Dag 1 - De reis kan beginnen...

Het is zover - onze USA roadtrip gaat beginnen. Na de nodige voorbereidingen van de reis stappen we op woensdagochtend 13 maart om 06.30 uur in de taxi en gaan we op weg naar Schiphol. We hebben een lange reis voor de boeg. Helaas geen directe vlucht, maar een overstap in Chicago. Daarover hebben we nog wel onze zorgen, want we hebben maar 1,5 uur de tijd om over te stappen. En overstappen in de USA betekent: eerst door de douane, dan koffers ophalen, dan de bagage weer inchecken, transfer naar de binnenlandse terminal en daar weer door de security check! Volgens de statistieken moet het haalbaar zijn en anders boekt de luchtvaartmaatschappij de vluchten ook niet volgens dit tijdschema. We zullen zien...... Eerst maar 9,5 uur van Amsterdam naar Chicago.

We vertrekken om 11.00 uur en na een behoorlijk turbulente vlucht (het personeel moet zelfs op een gegeven moment stoppen met het serveren van drankjes!) landen we op tijd in Chicago. Maar dan begint de ellende....... 

Het is behoorlijk druk bij de douane check, er staat een behoorlijke rij. Het luchthaven personeel staat constant te roepen dat iedereen moet opschieten en sneller moet doorlopen, maar ja, een rij is een rij..... het aanmelden bij de douane gaat automatisch en dat gaat sneller heeft men ons in het vliegtuig nog verzekerd. Het aanmelden via de computerterminals gaat inderdaad wel vlot: paspoort scannen, foto maken, vingerafdrukken van de vingers van je rechterhand en klaar. Er wordt een ticket geprint dus dat is dat denken we........ Maar nee dus, dit is Amerika en zo gemoderniserd is het systeem helemaal niet!! Want vervolgens komen we weer in een rij te staan voor...... ja hoor: de douane!! Een douanier controleert ons paspoort, maakt een foto en neemt onze vingerafdrukken. Van beide handen dit keer!!! Het is ons een raadsel waar dit toe dient.

Inmiddels zijn we een goed half uur verder, maar gelukkig staan we gelijk bij de bagageband en zijn onze koffers er ook al. Dan nog door een controlepost waar we de ticket van de computerterminal in moeten leveren en ons paspoort moeten laten zien, pffffffff. Nu beginnen we toch wat zenuwachtig te worden. We lopen een gang in om onze bagage af te gaan geven maar daar worden we tegen gehouden door medewerkers van United met de mededeling dat we onze vlucht niet gaan halen. Voor het gemak hebben ze ons ook al omgeboekt naar een andere vlucht en krijgen we 2 boarding passen in onze handen gedrukt en hebben ze het over San Francisco!!?? Uhhh, nee wij moeten naar Las Vegas. Het blijkt dat ze ons omgeboekt hebben op een vlucht de volgende ochtend, vertrek half 7 naar Las Vegas maar dan wel via San Francisco. 

De volgende dag hebben we echter al een excursie geboekt dus die omboeking zien we niet zitten, we gaan maar weer in een rij staan, dit keer voor de klantenbalie. Er blijkt dezelfde avond nog 1 vlucht direct naar Las Vegas te zijn om 8 uur, maar die zit vol. De dame van United zet ons op de standby lijst en daarmee moeten we het doen. We geven onze koffers af en gaan met de transferbus naar terminal 1, door security en dan begint het lange wachten bij de gate. Pas als iedereen aan boord is en de boarding tijd verstreken zijn de stand by passagiers aan de beurt. We staan gelukkig wel als 1e 2 passagiers op de standby lijst, maar als om 5 over half 8 iedereen aan boord zit moeten we nog 8 minuten wachten totdat men zeker weet dat er nog plaatsen over blijven. We hebben nog nooit met zoveel spanning minuten weggeteld! Maar eindelijk is er groen licht, er zijn plaatsen over en we mogen mee!!!

Nog eens 4 uur vliegen verder landen we om 11 uur 's-avonds in Las Vegas......om vervolgens er achter te komen dat onze bagage niet meegestuurd is!!! Er zit niets anders op dan dit te laten registreren bij United en naar ons hotel te gaan. Als troost krijgen we van United ieder een drinkfles met daarin wat toiletspulletjes, kunnen we in ieder geval onze tanden poetsen..... De taxichauffeur geeft ons een tip over een kledingwinkel welke tot half 1 's-nachts open is. Na nog zeker een half uur in het hotel in de rij (jawel, alweer een rij....) te hebben gestaan om in te checken, gaan we snel naar de Strip om wat schone kleding voor de volgende dag te kopen, in de hoop dat de koffers morgen bezorgd worden. 

Uiteindelijk kunnen we om half 2 's-nachts ons bed in rollen. Niet zo'n goed begin van deze reis, maar we gaan ervan uit dat morgen alles goed komt!