Campbell River

Campbell River

Vandaag dinsdag 14 juni rijden we naar onze laatste overnachtingen op Vancouver Island, Campbell River. Een ritje van ongeveer 250km. Er is maar één weg tussen Nanaimo en Ucluelet/Tofino en dat is de Highway 4. Al enkele jaren zijn ze hier aan de weg aan het werken. Afgelopen zondag hadden we er weinig hinder van ondervonden helaas stonden we vandaag 45 minuten stil. De zon brak door. Dit kijkt een stuk vriendelijker en mooier. Bij MacMillan Provincial Park, Cathedral Grove hadden we nog net een plaatsje om te parkeren. Ook hier heb je aan beide zijden van de weg wandelpaden door het kustregenwoud. We starten met de noordelijke kant van de weg. Hier kom je Western Red Ceders tegen. Tussen de bomen vind je een deken van groene varens en mossen. 
Daarna de zuidzijde. Het mooiste gedeelte. Hier staan de torenhoge Douglas sparren waarvan sommige meer dan 800 jaar oud zijn. Een er van heeft zelfs een omtrek van 9 meter. 
In 1997 heeft een zware storm het park grotendeels verwoest. Je ziet nu omgevallen bomen en wortelkolossen waarop nieuwe generaties planten en bomen groeien. We kwamen er ook achter dat je niet alleen panorama foto’s horizontaal kunt maken maar ook vertikaal. 
De rest van de middag hadden we de voldoende tijd om verder te rijden via Highway 19a naar Black Creek, 25km voor Campbell River. Bij Qualicum Beach hebben we lekker genoten van het zonnetje en een wandeling gemaakt langs het strand. Ook hier zijn de stranden bedekt met houten boomstammen. 

Woensdagmiddag 15 juni hebben we een wildlife tour van 4 uur geboekt bij Eagle Eye Adventure.
S ’morgens gaan we eerst nog naar Elk Falls Provincial Park. Vanaf de Elk Falls Suspension Bridge (hangbrug) kijk je uit op een 25meter hoge waterval. Het valt ons op dat het overal nog niet zo druk is. Je kunt nu wel alles goed zien. Rond de Elk Falls zijn verschillende wandelpaden. Op de Suspension Bridge hoeven we geen moeite te doen om alleen op de brug te staan. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht. We hebben nog voldoende tijd om ook naar de andere kant te gaan. Het zijn niet al te lange afstanden die je overal moet afleggen. De meeste zijn tussen de 1 en 2 km. Het was niet een goede keus geweest om de waterval van de andere kant te bekijken. De gladde natte rotsstenen maakte snel een einde aan het kijkplezier van Diana. Met een natte broek en uiteindelijk een blauwe bil kwam ze er nog goed vanaf. Om 13.30 waren we bij Eagle Eye Adventure. We hadden geboekt voor een Coverboat. Van de 12 personen waren we met 10 Nederlanders. Gezellig, even alle reiservaringen met elkaar delen. Voorlopig was het weer ons gunstig gezind. Na een halfuurtje kwamen we de eerste humpback whale (bultrug) tegen. Iedereen enthousiast. Dit belooft nog wat. Een tijdje bleven we in de buurt dobberen zodat iedereen de tijd kreeg om foto’s te maken. Bold Eagles vliegen rond of zitten langs de kant.  De boten staan met elkaar in verbinding. Als iemand iets heeft gezien geven ze dit aan elkaar door. Allemaal waren we aan het kijken of we ergens een pufje water naar boven zagen komen. We hadden het bijna opgegeven, maar plots zagen we 3 humpbacks bij elkaar zwemmen. Ze waren wel wat verder weg maar het blijft een mooi gezicht. Nog even langs de zeeleeuwen en een mooie dag zit er weer op. Helaas hebben we vandaag minder geluk gehad. Gisteren waren er ook orka’s gezien. Volgende keer beter.

Foto's toegevoegd in het album.