Dag 14 en 15 van Zion naar bryce en bryce Canyon

Wow, het mooiste national park tot nu toe, maar eerst beginnen waar we gebleven waren. Van Zion naar Bryce was maar 2,5 uur rijden en we hoefden pas 12u van de camping af dus lekker uitgeslapen tot n uur of 9 en vanaf 10u werden de kids ongeveer wakker. De dak airco was er mee uitgescheden die nacht dus diep in de nacht het boekje erbij gepakt, blijkt dat je eens in de zoveel tijd de filters moet schoonmaken, zo gezegd zo gedaan maar dit was volgens mij al in geen maanden meer gebeurd , wat een grote laag stof erop zeg. Daarna m weer aangezet en al snel werd het weer koel in ons huisje op wielen. Ons huisje is het ondertussen na dik 2 weken al echt geworden en alles heeft een goede plek zodat wel indien nodig ook wel snel kunnen vertrekken.

Die 2,5 uur werden uiteindelijk 3 uurtjes omdat we om de tunnel heen moesten rijden, hier hadden we een permit voor moeten kopen omdat het een smalle tunnel is en ze dan de andere kant afsluiten, helaas was dit niet meer mogelijk dus omrijden dan maar.

Ook dit was een geweldig mooie rit dwars door het dixies National forest heen met heel wat leuke klimmetjes, de Ford heeft weer goed zijn best gedaan. Onderweg nog een wallmart op gezocht want er moesten weer boodschappen gedaan worden. Andere staat (Utah) andere regels. Konden we eerder gewoon de peuken voor Henk, bier en wijn gewoon in de supermarkt kopen moesten we nu speciaal naar een liqiud shop om alcohol te kunnen kopen en sigaretten bij een Smoke shop. Gelukkig zat dit allemaal in dezelfde straat maar als we t nu meteen gevraagd hadden in de wallmart ipv zoeken had het een hoop tijd gescheeld. Verder over higway 12 langs de Red canyons een leuke weg met tunnels van steen.

Verder naar de camping, een prachtige grote camping met alle mogelijke voorzieningen, alvorens we naar de camping reden wilde Henk eerst graag bryce Canyon zien, we zaten middenin het bos terwijl bryce maar 1 mijl verder is en de camping al op stop nr 4 van de shuttle bus was en het visitor center van bryce op 5. De kids wilden graag naar de camping maar "wie betaald die bepaalt" dus door naar bryce gereden, het was immers pas half 4 dus we hadden nog wel ff .

Helaas bij de ingang van het park moesten we meteen weer om keren omdat we met de camper niet het park in mogen, de kids lachen en Henk weer teleurgesteld naar de camping terug. Erg vreemd je ziet op de foto's zo veel moois van bryce en nog geen gekleurde rots te zien. Morgen met de shuttle herkansing.

Op de camping alles geïnstalleerd, weer lekkere Mac n cheese gemaakt en nog ff gezwommen. In de avond weer een lekker kampvuur gemaakt, toch echt geweldig dat dat ondanks de droogte op elke camping gewoon kan en echt iedereen een kampvuurtje heeft.

De volgende ochtend vroeg uit de veren om de shuttle bus naar Bryce Canyon te pakken, volgens ome Jack de mooiste van alle parken. Een gezellige buschauffeur gaf alle mogelijke informatie en gaf ook tips, we hadden gehoord dat je ergens naar beneden kunt lopen en vervolgens weer omhoog terug in een rondje. Oh ja zei die dat is de Navajo trail. The most populair hike in out beautiful park.

Ondertussen toch wel erg benieuwd waar dan die canyons zijn want we reden nog steeds in het bos, ja daar dan een uitzicht punt hier zag je al een beetje de kleuren. We moesten er uit bij de volgende stop om de Navajo hike te gaan lopen, 1 woord voor nodig wauw, wat een scheppingswonder is dat zeg. Fel oranje kleuren en prachtige rocks . Dit moet je gezien hebben wil je het snappen en hopelijk geven de foto's een beetje een indruk.

