Monterey

USA Donderdag 13 augustus 2015 Monterey

 Janny was vannacht ziek, waarschijnlijk door het avondeten van de Chinese Gourmet, dat bestond uit nauwelijks rundvlees en veel grote uiringen. We hebben daardoor slecht geslapen. Het ontbijt was hier in Monterey inbegrepen en om half tien maakten we er pas gebruik van. Buiten ons was er niemand. Terwijl we daar zo zaten, kwam een mannetje met een postauto voorrijden, wandelde het ontbijtlokaal binnen, pakte een danoontje en een appel en stapte weer in de auto om de post af te geven bij het kantoor. Hij had een hele verzameling toetjes naast zich in de auto liggen.

We gingen vandaag naar het Julia Pfeiffer Burns State Park, 64 km rijden, en kwamen meteen in de file vanwege een optocht van antieke auto's. Eerst stonden we lang voor de verkeerslichten en toen we eindelijk verder mochten, parkeerden we iets verderop naast de weg, bij een strandje. Daar hebben we veel foto's en filmopnamen gemaakt van de optocht. Er waren schitterende auto's bij; fijn dat de organisatie dit voor ons heeft geregeld.

Eindelijk reden we verder op de CA Highway 1 met mooie uitzichten over de oceaan. Bij het State Park stond een bord met de mededeling dat de parkeerplaats vol was. Gelukkig konden we verderop parkeren bij een uitkijkpunt over de Stille Oceaan. Aangezien we te voet het State Park in kwamen, hoefden we geen tien dollar parkeergeld te betalen. Wel werden we voor het eerst in deze vakantie belaagd door muggen. Zo kwam de insectenspray toch nog van pas.

Door een tunnel kwamen we op een pad langs de oceaan met uitkijk op een baai en het watervalletje waar dit park beroemd om is, de McWay Falls. Het idyllische strandje is alleen vanuit zee toegankelijk en we keken enigszins jaloers naar de mensen in een bootje in de baai. Aan het eind van het pad ligt de ruïne van een zeer luxe huis dat het steenrijke echtpaar Lathrop en Helen Brown in 1926 liet bouwen.

Een grotere attractie was echter dat vrij dicht langs de kust walvissen en orka's passeerden. We zagen diverse keren water opspuiten. De grote vissen waren alweer onder water voor we ze konden fotograferen, maar het lukte wel om er eentje op video vast te leggen.

In het Julia Pfeiffer Burns State Park staan ook nog kustmammoetbomen van 90 meter hoog, die meer dan 2500 jaar oud zijn. Helaas was de wandeling daarheen vandaag voor ons niet haalbaar. We hadden trek en wandelden terug naar de auto om uit de kofferbak te eten.

Op de terugweg stonden we nog eens drie kwartier in de file. Niettemin was het een mooie dag geweest met veel zon en zonder regen. Al was het wel een tikje jammer dat we geen tijd meer hadden voor de 17 Miles Drive, waardoor we Cannery Row niet hebben gezien, net zo min trouwens als het wereldberoemde zeeaquarium. We haalden alle spullen uit de auto om de koffers in te kunnen pakken.

Eten deden we weer in het Del Monte Shopping Center, maar deze keer mediterraans, zoals gyros, rijst, salade en tzatziki-saus. Het ijsje toe bij Cold Stone vormde het perfecte toetje.

Vanavond hebben we de koffers opnieuw ingedeeld en weggegooid wat we niet meer nodig hebben. De hangweegschaal gaf aan dat we beneden de maximale 23 kg per koffer zitten. De twee verslagen die we schreven, konden we niet op de blog zetten omdat er geen internetverbinding was.

In het nieuws op televisie werd verteld dat gisteren in Yosemite een 67-jarige man van achteren is aangevallen door een beer. Hij heeft het overleefd door met handen en voeten terug te vechten, waardoor hij uiteindelijk terug kon vluchten in zijn huis. Gewond en bloedend is hij zelf naar het ziekenhuis gereden. Daarmee kwam hij er beter af dan een wandelaar in Yellowstone, die afgelopen vrijdag dood werd gevonden door een boswachter. Hij is waarschijnlijk aangevallen door een vrouwtjesbeer en haar jong.

Gelukkig hebben wij geen contact gehad met een beer en zijn wij ongedeerd.