Gardiner - Billings

Wat Amerikanen allemaal eten als ontbijt... Er was onder meer roerei met hamburgertjes (!) en Jan kon ze niet weerstaan. Janny hield het bij twee schaaltjes cornflakes met melk. Er was geen fooienpot, dus hebben we niets gegeven. Samen hebben we met lappen en glassex de auto schoongewreven voor we, opnieuw, om tien uur op pad gingen.

Bij Mammoth Hot Springs was het stervensdruk. Gelukkig vonden we een parkeerplaats redelijk dicht bij de trappen naar boven. Het traplopen moesten we af en toe onderbreken om op adem te komen.

Janny had echter nog veel meer moeite met het aflopen van de trappen. Haar knie was er slecht tegen bestand. Hopelijk knapt ze snel weer op.

De bronnen worden gevoerd met heet water uit het Norris Geyser Basin, dat ondergronds ruwweg onder de weg Norris - Mammoth Hot Springs naar Mammoth stroomt. Dezelfde weg die nu een zandpad is, doordat ze het asfalt eraf hebben gestroopt. Onderweg worden extra stukjes gesteente, zouten en mineralen opgenomen door het water. In Mammoth spuit de hele zaak over de terrassen en worden nieuwe kleurige gesteenten gevormd, waardoor de terrassen telkens hoger en hoger worden.

Wij zijn bij het Minerva Terrace en het Main Terrace geweest. De rest was voor ons niet haalbaar en we gaan ervan uit dat ze allemaal net zo schitterend zijn.

Tussen Mammoth Hot Springs en de Petrified Tree (die we overigens niet bekeken hebben) blokkeerden enkele auto's de weg. Over de bergrug liepen zwarte beren: een moeder met twee jonkies. Af en toe waren ze weg, dan doken ze een eind verderop weer op. We volgden ze zo goed als kon en hoorden ineens dat ze de weg waren overgestoken en zich hadden verstopt in een stuk grasland met bomen en struiken. Het was ongeveer honderd meter van de weg en daar zijn we gaan fotograferen en filmen. Het was schitterend om de beestjes te zien dollen en bladeren te zien eten. En het verveelde niks, maar uiteindelijk moesten we toch eens verder.

We hadden nog een lange weg voor de boeg en stonden rond half drie een kwartiertje op een parkeerplaats bij een riviertje en een opvallend fris toilet om uit de kofferbak te lunchen.

Daarna volgde het Shoshone National Forest met alsmaar kronkelende bergwegen. Jan had de grootste lol achter het stuur dat hij alsmaar naar links en dan weer naar rechts moest gooien en Janny zat er gillend naast te roepen van Aaah, ooooh, iiiii. Het verveelde geen moment. We hebben een foto van ons beiden gemaakt op Vista Point, het hoogste punt van de reis van vandaag.

Om tien over zes arriveerden we bij het Holiday Inn in Billings.