Dag 9 en 10 yosemite naar sequia en sequia national park

Weer vroeg uit de veren, eerst rustig ontbijten we hebben immers een rit voor de boeg van slechts 3,5 uur.

Weer prachtige wegen door de bergen heen om bij de snelweg te komen, de snelweg was is toch echt geweldig rijden hier met het keep your lange system. Wij kunnen en mogen wel harder dan 60 Mile maar dan beginnen de borden en pannen wel erg te rammelen bovenin de kastjes dus blijven wij lekker op de 2e baan rijden met de cruise control op 60, het blijft toch raar dat wanneer je 60 Mile rijd (96 km per uur) de vrachtwagens je alsnog links en rechts voorbij komen rijden echt een machtig gezicht die freighliners, peterbilts en Volvo's. Hey, een truckstop. Helaas net te laat gezien om de afrit te kunnen nemen. Op onze weg naar Las Vegas toch maar echt er op plannen om er bij 1 te stoppen want dat mogen we natuurlijk niet missen.

Onderweg nog weer boodschappen gedaan voor 2 dagen eten en drinken, we hadden de kar niet eens vol en alsnog weer bijna 200 dollar, geloof t of niet maar we beginnen heimwee te krijgen naar de prijzen van Nederland. 

Al met al met boodschappen doen toch weer bijna anderhalf uur kwijt inclusief inpakken,maar dat is gewoon omdat je je ogen uit blijt kijken met alles wat ze hier verkopen. Met de kids hebben we nu de afspraak gemaakt dat ze alle 2 per keer boodschappen doen 2 speciale dingen ieder uit mogen zoeken om te proberen omdat anders de kar vol ligt voor je het weet.

Jelle had takis en een twinkies takis zijn hele hete chipjes en de twinkies heerlijke cakejes met slagroom erin.

Larissa had een nieuw soort alcohol ze mocht t niet Proeven in de supermarkt omdat ze nog geen 21 is , het heet simply spikes real fruit juice. Een soort van barcardi breezer lekker verfrissend.

Op naar de camping, sequia rv ranch . Ook weer een geweldige camping met veel geworden faciliteiten, wel was het echt super heet geworden inmiddels (38 graden) dus snel de stroom er op en de airco laten werken, we hadden zelfs t idee om binnen bij de airco te gaan eten omdat we geen zuchtje wind en schaduw hadden.

Eerst maar zwemmen, er loopt een rivier achter de camping waar je in mag zwemmen, hier werd door de andere gasten al gretig gebruik van gemaakt, snel erin duiken en lekker afkoelen. Jelle was zo gek om van de rots af te gaan springen het water in, dit was wel veilig want er waren meer mensen die het deden. Henk heeft t maar niet gedaan, een ander verhaal als deze vakantie maar wel een leuke annekdote is dat Hij eens toen Arend en Elies er op visite waren bij Bertha en Berry was t ook heet, hij sprong zo t water in en belandde op de rug, iedereen lachen en Henk een zere rug.

Met dat in achterhoofd maar niet gedaan.

Larissa heeft heerlijke wraps gekookt en ondertussen zaten we voor de camper dan toch in de schaduw. Lekker buiten gegeten dus. Toen de avond begon te vallen hebben we nog een kampvuurtje gemaakt bij de camper en snel te bed, de airco maar lekker laten draaien.

Kwart over 8 , shit zo laat worden we nooit wakker. Nou ja we zullen t nodig gehad hebben, de kids rustig laten ontwaken en op naar de receptie om in te checken en vragen hoe we bij t national park kunnen komen.

Teleurgesteld weer naar buiten want de shuttle die vanuit het dorp vertrekt zou je minimaal 24 uur van te voren moeten boeken, het zal toch niet dat we de Sherman three niet te zien krijgen na de pech van de branden in yosemite?

Met onze camper mogen we absoluut niet via de snelste weg naar het park, het is verboden voor meer dan 22ft en dan ook echt verboden.

