13.06.2017 Mt. Carmel (Zion NP) - Bryce

Ooit zijn wij een weblog begonnen met dat wij niet alles in de hand hebben. Zo was ook vandaag een dag dat er ongeplande dingen gebeuren. Het doel was om de gehele dag in Zion National Park door te brengen. Om te beginnen hebben wij een uur en een kwartier aan tijd verloren voor ontbijt.  Normaliter zijn wij in kwartier uitgeraasd, maar nu helaas niet.  
Het eten diende te worden georderd en voor het gebracht werd….  Enfin om kwart voor tien stapten we in de auto om naar Zion te gaan. Na een half uur rijden kwam de entree van het park in zicht. 
Via kronkelende wegen baanden we ons een weg naar beneden.  Gigantisch rotspartijen aan beide kanten, prachtige vergezichten maar ook een werkelijk strakblauwe lucht zonder ook maar enige vorm van echte wolken hing boven ons.  Temperatuur lag rond 25 graden.  Prima condities voor een parkverkenning.

Toen kwamen de twee  volgende tijdrovers.  Er diende een parkeerplek gezocht te worden, die waren er in overvloed. Maar een parkeerplek waar nog geen auto stond… Nee, dat was een zeldzaamheid.  Na ongeveer een kwartier zoeken lieten wij een auto voor gaan van rechts, toen deze gepasseerd was trokken wij weer op. Helaas besloot de bestuurder van de auto weer achteruit te rijden en raakte ons bij het linker achterwiel. Gelukkig waren het aardige Spanjaarden en samen hebben we de verhuurmaatschappij op de hoogte gesteld. Voordeel is dat beide auto’s van dezelfde maatschappij zijn.  Het een en ander is geregistreerd en voor ons beiden afgehandeld. Met een vriendelijke handschudding vervolgden wij onze weg. Al met al was het tegen twaalven voor we in de rij voor de Shuttle Bus stonden. Oh, het parkeerplekje is uiteindelijk wel gevonden. Hier het volgende punt, een rij van dik 300 meter…  half uur later mochten we instappen. Al met al gewoon een halve dag verloren.

Doordat er zoveel tijdsverlies was moesten wij het programma in korten.  Aan het eind van de dag diende er nog twee uur gerede worden voor het volgende hotel. Het plannetje was snel gesmeed; Weeping Rock en The Narrows.  

Weeping Rock was een korte trail 800 meter maar erg steil.  Onder de tranen van deze rots had je een prachtig uitzicht over een deel van het dal.  Het mooiste vonden wij de eenheid van natuur.
Aan weerszijde grote reusachtige rotsbergen en onder in het dal een grote groene oase van bomen.  Geen enkele vorm van moderne mensheid was zichtbaar.  Tenminste, zolang je voor je keek. Naast je staat altijd wel een japanner of chinees een foto te maken, met of zonder uitzicht. Nee, vanaf dit punt was het enkel natuur. Geen wegen, auto’s, bussen of andere natuurontnemers.

The Narrows ligt aan het eind van het dal. Vanaf hier kan je 8 miles (12,8 kilometer) een pad aflopen langs en door de rivier welke door het hele park kronkelt. Het pad zelf wordt steeds nauwer (Narrow).  De eerste mile was nog geplaveid pad en was prima begaanbaar. Het pad zelf stopt op een gegeven moment.  Vanaf hier dien je eerst de rivier door te steken.  Het voelde een beetje als het volk Israël door de Rode Zee, alleen liepen er hier een paar de verkeerde kant op…

Zion National Park.  De moeite waard? Absoluut. Prachtig en genoeg te doen en te zien. Neem wel de tijd, ook al gaat de shuttle elke 5 minuten, het is lang wachten zeker als het normaliter een graad of 30 is. Er trekt momenteel een koufront over Utah en dit is het staartje.  Gisteren tikte de thermometer amper 15 graden aan. Probeer voor dit park vroeg aanwezig te zijn.  Werkt zowel klimaattechnisch als parkeer- en tijdtechnisch in het voordeel.