Dag 16 - Page, Arizona / Upper Antelope Canyon

De camping waar wij verblijven in Page - Wahweap Campground - ligt in een recreatie gebied aan Lake Powell. Toen we gisteravond naar de camping reden kwamen we langs een toegangspoort. Er zat niemand meer achter het loket maar er stond ook een betaalmachine met een bordje PAY HERE. Hmmm vreemd, we hebben toch gewoon de camping gereserveerd? Nergens stond verder enige verduidelijking, alleen dat er betaald moet worden voor het gebruik van het recreatiegebied. Dus maar de credit card ingevoerd en de aanwijzingen op het scherm gevolgd. De goedkoopste optie voor een RV was de aanschaf van een weekkaart (!) voor 30 dollar. Wat moeten we met een weekkaart als we maar 2 nachten blijven?? Maar er zat niets anders op dan te betalen en we besloten om het vandaag maar eens na te vragen bij de receptie van de camping

Vanochtend een beetje uitgeslapen, we hebben vanmiddag om half 4 een excursie geboekt naar de Upper Antelope Canyon dus we hebben alle tijd. Het is prachtig mooi weer, de zon schijnt en rond half 9 is het al behoorlijk warm. Tijd dus om lekker buiten te ontbijten! Dit is echt genieten. We doen alles op ons gemak maar ineens zie ik dat er een briefje op de voorruit zit....... we worden verzocht om ons te melden bij de receptie voor registratie en in grote rode letters staat er op dat de check out tijd 11 uur is. Oke, betekent dit dat we onze plek kwijt zijn als we niet langs komen? Het is al half 11, we hebben voor 2 nachten gereserveerd dus dan maar even naar de receptie wandelen. Daar blijkt dat we de 2e nacht nog moeten afrekenen, niet goed op de bevestiging gekeken dat we maar een aanbetaling hadden gedaan voor 1 nacht. De Navajo dame is niet echt spraakzaam. Ik vraag haar gelijk naar de weekkaart die we hebben gekocht. Ja dat klopt, iedereen moet betalen is het antwoord. Nou dat is dan snel verdiend zeg ik, als je voor een week betaalt terwijl je er geen gebruik van maakt. De dame reageert niet, blijkbaar is ze niet zo gecharmeerd van mijn opmerking.......

We kijken nog wat rond in het winkeltje van de receptie en zien folders van een rotsboog die ergens in dit gebied moet staan. We vragen aan dezelfde dame waar dit is, en ze wijst een bepaalde kant op: 15 mile die kant op zegt ze. Is dat richting Page dan? Nee, dat is die kant op en ze wijst in een andere richting. Duidelijk! Maar dan vertelt ze toch dat het 2 dagen lopen is of 7 uur varen met een boot voordat je er bent. Geen optie dus.

Dan maar een stukje wandelen naar de oever van Lake Powell, we lopen het strandje op en het is alsof je in de woestijn loopt, wat natuurlijk ook zo is. Het is hier zo nodig nog warmer in het zand, goed dat we water bij ons hebben, een halve liter drink je zo weg. We genieten van het uitzicht en maken de nodige foto's. Wel jammer dat dit stukje van het meer vlakbij de jachthaven is, het ligt overal vol met boten en het meer ligt vol met boeien, geen mooie natuurplaatjes te schieten zo. Dan terug naar de camper heuvelop door het losse zand, gelijk hebben we weer onze beweging van vandaag gehad. In de camper maken we alles klaar voor vertrek, nog even snel iets eten en dan op pad.

Onderweg stoppen we nog bij een aantal uitzichtpunten over Lake Powell, dat tevens een stuwmeer is. Bij het visitor center van de dam heb je een prachtig uitzicht op het meer en ook de damconstructie is indrukwekkend. Snel een kijkje in het visitor center en dan verder naar Page. Het kantoortje van de tour operator hebben we snel gevonden en er is een groot parkeerterrein achter het kantoor waar we de camper kwijt kunnen. Het is bijna 2 uur maar we kunnen al inchecken. Dan hebben we nog even tijd om bij de Safeway supermarkt een paar steaks voor de bbq te halen, het is nu lekker warm weer dus daar moeten we nog even van profiteren en vanavond weer een kampvuurtje aanleggen.

Om 10 voor half 4 krijgen we onze boarding pass voor de tour en gaan we mee met gids Cindy in een soort huifkar pickup truck. We zitten achterin op lange banken. Onze groep bestaat uit 14 personen en er vertrekken 5 pickups van deze locatie. De rit naar de canyon duurt ca. 20 minuten, het eerste stuk gaat over de weg maar daarna wordt het off road rijden. We hobbelen door het mulle zand en al gauw zitten we onder het stof. Je kan gewoon tandenknarsen van het zand. Bij de canyon staan nog andere pickups van andere excursie bedrijfjes, er staan zeker 10 auto's.......

Onze groep verzamelt bij de ingang en de gids legt uit dat ook dit een slot canyon is, zo'n 3 x per jaar is er een flash flood waardoor de canyon vol komt te staan met water. De totale lengte van de canyon is 140 meter. De tour bestaat uit een wandeling door de canyon en aan het einde gaan we dezelfde weg weer terug. In de canyon stoppen we op diverse plekken en Cindy geeft aan waar je moet gaan staan om de juiste foto te nemen. Ook zij neemt af en toe je camera over en maakt ook foto's van je als je dat wilt. We zijn nog maar net in de canyon of Marc z'n camera begint weer raar te doen, nee he, niet weer. Maar het is in deze canyon een stuk donkerder als in de Lower canyon, dus dezelfde belichtingsinstellingen werken niet. Het is ook al iets later in de middag en toen we de canyon ingingen werd het ook iets bewolkt dus dat verklaart waarom de camera niet goed reageert met de gekozen instellingen. Snel aanpassen en voila! Al met al zijn we van deze canyon lang niet zo onder de indruk als van de Lower Antelope Canyon. Het blijft indrukwekkend maar smaken verschillen. Op de weg terug naar het begin is het weer wat lichter geworden dus gelukkig kan Marc nog genoeg foto's maken van de plekken die op de heenweg niet gelukt zijn. Het is gelukkig ook niet echt druk, dus het lukt ook om foto's te maken zonder dat er mensen in het beeld staan.

Dan weer hobbelen en stof happen op de weg terug naar Page. Terug naar de camping stoppen we bij de stuwdam en lopen aan weerszijden over het voetpad zodat we ook daar nog wat foto's kunnen nemen van de dam en de Glen Canyon. Om 6 uur zijn we weer op ons kampeerplekje en kan de bbq aangestoken worden in de firepit. Even de steaks marineren, aardappeltjes bakken en een salade klaar maken en wachten tot de kooltjes gloeien. Weer komt de jackrabbit langs hoppen, zou hij hier ergens een hol hebben?

We eten wel buiten maar het is ineens wel gaan waaien, het koelt vandaag een stuk sneller af dan gisteren. Na het eten drinken we nog een bak koffie bij het kampvuur en roosteren we wat marshmallows maar om half 9 wordt het echt te fris om buiten te blijven. Het vuur is zo goed als gedoofd dus maar weer lekker in de camper zitten. Eventjes de kachel aan om de kou een beetje te verdrijven. Ik ga het verslag verder bijwerken terwijl Marc onder de douche springt. Nog even relaxen voordat het tijd is om te gaan slapen. Dit is de laatste nacht hier, morgen op weg naar de Grand Canyon.