Lone Pine - El Portal (Yosemite)

NB: Dit is de laatste blog vanuit Amerika. We gaan nu, op vrijdagmorgen, naar San Francisco waar we vanavond om vijf over zeven op het vliegtuig stappen.

Groet, Jan en Janny

USA Maandag 10 augustus 2015 Lone Pine - El Portal (Yosemite)

Na het eenvoudige doch voedzame ontbijt, inbegrepen bij de overnachting, reed Janny ons vandaag naar onze volgende bestemming. Ons eerste doel was Mono Lake, waar het water 2,5 keer zo zout is als in de zee. Door het opdrogende zout zijn zoutfiguren ontstaan die op rotsen lijken. In het meer kunnen vliegjes en garnaaltjes leven, die zo vriendelijk zijn als voedsel te dienen voor vogels. Het zag er bijzonder uit. En heel bijzonder, want de eerste keer dat het ons in de USA overkwam, was dat er informatie verkrijgbaar was in het Nederlands!

We reden Yosemite National Park in via de Tioga Pass. Dat moet geweldig zijn, hadden we gehoord. Het is inderdaad ook erg mooi, maar twee jaar geleden zijn we via Ebbetts Pass in het noorden gekomen en dat is toch net een tikje mooier. Al was het maar omdat daar aanzienlijk minder toeristen komen.

Wat vandaag heel mooi was, was dat we vlak na het nemen van de Tioga Pass bij een stroompje stonden te kauwen op een boterham en aan de overkant van het water een hert ontdekten dat zich tegoed deed aan het gras. Het kostte veel tijd, maar het lukte om een paar mooie foto's van het dier te maken.

Verderop hoopten we op de Tuolumne Meadows, de natuurlijke weilanden, nog eens een beer te zien. Normaliter zijn de weilanden drassig, waar beren erg van houden, maar nu zijn ze droog en dreigt het gras te verdwijnen. In plaats van beren zijn er al veel bomen opgeschoten op de grasvlakten. Het is de hoogste tijd dat het eens een maandje achtereen gaat regenen in deze regio.

Na weer een heel lange dag zagen we brand. Op verschillende plaatsen stonden bordjes dat we niet hoefden te bellen, het ging om een gecontroleerde brand. Dat was een hele opluchting. Twee jaar terug zijn we langs een totaal kaalgebrand stuk gereden. Dat was nu al weer behoorlijk groen op de grond en er begonnen jonge bomen te groeien.

El Portal ligt vlak bij het park en onze kamer heeft gelukkig een groot tweepersoons bed. We hadden  gevreesd dat het net zo smal zou zijn als in de Grand Canyon. Het was echter niet erg schoon. Bovendien moesten we voor 24 uur zeeer traaaag internet tien dollar betalen en ontbijt was niet inbegrepen.

Toen we in het restaurant kwamen voor het avondeten zei de man, wijzend naar de compleet lege zaal, iets in de geest van: 'Zoals jullie zien hebben we het nogal druk. Eens zien of we nog een plaatsje hebben. Nee hoor, jullie mogen gaan zitten waar jullie willen'. Wij kozen een plaatsje uit waar we geen last van de zon hadden. We hebben er goed gegeten. Janny forel met rijst en Jan fish and chips. Allebei met salade erbij.

Na het eten maakten we een ommetje in het parkje aan het water, Indian Flat. Daar zagen we een grote vlinder zoals wij die in Nederland in de vlinderkas van de dierentuin zien. Helaas is het niet gelukt er een foto van te maken.

Vanavond hebben we een inhaalslag gemaakt wat de verhaaltjes voor de blog betreft. Om half elf stopten we ermee en toen waren er vier verslagjes af.