Op naar beneden, 600ft naar beneden verdeeld over ongeveer 1 mijl. Dit was soms best stijl maar wat zijn we blij dat we bij de ANWB goed hike schoenen gekocht hebben . Elke meter verder werd t alleen maar mooier en mooier en beneden aan gekomen kijk je naar boven en denk je ook weer wow, zijn we zo ver gedaald?

Maar dan, je moet toch weer een keer omhoog. De meeste lezers weten wel hoe getraind wij zijn maar ja er is geen lift ofzo omhoog . Je staat zonder te liegen gewoon echt schuin op je benen en elke stap voelt best zwaar aan. Jelle vond ons naar mietjes en begon weer over mijn roken, gelijk heeft hij hoor dus Jelle loop maar naar boven op jezelf, kun je mooi vast water bijvullen en naar ons komen brengenz we hadden 1 liter water per persoon mee genomen op advies van iemand op de camping en dit was dan ook echt geen overbodige luxe, ook liepen er rangers rond of je nog genoeg water en sunblock hadz vraag me af wat er zou gebeuren als je nee zou zeggen want ze hadden geen rugzak met water bij zich ofzo.  Maargoed wie a zegt moet b zeggen dus rustig aan weer omhoog, op een gegeven moment hadden we een tactiek bedacht van elke 250 stappen ff stoppen en bij komen en dat werkte perfect, na zo een 8 keer ff stoppen waren we dan eindelijk boven de kinderen stonden van boven af ons aan te moedigen. Al met al heel erg zwaar (voor ons dan) maar we zouden het zo weer over doen echt prachtig om te zien.

Vervolgens boven water bijgevuld, dat is echt goed geregeld op elk in en uitstap punt van de shuttle kun je gratis je fles drinkwater vullen en vanuit een fontein water drinken. De shuttle weer in om nog naar het uitkijkpunt op Sunset te gaan om vervolgens de shuttle weer naar de camping te nemen.  Op de camping weer heerlijk afgekoeld In het zwembad en allemaal ff opgefrist inbde douche, we hebben een douche in de camper maar die hebben we pas 1 keer echt gebruikt toen op 1 camping de douche wel heel erg vies was voor de rest is het net als op de Nederlandse campings lekker douchen in de restrooms.

Iedereen netjes aangekleed want vanavond staat er iets unieks op het programma, een echte country dinner show op een kwartier lopen van de camping, om 7u moesten we plaats nemen, om half 8 konden we vanaf t buffet opscheppen en om 8u begon de show. Wat een geweldig spektakel, ik houd wel van country music en wat was t eten goed voor elkaar, vooral de steak was erg lekker. Larissa en Diane hebben ook alle 2 hier een echte western cowboyhoed gekocht, past qua kleur goed bij onze cabrio dus na de vakantie Larissa maar eens lief aan kijken of papa m mag gebruiken. Toeval bestaat niet zeggen ze wel eens, op Facebook had ik al gezien dat Sharon met t gezin ook in de USA verblijft, terwijl ik met haar aan het Messengeren was waar ze nu zijn zegt ze ineens 2 tafels verder. Zo apart, aan de andere kant van de wereld en je zit gewoon als DTSers in hetzelfde restaurant te eten. Na de Dinnershow met de zakken goed vol weer terug naar de camping, waarom duurt de terugweg dan altijd langer voort gevoel ha ha, ach ja t is vakantie dus t mag en kan allemaal. Op de camping nog een vuurtje gemaakt en snel weer snurken , morgen een lange rit van dik 6uur naar de camping bij de Grand Canyon waar we nu tijdens dit schrijven staan maar daarover later meer.

Hierna nog naar de Grand Canyon, sedona en een week op 1 camping in San diego en dan zit het er alweer op. Nog maar ff genieten dan.