Dag 17 - Op weg naar de Grand Canyon

Het einde van onze rondreis komt bijna in zicht, vandaag beginnen we aan de voorlaatste etappe van onze reis.  We rijden vandaag van Page naar de Grand Canyon, waar we 2 nachten zullen blijven op Mather Campground in het nationale park. Het is dus weer een beetje bijtijds opstaan, de route is weer iets meer dan 200 kilometer maar zoals altijd met een reisdag stoppen we toch regelmatig onderweg bij uitzichtpunten etc. En zeker als we straks de Grand Canyon inrijden zullen er  genoeg view points op de route liggen.

Om half 10 verlaten we Wahweap Campground aan Lake Powell, dit was 1 van de mooiste campings op de route, mooie grote kampeerplek, firepit, picknicktafel en full hookup en de camping is prachtig aangelegd met veel groen. We rijden de snelweg op en gaan richting het zuiden over highway 89. Om ons heen blijven we de rode rotsen zien in het woestijnlandschap, bij Bitter Springs stijgt de weg richting een bergpas maar vlak ervoor worden we ingehaald door een grote truck met opleggger. Hij rijdt net iets harder dan wij maar hij kan ons nog maar net inhalen want zo te zien is ie zwaar beladen. Dus hebben we vervolgens een rijdende muur voor ons terwijl we net een mooie bergpas in rijden. Er hebben zich ook nog eens 2 personenauto's tussen ons ingewurmd. Dit inhalen is ons als vaker overkomen, de camper is gewoon niet snel, maar we rijden netjes de aangegeven snelheid maar voor die Amerikanen gaat het nooit snel genoeg en halen ze liever in ondanks dat ze totaal geen overzicht hebben.

Net na de bergpas is er een prachtig uitzichtpunt dus daar stoppen we, zijn we gelijk die vrachtwagen voor ons kwijt. Overal langs de weg zie je souvenirkraampjes waar Navajo vrouwen sieraden en keramiek verkopen. En ik kan het toch niet laten om nog een sieraad voor mijzelf te kopen - een zilveren hanger met een amethist steentje erin inclusief zilveren kettinkje. De vorm van de hanger is een Navajo symbool - de wervelwind - dit staat voor vernieuwing, het oude wordt vervangen door het nieuwe waardoor er nieuwe kansen ontstaan.
Het verwijst ook naar de levenscirkel en het is een symbool voor water. Bij bijna alle kraampjes die je tegenkomt staan borden dat men 
ook credit cards accepteert en ook deze dame vraagt of ik met Visa wil betalen. Je begrijpt niet hoe het kan, ergens in de middle of nowhere langs een snelweg waar je zelf amper ontvangst heb op je mobiele telefoon, maar het is wel zo makkelijk dus doe maar. Vervolgens pakt ze haar iPhone, hangt er een snoertje aan met een vierkant soort stekker, ze haalt mijn credit card hier door heen en geeft mij haar telefoon zodat ik mijn handtekening met mijn vinger op het scherm kan zetten....... nou ja! Oh, en of ik ook nog een bonnetje wil, uuhh ja doe maar, dus ze geeft me weer die telefoon zodat ik mijn email adres in kan vullen, verzenden en klaar! De Navajo zijn zeker met hun tijd meegegaan.

We rijden nog een uur door en komen dan bij het uitzichtpunt van The Little Colorado Gorge Overlook. Er is hier een groot parkeerterrein en ook hier weer de Navajo souvenirkraampjes. Na vanmorgen vroeg ontbeten te hebben is het tijd voor een stevige lunch, gebakken eieren met spek gaan er wel in. Na het eten lopen we naar het uitzichtpunt en wow!!! We staan ineens boven aan een afgrond, dit is een zijtak van de grote Colorado River die hier door een iets minder diepe canyon stroomt. Maar voor mij is het diep genoeg, wat een afgrond, mijn maag draait gewoon om als ik in de diepte kijk. Je staat hier dan ook op een hoogte van 5000 feet.