Nu waren er nog 3 opties over ,

1: een huurauto naar de camping laten komen (220 dollar)

2: een beunhaas die voor vast op de camping woont brengt je er heen voor 150 dollar en terug betaal je 80 dollar.

3: een om weg nemen maar die om weg neemt dan wel 3 uur in beslag.

Terug naar de camper, eerst maar s over leggen wat te doen, alle 3 de opties zijn immers best prijzig.

Toch maar de stoute schoenen aan getrokken en met de Amerikaanse telefoon die we hebben de shuttle bus company gebeld.

Een zeer vriendelijke dame zei meneer u bent te laat maar ik zal het vragen aan de driver hoe veel plek er nog is En we hadden geluk, we mochten om 11u mee met de shuttle omhoog, er waren nog precies 4 plaatsen over, wat een geluk, vanavond maar een staatslot kopen denk ik. Snel alle kabels en slangen afsluiten en op naar de plek waar ze ons op zullen halen.

Wanneer je snel weg wilt is een camper dan toch wel wat onhandig omdat je alles weer eerst in de kastjes moet stoppen en er voor zorgen dat het niet om kan vallen. Gelukkig weten we alle 4 ondertussen hoe alles hoort te staan en maken vele handen licht werk.

Jelle sluit buiten altijd alles af (behalve de poepslang) die doet Henk, de dames ruimen alles in de kastjes en Henk controleert alle vloeistoffen, olie, benzine, gas, ruitenwisservloeistof.

Eenmaal in de bus was het een heel klein busje , kleiner dan onze camper en al snel werd duidelijk waarom ze het niet toe staan met meer dan 22 ft, geloof me het is echt smal, voor degenen die m al wel eens gereden hebben met een auto of kleinere camper snappen wat er bedoeld wordt. Bocht na bocht en hoger en hoger.

Aangekomen na een tocht van 1,5 uur waren we boven aan gekomen bij het Giant forest museum, vanaf daar gaan er pendel bussen overal heen in het park.

Ook in dit park heeft een eerdere brand flink huis gehouden en zie je een hoop zwarte bomen. Wat wel jammer is is dat we vast zitten aan pendelbussen en dus niet maar zo als andere mensen die met een auto zijn op een mooi plekje kunnen stoppen.

In de bus verschillende herten en elanden gezien maar steeds te laat voor een foto. Je kunt niet altijd 6 gooien helaas.

Als eerste willen we natuurlijk de Sherman three bekijken. Wat een imposant geweldig kollosalle boom is dat zeg, het valt in het echt gewoon niet uit te leggen hoe groot en indrukwekkend dat is.

Een lange rij om de foto te kunnen maken maar toch maar in gestaan, je wilt immers het bewijs hebben dat je er bij hebt gestaan.

Nog een kleine hike van ca 2mile door het park heen om nog meer reuze sequias te kunnen bewonderen en de rotsen .

De pendel bus weer in en terug naar het start punt, vanaf daar de bus gepakt naar de Moro rock, een klim van heel erg veel treden omhoog langs de rots op. Diane en Larissa zijn halverwege gestopt omdat het wel heel smal werd en al hoog zat was. Volgens mij was Jelle ondertussen allang boven dus Henk op t gemak er achter aan gesloft, hijgend en puffend boven maar wauw, ook weer niet te beschrijven hoe mooi dat uitzicht daar is. Dat was het dubbel en dwars waard om omhoog te gaan en alvast de oefening om later in de Grand Canyon naar beneden en omhoog te lopen. Ik weet niet wat er mooier was de Sherman tree of de Moro rock.

Al met al een prachtige dag met indrukken en natuurschoon waarvoor we gegaan zijn naar de USA.

Weer met de shuttle bus terug naar de camper en op naar de camping, lekker zwemmen. Vanavond eten we vissticks met broccoli en gebakken aardappelen.

Nog ff wat groenten voor we naar vegas gaan morgen want daar zullen we waarschijnlijk niet veel bij de camper zijn om daar alles te kunnen zien.

Welterusten en op naar Las Vegas.