Dag 14 - Monument Valley

Vandaag is het tijd om te vertekken uit Moab en op weg te gaan naar onze volgende bestemming - Monument Valley. Het is gelukkig ook weer goed gekomen met de camera, vraag niet hoe, maar Marc heeft heel veel knopjes en instellingen geprobeerd. Ook gaf de online helpdesk nog het advies om de lens te wisselen, dus dat ook maar gedaan.Jammer alleen van het terugzetten naar de fabrieksinstellingen, nu moet hij alles weer naar zijn eigen voorkeuren terug zetten, maar het ding doet het in ieder geval weer!!

We hebben weer een etappe van iets meer dan 200 kilometer voor de boeg. Rond half 10 rijden we de camping af en volgens de TomTom arriveren we rond 12 uur in Monument Valley, als we in 1 keer doorrijden natuurlijk. Onderweg zijn niet echt bezienswaardigheden dus echt lange stops zullen we niet maken. Daarbij hebben we om kwart over drie een jeep safari door Monument Valley geboekt, dus we moeten wel enigszins de tijd in de gaten houden. 

De route voert eerst 115 km over highway 191, recht toe recht aan. Het landschap verandert van rode rotsen naar uitgestrekte prairies, van bergpassen en velden die nog bedekt zijn met zeker een meter sneeuw naar kale woestijnvlaktes. Vervolgens rechts af naar highway 163, weer ruim 100 kilometer rechtdoor. Het is wel makkelijk rijden zo. We passeren een aantal typische Amerikaanse stadjes met exotische namen als Bluff en Mexican Hat. Het valt ons weer op dat in al die stadjes zoveel plekken zijn waar het echt een puinhoop is op het erf van de mensen die er wonen. Waarschijnlijk komt dat omdat er in Amerika toch zoveel ruimte is, dus waarom zou je je troep op ruimen? Oude auto's, ingezakte schuurtjes, autobanden, hout, noem het maar op of het ligt er.

Highway 163, oftewel Monument Valley Road, brengt ons inmiddels dichter en dichter bij onze bestemming. In het landschap doemen de typerende rotsen (buttes) van Monument Valley op, en weer zijn we onder de indruk van het uitzicht. Op highway 163 bevindt zich ook het Forest Gump viewpoint. Op deze plek eindigt in de film de cross country reis van Forest Gump. De weg glooit hier in de verte heuvelopwaarts met als achtergrond een deel van Monument Valley. Langs de weg staan waarschuwingsborden voor automobilisten dat zich hier voetgangers op de weg kunnen bevinden, en dat klopt: iedereen stapt hier uit zijn auto en gaat midden op de snelweg stasn om een foto van zichzelf te nemen met deze waanzinnig mooie achtergrond. Het is best wel gevaarlijk, er rijdt hier ook vrachtverkeer en niet iedere automobilist neemt de moeite om af te remmen maar dendert al toeterend voorbij. Wij spelen ook maar even de toerist want het is toch wel bijzonder om hier een foto van te hebben.

Dan op naar Oljato waar we 1 nacht op de camping zullen staan. We checken om 1 uur in en krijgen gelijk een boarding pas voor de jeep tour... wel grappig, want de tour en de camping heb ik apart online geboekt maar blijkbaar is het één en dezelfde organisatie, wel handig. We dachten namelijk dat we met de camper weer vanaf de camping naar een opstapplaats moesten rijden maar we worden gewoon op de camping opgehaald. We zetten de camper op zijn plek en blijken Nederlandse buren te hebben, twee jongens uit Nederweert. Dit zijn de eerste landgenoten die we in 2 weken tijd tegen komen. Zij hebben een camper opgehaald in Chicago en moeten deze afleveren in San Francisco. Voor de jeep safari is er nog een Nederlands echtpaar bij gekomen en dan hebben we met z'n zessen een aardige Hollandse vertegenwoordiging tijdens de tour. 

We gaan op pad met Navajo-gids David; hij heeft een bijzonder administratief systeem ontwikkeld voor het registreren van de deelnemers. We moeten de boarding pass inleveren, op de onderste helft van het kaartje schrijft hij zijn naam, dan wordt het kaartje doormidden gescheurd (een perforatierand zou handig zijn....) en krijgen we 1 helft terug. HIj legt zijn briefjes her en der neer en is vervolgens de tel kwijt. Al met al niet echt efficient..... Later aan het einde van de tour geeft David nog aan dat het briefje dat we terug hebben gekregen gebruikt kan worden mochten we nog een review van de tour willen schrijven op internet omdat daar ook zijn naam op staat, dus daar kunnen we dan aan refereren. Alleen heeft hij dan aan iedereen de verkeerde helft van het briefje terug gegeven want iedereen heeft alleen de helft met zijn eigen naam erop! Zoals gezegd, zijn administratie heeft nog wel de nodige verbeterpunten.....

Aan het begin van de tour is het nog behoorlijk warm, zo'n 21 graden maar er is wel geadviseerd om de juiste kleding mee te nemen. En dat blijkt geen slecht advies - voordat we bij de ingang van Monument Valley zijn rijden we eerst een stukje over de snelweg en aangezien we in een open jeep zitten is dat behoorlijk fris zo vol in de wind. In Monument Valley gaan we al snel off road en kan het gehobbel beginnen. Je wordt af en toe flink door elkaar geschudt. David laat ons alle beroemde buttes en mesa's (tafelbergen) van Monument Valley zien en geeft hij onder het rijden uitleg over de Navajo cultuur en de geschiedenis van Monument Valley. Op verschillende plekken wordt er gestopt en kun je op je gemak rondkijken en foto's nemen. David is met praten af en toe behoorlijk kortademig maar hij blijkt wel zangkwaliteiten te hebben. Hij zingt zo nu en dan een Navajo lied, op 1 plek is dat wel heel bijzonder: we stoppen namelijk bij een soort grot en het gegalm van het gezang geeft een waanzinnig mooie echo, echt heel bijzonder! Ook krijgen we nog een demonstratie van het oude Navajo ambacht van wol spinnen en weven. Dit ambacht wordt door de vrouwen van de Navajo stam van generatie op generatie overgedragen. De vrouwen zijn dan ook bij de Navajo degenen die de stam en de cultuur voort laten bestaan.

Om kwart voor 7 worden we weer bij de camping afgezet; we hadden vanmiddag bij aankomst een late lunch dus echt veel trek hebben we niet. We houden het bij een boterham en dan lekker een kop koffie. En dan het vaste avondritueel: foto's en filmbestanden opslaan en het reisverslag maar weer eens bijwerken. Het wordt weer laat dus geen tijd meer om ook nog foto's bij het verslag te zetten, hopelijk lukt dat morgen.