Toch maar wel !!

Ik heb lang getwijfeld of ik deze blog wel moet schrijven, maar we zijn al zoveel dagen weg van New York en het blijft maar spoken in mijn hoofd.

"Black lives matter", en als ik heel eerlijk ben, dan, misschien helemaal fout, denk ik in ons kleine Nederland, jeetje jongens dat valt toch allemaal wel mee. Natuurlijk weet ik dat er ook in ons land gediscrimineerd wordt, in allerlei vormen, wel en niet alleen op huidskleur, maar nog steeds dacht ik dat valt toch allemaal wel mee. Hopelijk zeg ik dat uit naïviteit, daar ben ik met mezelf nog niet uit....

Maar dan New York. Veel van de donkere mensen, de latino's, kijken je niet aan, geven je altijd voorrang, doen niet vriendelijk, blijven stug, gaan zelfs een gesprek over de hitte niet met je aan. En de meesten van jullie kennen mij wel een beetje, ik praat graag en Jan zou zeggen ook best wel veel. :) :) :)

En dan komt daar die erg hete zondagmiddag in New York, het is 36 graden en zoals in iedere grote stad hangt de hitte als een deken op je...we hebben heerlijk gefietst in Central Park, zeker per persoon al 2 liter water weg gedronken. Langzaam zijn we de hitte zat, krijgen honger. Op de hoek van ergens bij 7th avenue zit een leuke tent...een heerlijk terras, voor New Yorkse begrippen oogt het erg schoon en netjes...please wait to be seated, wat we dan ook netjes doen. We hebben niet gereserveerd maar worden door een dame in een mooie zwarte jurk naar onze plek gebracht. Heerlijk onder een parasol mensen kijken...wat we met veel plezier doen. Een ober komt onze bestelling opnemen, hij vraagt alleen wat we willen bestellen en vraagt ook of we water willen. Hoe vriendelijk  we ook zijn er kan geen lachje af, voor we het weten is hij weer weg. Ook niet  erg vriendelijk zeggen we tegen elkaar, die heeft er niet echt zin in....dan komt er een jongeman, netjes in pak vragen wat we willen eten...lekkere lunch besteld, die weer gebracht wordt door de meneer die niet zo vriendelijk was.

Naast ons komt een ouder echtpaar te zitten, zichtbaar rijk, erg rijk. Het zijn "witte", "blanke" mensen, hoe zeg je dat eigenlijk. Nu valt me ook op, dat alles wat een mooi zwart jurkje, of een mooi pak aan heeft, ook "wit" of "blank" is, en dat de beetje stugge, onvriendelijke meneer en al zijn bedienende collega's, "donker", "latino", "mexicaan" is, vreemd hè !!! Het zonet genoemde echtpaar heeft duidelijk ook een prive verpleegkundige bij zich...een vriendelijke donker man, die de oudere man in en uit zijn rolstoel tilt. Het echtpaar besteld eten, hij eet niet, er wordt tenminste niets voor hem besteld. Ze praten ook niet met hem, alleen met elkaar. 
 

Na een tijdje zijn ze uit gegeten, en dan gebeurt er iets, waar mijn dag door bedorven wordt, voor Jan geldt trouwens hetzelfde. De meneer die ons steeds bediend, ineens vind ik dat een vreselijk woord, staat vlakbij onze tafel even stil, de oude man roept hardop of hij niets te doen heeft. Zo luid, dat echt iedereen opkijkt en hem kan verstaan. Vrij vertaald komt het erop neer, dat hij zegt, he jij daar, heb je niets te doen, als je je verveeld kun je onze tafel wel even opruimen!!
Jan zegt tegen mij, zei hij dat nu echt, het was een bizarre situatie, super pijnlijk!! Super vernederend.... De witte meneer in zijn onberispelijke pak kwam er razendsnel bij en bood zijn verontschuldigingen aan voor het gedrag van de bediening....echt waar. Misselijkmakend...kippevel!!

Later hebben we nog een paar keer van die vreselijke dingen meegemaakt, een zogenaamde witte "dame" die in een hop on hop off bus niet naast een latino wilde zitten, weer een witte "dame" die in een bus vreselijk boos werd op een mexicaans kindje van een jaar of twee die aan haar haar zat...hoe dan ?? Waarom ?

Dagen later, Jan leest het boek van Erik Mouthaan en dan wordt het duidelijk. In de bediening werken de donkere mensen, de latino's en de mexicanen....het management bestaat uit de blanke mensen. Maar dan wordt het verhaal misselijkmakend duidelijk. De bediening mag ook geen contact met je maken, geen gesprek aangaan of zelfs maar vriendelijk zijn en naar je glimlachen. Onderdanig, snel en alles van je pikken is het motto. Doen ze het wel en klaag jij daar over als gast, dan betekent dat gewoon ontslag op staande voet. Klaag jij niet, maar ziet zijn "witte" collega het, dan wordt hij of zij berispt.

Dus die onvriendelijke ober, deed gewoon wat hem was aangeleerd, wat hij misschien al een paar keer had moeten ondergaan. 
Misschien dat ik morgen weer schrijf over onze fantastische reis, het gaat goed met ons en ons avontuur, maar voor nu zeg ik nog even 1000 keer sorry tegen al deze mensen, sorry dat het zo erg is, dat het zo erg bestaat en dat ik dat niet wist of wou weten. Nog sorry tegen de meneer die zo netjes ons eten bracht en wij dachten dat hij nors en chagrijnig was. Dus ja "Black lives matter, every live matters"