El Portal/Yosemite National Park/ Tioga Pass

Vandaag niet te laat uit bed gezien we een volle dag in gedachten hebben, rond half 8 dan ook de wekker. Bij het restaurant kwamen we erachter dat het ontbijt niet bij de kamer inbegrepen was, hierom maar even in het supermarktje een klein ontbijtje gehaald en zelf brood geroosterd en koffie gezet. Na het ontbijt hebben we de spullen verzameld welke we mee willen nemen en zijn we de auto weer ingestapt. Na een klein half uurtje rijden hadden we de eerste stopplaats van de dag bereikt, Tunnelview geheten. Bij deze stopplaats, vlak voor een tunnel gelegen, heb je vanaf hoogte een heel mooi overzicht over de gehele Yosemite vallei. Zeker zo in het ochtendgloren met nog wat vocht in de lucht zeker de moeite waard. Na een korte (foto)stop alhier zijn we weer afgedaald de Yosemite vallei in, op naar het visitors center. Hier heeft Ellen een scrap pakket gekocht, zodat ze weer iets heeft om een fotoboek van deze reis een beetje mooi aan te kleden.

Na deze korte shopping trip van Ellen gaan we weer verder “on the road”. De rest van de dag rijden wij over de Tioga pas, een 95 km lange bergweg welke wij zullen volgen van begin tot einde. Voordat we echter echt aan de pas gaan beginnen begint onze grote Amerikaan toch echt dorst te krijgen en moeten wij nog even een korte pitstop inlassen. Eenmaal echt op de Tioga pas begint de weg al snel te slingeren. Het landschap veranderd na elke bocht en de uitzichten zijn steeds weer anders. Op ongeveer een kwart van de gehele pas komen we een eerste stopplaats tegen welke volgens onze reisgids zeker de moeite waard moet zijn. Het meertje, Siesta Lake geheten, is een zogeheten dying pond, wat wil zeggen dat het langzaam maar zeker verveent. Het zag er zeker erg mooi uit, en leek aan de randen wat moerassig. Na een korte stop alhier weer verder gereden over de pas. Onderweg verschillende tussenstops gemaakt welke niet in de gids vermeld stonden, maar zeker niet onaardig om even de benen te strekken. De volgende stop volgens de gids was Olmsted Point. Alhier hadden we een heel mooi zicht op wat de park ranger “de achterkant” van Half Dome noemde. Via zijn verrekijker konden we de vele bergbeklimmers op deze best begaanbare zijde van de berg waarnemen als een rij met kleine stipjes. Naarmate we dichter bij de top kwamen werd het landschap wat kaler en wat weidser. Dit was het best te zien op de laatste stop voor de top Tuolomne Meadows, dit is het grootste sub-alpine weidegebied van gehele Sierra Nevada. Hierna was het nog een klein stukje doorrijden tot de top van de pas gelegen op 3030 meter (9945 feet). Op deze bergtop ligt ook gelijk de oostelijke uitgang van het Yosemite National Park. We zijn hier een paar km/miles het park uitgereden om even bij Tioga Lake te kijken.

Vanaf hier zaten we eerst te denken om deze kant van de berg af te dalen naar het spookstadje Bodie maar vanwege de tijd hebben we toch maar besloten terug te gaan. Op de terugweg zijn we eerst maar eens gaan lunchen, het was immers al 2 uur smiddags. Kort na de lunchpauze kwamen we weer door de Tuolomne Meadows heen. Hier dit keer ook weer even kort gestopt voor foto’s (was op de heenweg aan de verkeerde kant van de weg). Na een paar 100 meter maakt Ellen bijna een noodstop in de berm, midden in het weidegebied staan twee herten te grazen. Na deze mooie beesten aanschouwd te hebben rijden we verder. De terugweg gaat een stuk sneller met een stuk minder stops. Alleen bij een meertje stoppen we nog even kort en dan rijden we al snel door tot de voet van de tioga pas. Aan deze voet ligt ook gelijk onze laatste stopplaats van de dag, Tuolomne Grove. Vanaf deze parkeerplaats vertrekt een wandelroute van 1 mile (1,6 km voor de Nederlandse lezers) naar een aantal Sequoia bomen. De heenweg was prima te doen (bergaf). Beneden bleek dat René zo groot nog niet was en nog heel wat metertjes (of feet) door kan groeien. Vergeleken met deze bomen zijn wij allemaal maar dwergen, na een stuk lopen ging de weg zelfs door de boom heen. Hierna begon de terugweg, dit was helaas een stuk zwaarder (bergop). Eenmaal bij de auto aangekomen even kort wat gedronken en vervolgens de afdaling naar het hotel verder ingezet. Onderweg nog even boodschappen gedaan en nu even bijkomen van deze indrukwekkende maar ook wel vermoeiende dag. Na het bijkomen en het maken van de verslagen van gisteren en vandaag is het tijd voor het diner. Dit doen we in het restaurant bij het hotelcomplex. We eten hier zalm en ravioli. Na het eten gaan we terug naar onze kamer, nou ja half appartement om daar de foto’s en filmpjes nog veilig te stellen op de laptop. Daarna is het ook al snel weer tijd om te gaan slapen, morgen willen we niet te laat uit bed! Vandaag hebben we 239.2 kilometer en 04.50.54 uur gereden. Deze gegevens zijn mede mogelijk gemaakt door onze boordcomputer!