Dag 15 - Page, Arizona / Lower Antelope Canyon & Horseshoe Bend

Rond 8 uur zitten we aan het ontbijt. We vertrekken vandaag naar Page. Hier hebben we vanmiddag om kwart over 2 een excursie geboekt naar de Lower Antelope Canyon bij Dixie's Tours. Eigenlijk willen we vanochtend nog een wandeling doen vanaf de camping maar er staat nergens aangegeven wat de afstand is en we willen niet riskeren dat we te laat zijn voor de excursie. Dus maar op pad, als we zo'n 5 kilometer gereden hebben draaien we de snelweg op en gaan bijna direct de staatsgrens met Arizona over en is het ineens een uur vroeger! Oh ja, dat is waar ook, we hebben alle tijd om de ca. 200 kilometer die we vandaag weer moeten rijden te overbruggen......

We rijden weer over ellenlange rechte snelwegen, het landschap is niet echt bijzonder indrukwekkend en er zijn weinig tot geen mooie uitzichtpunten. Voor de afslag naar Page gooien we de benzinetank maar weer eens vol en dan de laatste 100 kilometer naar Page. We hebben besloten om maar direct naar de excursie locatie te rijden en daar te wachten tot 2 uur, anders moeten we heen en terug rijden vanaf de camping. Om 11 uur zijn we door dat ene uur tijdswinst al op de parkeerplaats, deze staat behoorlijk vol met auto's, campers en tourbussen. Het is een komen een gaan van mensen die deze excursie geboekt hebben en er zitten hier 2 touroperators dus big bussiness! We lopen alvast wat rond om te kijken hoe het hier werkt. Bij de kassa van Dixie's vragen we voor de zekerheid nog even na of we een klein tasje mee mogen nemen, maar helaas zelfs dat is niet toegestaan. Alleen een camera, telefoon en een flesje water. Geen rugzakken, tassen, statief, videocamera, niets mag mee. Het is al wel mogelijk om alvast in te checken, dus dat is alvast gedaan.Je moet deze excursie echt ruim van te voren boeken, er is wel een "walk in" loket maar we horen al zeggen dat er pas a.s. vrijdag weer plek is en het is nu woensdag...

We hebben nu voldoende tijd totdat onze tour begint en kunnen we nog even verzinnen hoe we in ieder geval een extra cameralens mee kunnen nemen. Het plan is dat Marc foto's maakt met de camera en ik met de telefoon. Terug in de camper maar alvast een stuk van het reisverslag schrijven en bijwerken, dat scheelt vanavond weer tijd. Nog even lunchen en dan is het wachten tot het 2 uur is en we weer richting de kassa kunnen lopen, hier staat ook een Navajo indiaan die steeds een demonstratie geeft van een Navajo dans - hij goochelt met een tiental hoepels waarmee hij allerlei figuren vormt, erg indrukwekkend om te zien en behoorlijk inspannend zo te zien.

We gaan in de rij staan voor de tour van kwart over twee, ons kaartje wordt ingenomen en ons wordt gezegd dat wij ons moeten melden bij gids Stacey, er gaan namelijk meerdere groepjes van zo'n 10 personen tegelijk de canyon in. En Stacey blijkt een goude greep!!! Vanaf de kassa is het een kleine 10 minuten lopen naar de ingang van de canyon waar je over een aantal steile trappen af daalt de canyon in. Daar begint de wandeling door de canyon, welke 400 meter lang is. Op de trappen mag vanwege de veiligheid niet gefotografeerd worden. Maar zodra we op de bodem van de canyon staan gaat het helemaal los met fotograferen. Stacey is een expert voor wat betreft het instellen van camera's en telefoons. Ze stelt voor iedereen de telefooncamera's in op de perfecte stand en ook voor de fotocamera's weet ze precies de juiste instellingen aan te geven. En wow, wat is dit mooi, we lopen steeds een stukje verder de canyon in, Stacey wijst de bijzondere plekjes aan, zegt waar je moet gaan staan voor de juiste fotopositie, ze neemt regelmatig je telefoon of camera over om de perfecte foto te maken en ze neemt alle tijd om foto's van je te maken als je dat wilt. Dit is echt een super gids!!! Onderweg vertelt ze ook nog de nodige wetenswaardigheden over de canyon, hoe oud deze is, hoe die ontstaan is etc. Wat bijzonder is, is dat deze canyon ook regelmatig vol loopt met water, zogenaamde flash floods. Dan stroomt de canyon in zeer korte tijd ineens vol met water en daarvoor hoeft het echt niet te plensen van de regen. Af en toe gebeurt dit natuurlijk dus ook gewoon terwijl er rondleidingen worden gegeven en dan is het belangrijk dat iedereen zo snel mogelijk uit de canyon gaat, hoewel dat toch nog zo'n 20 minuten kan duren voordat je er uit bent.......

De rondleiding duurt in totaal 5 kwartier maar hier zou je de hele dag wel rond willen kijken, we hebben ook geluk gehad dat we in de middag de tour hadden geboekt want zoals Stacey vertelt was het in de ochtend ontzettend druk en stond de hele canyon vol met mensen. Nu kunnen we redelijk op het gemak door de canyon wandelen en zijn er hele stukken waar we in ieder geval voor ons geen mensen hebben lopen. Dit was echt TOP!!

Terug bij de camper gaan we op pad, nog niet naar de camping maar naar de Horseshoe Bend. Dit is een uitzichtpunt op de Colorado River waar de rivier een perfecte bocht maakt in de vorm van een hoefijzer. Er wordt momenteel gewerkt aan een nieuwe ingang voor deze bezienswaardigheid: er worden toegangspoorten gebouwd, een nieuwe parkeerplaats aangelegd en een bezoekerscentrum. Daarom moeten we nu op een tijdelijke parkeerplaats parkeren en rijden er pendelbussen naar de ingang. We kopen een buskaartje voor 5 dollar per persoon en staan 10 minuten later aan het begin van het wandelpad naar het uitzichtpunt. Dat valt nog even tegen, het pad loopt eerst redelijk steil omhoog om vervolgens steil af te dalen. Pfff, dat moeten we straks in omgekeerde volgorde teruglopen..... maar het uitzicht zal vast en zeker de inspanning waard zijn. En inderdaad, eenmaal bij het uitzichtpunt aangekomen heb je een fantastisch zicht op de Horseshoe Bend, dus weer worden de nodige mooie foto's gemaakt. Dan weer terug lopen naar de bus, het is inmiddels al 5 uur en het wordt nu tijd om naar de camping te rijden. We hebben gelijk de pendelbus terug en na nog een klein half uurtje rijden met de camper komen we op de camping aan. De receptie is al gesloten maar op de deur hangt een briefje met je naam en de gereserveerde plaats. Gauw de camper installeren en een kampvuurtje aansteken. Het is nog echt lekker weer dus nu kunnen we eindelijk weer eens echt barbecuen. Als het begint te schemeren loopt er ineens een jackrabbit over onze kampeerplek, hij blijft zelfs nog eventjes zitten. In het donker kunnen we nog een paar uurtjes bij het kampvuurzitten totdat het echt gaat afkoelen en het tijd wordt om naar binnen te gaan.