Dag 15 - Grand Canyon naar Lake Havasu

Vanmorgen om 8.15 uur de wekker gezet voor de wat langere rit naar Lake Havasu. Ontbijten in hotel, nog even water en wat te snaaien halen voor de kids in een dichtbijzijnde supermarkt, en vervolgens om ca 9.15 uur de reis van ca 375 kilometer. 

De standaard weg naar Lake Havasu stelt niet veel voor...althans...we gaan de omgeving misschien wel normaal vinden. Dat is het niet hoor. De omgeving blijft prachtig. Nu met wat minder bergen en groenere, grotere weilanden, waardoor je het aanwezige wild beter ziet lopen. Leuk voor de kinderen. Om de weg wat leuker te maken, gaan we bij het plaatsje Seligman van de weg af om een stuk van zo’n 100 kilometer over de legendarische ‘route 66’ te rijden. De oudste weg in Amerika die van Oost naar West loopt. Onderweg kwamen we hele leuke authentieke plaatsjes tegen waar alles is ingericht zoals vroeger in het westen van Amerika. Heel veel leuke oude winkels, huizen en tankstations met allerlei preularia met ‘route 66’ erop. De een na de andere oude auto/chevey/pick-up/politieauto staat voor de deuren van deze zaken geparkeerd. Uiteraard hebben wij ons ook laten verleiden door het kopen van een ‘Route 66 bord’. We kunnen niet ontkennen dat dit na al die dagen natuur, ook wel weer erg leuk is. De kids halen nog even een ijsje alvorens we de Route 66 ervaring verder gaan beleven.

De route verder is saai, lang en vooral heeeeel recht. De weg is tegen een lineaal aangelegd denk ik. Niet normaal wat saai en je mag er maar 65 Miles per hour. Dat is zo’n 120 kilometer per uur. Nou, dat lijkt echt niet op te schieten en je hebt de neiging om flink het gas in te trappen kan ik je vertellen. Nog wel even gestopt bij een voormalig tankstation langs de weg die we even aan moesten doen🤓. Buiten een zangeresje die iets teveel wiskey’s had gehad (dacht dat het een kerel was die er aan het zingen was), daaromheen weer die oude suto’s en schuren. Echt leuk om te zien. Binnen een echte bar met allemaal fofo’s van legendes zoals Elvis, James Dean en Marilyn Monroe. Ook heel veel leuke ‘route 66’ spulletjes. Jaja dat doen ze weer slim die Amerikanen...😅.Route 66 eindigt voor ons bij het plaatsje Kingman, waar we de route 40 weer opdraaien en onze weg vervolgen naar Lake Havasu. 

Dit is eigenlijk wel het spannendste gedeelte van de dag en wat we kunnen vertellen. We vragen ons echt af waarom we Lake Havasu op onze reisbestemmingen hebben staan. Lake Havasu City, waar ook ons hotel staat, is ooit in 1964 (bestaat dus nog niet zo lang) gekocht door een zakenman die daar een oude brug uit Londen heeft geplaatst. Steen voor steen afgebroken in London en weer opgebouwd in Lake Havasu. Dit is dan ook de bekendste bezienswaardigheid in het plaatsje: The London Bridge.

Om 15 uur bij ons hotel ingecheckt en vervolgens om 16 uur richting het water, genaamd Lake Havasu. Deze heeft een 72 kilometer lange oever met verschillende stranden. Nou wat je daar ziet is niet normaal. Het schijnt een plek te zijn die in het wekend heel druk bezocht wordt door Amerikanen om te genieten van de vele watersport mogelijkheden hier. We wilden zelf wat gaan zwemmen in het meer, maar de oevers lagen vol met dure, snelle boten met mensen in het water die aan het genieten waren van een borrel. Het lijkt el of dit plaatsje voor de welgestelden van deze wereld is. We spraken een Duitse jongen van Mart zijn leeftijd die hier elk jaar in de zomer 6 weken lang kwam. Zijn vader had een huisje aan het meer gekocht met wat jetski’s😬😂🤣. Beetje van dat soort. De een na andere snelle boot met harde muziek en stoere, vooral getatoueerde mannen kwam het plaatsje binnen varen. Mart werd helemaal wild want dit is wel heel gaaf. Wellicht later als hij groot is en veel centjes verdient hahaha. Nog wel geprobeerd jetski’s te huren maar dat deed me een beetje teveel pijn in de portemenee wat we liever straks in LA wil uitgeven. Moeilijk te accepteren voor Mart maar ok.

Verder te melden is dat Lake Havasu in de woestijn ligt waar het dus echt heel warm is. Wederom 110 F, Jemig wat zweten. Gezien het feit we al aan het afbouwen zijn en het wandelen wel zo langzamerhand gezien hebben, de kinderen idem dito of eigenlijk met name 😉, zijn we maar gewoon rustig naar het hotel gegaan waar Mart en Iris heerlijk het zwembad zijn ingedoken. Heerlijk lang en lekker afkoelen. Wij weer aan de bar😂😂. Dit keer zelf geen zin om te zwemmen. Tegen 21.15 uur, nadat de kids uit het zwembad kwamen 😳, nog even wat gegeten onder begeleiding van een gezellige zanger en om 23.30 uur richting kamer. We moeten naar buiten voor onze kamer.  Nog steeds 36 graden😧.. gewoon te warm.

Dus, conclusie van de dag....ehm....route 66 was leuk om mee te maken. Lake Havasu een leuk watersport plaatsje, teveel patserige boten en te warm om echt wat te kunnen ondernemen 😫. Snap niet dat het verhaal nog zo lang is geworden 😂. Morgen naar de een na laatste bestemming, Joshua Tree, een ritje van 258 kilometer.

xx