij kent ze allemaal bij name - hoezo fervent Call of Duty/Battlefield-speler:-).... Dan introduceert de receptioniste ons bij Josh, onze instructeur voor deze sessie. Vantevoren had Wouter de jongens al stevig op het hart gedrukt wat de regels zouden zijn: vinger van de trekker afhouden tot de instructeur het zegt, niet met je wapen zwaaien, en te allen tijde de instructies opvolgen - het is echt GEEN speelgoed. Dit namen de jongens al ernstig op, en ook nu Josh het nog eens herhaalt en wij het voor Noud nog even vertalen lijkt het goed te landen. Maar ik ben helemaal gerust nu ik zie hoe Josh het aanpakt: hij staat náást onze jongens in het vakje als ze aan de beurt zijn, en houdt ze vast en ondersteunt ze met duidelijke instructies. Hier kan bijzonder weinig misgaan. De jongens genieten volop, en de kogelhulzen vliegen ons om de oren - die overigens met dikke omgevingsgeluidwerende koptelefoons beschermd zijn. Aan het einde van hun schietssessie krijgen de boys een paar kogelhulzen en hun eigen schietroos mee als souvenir. Alweer een jongensdroom vervuld, hahahaha! Om 11:30 staan we weer in de hal, en worden we opgepikt door de taxi op kosten van de Gun Store, die ons aangeboden werd toen ze hoorden dat we er met de taxi waren gekomen. Sympathiek!

Het is inmiddels alweer smoorheet, dus we besluiten lekker een paar uurtjes  in ons eigen appartement te blijven chillen tot het wat koeler wordt. We vouwen samen de (helaas enorm gekreukte) was die ik de dag ervoor iin de wasmachine en droger inéén van ons appartement heb gedaan, en ik werk weer even aan dit verslag, en Wouter zoekt uit of we nog ergens in een outlet terecht kunnen - die zijn vaak goed be-airconditioned, dus dat is nog wel een optie voor vanmiddag. Rond half 3 krijgen we trek, en besluiten we naar Las Vegas Outlet North te rijden, waar een Adidas- en een Nike-store zitten, en waar we vast ook wel een aardig lunchadres kunnen vinden.

Ter plaatse blijkt het Outlet-center gewoon buiten te zijn - erg heet dus - kleine tegenvaller. Maar we zien wel meteen een filiaal van de Shake Shack, waarvan Tijn zich nog herinnert dat het in mijn roadboek werd genoemd als goed eetadres in LV! Prachtig dat hij het nog wel weet en ik niet meer - hahaha. We eten hier inderdaad heerlijk, er zijn ook gevulde portobello-burgers bijvoorbeeld, waar ik van gesmuld heb. En de porties zijn een stuk normaler, ook fijn. Aanrader dus voor wie ooit deze kant opgaat.

Na de lunch struinen we de Nike- en Adidas-stores af, met weinig succes. Rare modellen, juiste maat niet meer beschikbaar.... oh ja, daarom gaan we in Nederland ook nooit naar die outlet-centers... maar we hebben ons best gedaan. Die schoenen bestellen we thuis wel weer online. Meer succes hebben we in de Ralph Lauren Polo-store en bij Tommy Hilfiger, waar de jongens alledrie een paar vrolijk gekleurde polo's uitzoeken voor een mooie prijs. Grappig dat ze die alledrie graag willen hebben - toch nog een beetje een klassieke taste:-)!

Dan zijn we de hitte wel weer zat, dus we duiken weer in de auto, lekker naar ons koele appartement. Daar gaan we eerst samen naar het rooftop-zwembad, waar Wouter en ik een drankje doen, en de jongens zich vermaken in het zwembad. Heerlijk is het nu, in de avondzon, met een briesje erbij op die hoogte! Weer terug in de hotelkamer werk ik nog even door aan het verslag, en kijken de jongens weer de nodige Netflix-afleveringen en gedownloade films. We vergeten de tijd een beetje, waardoor we er pas om 21:00 weer op uit gaan om nog wat van de stad te zien. De jongens in de nieuwe polo's natuurlijk - wat een keurig familietje! 

De planning is nu de Fremont-Street-Experience te gaan doen, een straat in het wat oudere gedeelte van Las Vegas, waar zich vroeger het uitgaansleven concentreerde, voordat de Strip ontstond. De publiekstrekker, is het dak boven de straat, waarin een permanente lbeeld- en lichtshow plaatsvindt, vergezeld van muziek. We zijn benieuwd. Het is een kleine 8 km weg, dus we lopen een stukje naar het Bellagio-hotel, en stappen daar op de SDX-expressbus, die ons er na een flink aantal stops afzet.  Kaartjes hiervoor konden we gewoon op straat bij de automaat kopen. Aangekomen bij Fremont-street komt de muziek ons al tegemoet - Greenday, een oude favoriet van Wouter - wordt geprojecteerd op het dak, en de muziek knalt uit de speakers. Kleine tegenvaller is dat ook hier alles casino is zover het oog reikt - we hadden op wat meer bars en restaurantjes gehoopt. We sjouwen wat rond door de hitte (nog steeds heet 's avonds), en besluiten dan een zijstraat te nemen, waarons oog valt op de Pizza Rock. Dit leek een afhaal-tentje, maar de zaak blijkt binnen nog een heel eind door te lopen, en er best leuk uit te zien. Hier gaan we eten! Het is inmiddels 22:30, dus we lusten wel wat. We houden ons aan de aangeraden portiegrootte, en delen een pizza met 3 personen, en bestellen dan nog 2 voorgerechten ernaast. Lekker eten hier, en het gaat gelukkig vlot. Maar door de warmte zijn we wel moe, dus het valt niet mee dat we om 23:30 nog met de bus terug moeten, en dan dat stuk nog moeten lopen vanaf de halte bij het Bellagio-hotel op de Strip naar ons eigen hotel.... Veel te laat komen we daar aan, het is al na 0:15, dus we storten in bed. Ik pas om 01:15 omdat ik om onduidelijke redenen altijd nog van alles te rommelen heb. Gelukkig hoeven we morgenochtend niks, behalve de rit naar Springdale, waar we ongeveer 4 uur over gaan doen. We kunnen dus rustig uitslapen en opstaan/ontbijten/inpakken!