We moeten nog een uur voordat wij bij de Grand Canyon aankomen en de weg blijft stijgen, we rijden ineens door het Kaibab National Forest langs beboste hellingen en ja hoor, er ligt hier weer sneeuw. We hadden gisteren al het weer gecheckt voor de Grand Canyon, met name voor de nachttemperatuur want dan moeten we eventueel weer antivries aan de waterleidingen gaan toevoegen. De voorspelling is -2 en als we nu die sneeuw hier zien liggen dan zal dat ook zeker wel het geval zijn. Uiteindelijk rijde we het nationale park in waar onze pas weer gecheckt wordt en we weer de gebruikelijke plattegrond en brochures van het park krijgen. Het verbaast ons dat het hier zo groen en bosrijk is, het idee van de Grand Canyon is kale rotsen en diepe afgronden maar de weg loopt door een uitgestrekt dennenbos. Vlak na de ingang kom je bij het eerste uitzichtpunt van de Canyon, Desert View. Hier staat ook een oude stenen uitkijktoren uit 1930 waar je in kan en dan heb je een fantastisch uitzicht op de Grand Canyon. We zijn gelijk onder de indruk, wat is dit mooi. De zon schijnt, de lucht is strakblauw maar het waait hier behoorlijk en die wind is echt fris dus moeten we weer onze winterjas aan. Raar hoor, gisteren liepen we in korte broek en t-shirt te puffen en 200 kilometer verder is het weer koud.
We genieten van het uitzicht, bezoeken de uitkijktoren en rijden dan verder het park in. Om de paar kilometer gaan we de weg af om een uitzichtpunt te bekijken en je valt van de ene verbazing in de andere als je deze panorama's ziet. We stoppen o.a. bij Moran Point, Lipan Point, Grandview Point en Yaki Point. Het ene uitzicht is zo nodig nog mooier dan het andere. 

Ondertussen heb ik de campingreservering nog eens bekeken, en oeps, deze camping is een nationale park camping wat betekent geen hookup, dus geen water, stroom of rioolaansluiting. Oei, en dat voor 2 nachten, dan moeten we toch nog maar even gaan tanken. We hebben een halve tank benzine maar zonder vaste stroom aansluiting zullen we ook af en toe de generator moeten gebruiken en die loopt ook op benzine en is niet echt zuinig in het gebruik..... dus eerst maar even doorrijden naar Grand Canyon Village want daar zit een Texaco station. En dat is wel even schrikken, het enige tankstation in het park dus die weet wel de prijzen te rekenen - 4 dollar per gallon!!! Dus voor een halve tank tikken we even 100 dollar af - kassa!!

Dan op naar de camping om in te checken, we moeten weer door de park ingang dus nogmaals parkpas controle. Als we de weg naar de camping inrijden zien we langs de kant van de weg een stuk of 5 grote Wapiti herten staan grazen. Nadat we onze campingplaats hebben gekregen rijden we eerst nog naar het dumpstation en vullen we ook nog maar even de vers water tank, want de komende 2 dagen zijn we op ons zelf aangewezen. We installeren de camper op een plek midden in het bos, dat is dan weer echt kamperen. Er is hier ook geen netwerkbereik dus zijn we even helemaal van de wereld - heerlijk! Op de plekken om ons heen zitten merendeel tentkampeerders, dan hebben wij het in onze camper toch een stuk luxer. Het is te koud om een kampvuur voor bbq aan te leggen dus voor het diner improviseren we een soort gourmetten in de koekepan met kipfilet, gebakken aardappeltjes met gebakken champignons en uitjes. Biertje en een wijntje erbij en eet smakelijk!

Morgen gaan we met de shuttlebus de South Rim van het park verder bekijken, voor Marc ook fijn om een dagje niet met dit bakbeest te hoeven rijden.