River deep, mountain high

Vanochtend hebben we de wekker weer gezet, we hadden namelijk twee wandelingen op het programma staan en we wilden de ergste drukte en warmte ontlopen. Om 7.30 uur stapten we, zonder in een ellenlange rij te hoeven staan, bij het visitor center op de shuttle bus richting stop 6, the Grotto. Eigenlijk hadden wij een andere wandeling op ons verlanglijstje staan, maar door rotsverschuivingen was de trail naar Observation Point afgesloten. We wilden wel graag naar boven, dus werd het de wandeling richting Angels Landing, maar stopten wij bij Shout Lookout. Het laatste stukje via ijzeren kettingen omhoog klauteren, met diepe afgronden onder en naast je, durfden wij niet aan. Het was een pittige klim van zo’n 450 hoogtemeters binnen 3,5 km over zigzagpaden waar geen eind aan leek te komen. Maar we hebben het gered! 💪🏻

Weer beneden aangekomen, hebben we de bus naar het eind van de canyon, Temple of Sinawava, genomen om een deel van de Narrows te gaan lopen. Eerst liepen we de Riverside Walk, vergezeld door tientallen eekhoorns. Aan het eind van het verharde pad start de Narrows. De Narrows is het smalste gedeelte van Zion Canyon; de kloof is hier 600 meter diep en 6 tot 9 meter breed. Hier was geen wandelpad meer, we hebben onze weg door de rivier vervolgd. Blij waren we met de wandelstokken die we bij ons hadden, het was soms echt glibberen en glijden en oppassen waar je je voeten moest neerzetten. Het water kwam soms wel tot onze (nou ja, die van Merel en mij 🤣) middel. Het was echt super gaaf om dit te doen! 

En omdat we zo vroeg op pad waren gegaan, bleef er ‘s middags tijd over voor een ijsje en chillen op een ligbed bij het zwembad. Het lijkt wel vakantie... 😉

Vanavond hebben we een pizza gegeten op ons balkon. Wat was dit een fijne dag!

Onze conclusie van Zion: hoog, diep, schitterende kleuren.