Voorpret deel 2

Wij voelen ons zeer bevoorrecht dat wij uitgerekend wij op reis moeten om voor jullie verslag te doen. Pijn in ons hart, maar vooruit; we gaan.

Goed, woensdag, 24 mei 2017. Koffers Dirk, check. Koffers Timon, check. Fotocamera Dirk, check. Fotocamera Timon, check. Esta? Dubbel check. Paspoort, check. Volgens mij zijn wij er klaar voor, jullie ook?

De laatste voorbereidingen zijn minimaal. Elke keer weer schiet ons te binnen: “zijn we écht niets vergeten?”. Als je onze planning ziet hebben we niets aan het “toeval” overgelaten. Elke minuut ingepland, althans zolang het gaat om de toeristische activiteiten. Tandenpoetsen, ontbijten, pyjama aantrekken… nee dat is niet gepland. Dat kan ook niet, want de planning is vol.

Zonder ongein; de planning is erg vol en we hopen deze geheel te kunnen doen. Maar zoals altijd zijn er ongetwijfeld factoren welke tegenspelen. Ook hierin geven wij ons over.

Vaak ervaren wij een de-já-vu gevoel van drie jaar geleden. Het dagelijks volgen van het vliegtuig (alleen heen dan, terug zien we dan wel…), het checken van de actuele temperatuur (wat heb je er aan, tegen de tijd dat wij er zijn liggen deze waarschijnlijk heel anders (wat overigens dan weer niet door ons komt…)) en uiteraard een heleboel zaken die wij moeten bespreken met mister Trump himself, want sommige dingen kunnen gewoon echt niet… Maar laat die man nu net op tournee zijn door de wereld. Gemiste kans voor hem, toch? Bedoel; wij passen toch wel in het rijtje van Sjeiks, Israel, Paus, Brussel, Dirk en Timon?

Laten we het houden op enthousiasme.

Ook dit jaar laten wij aan jullie over, wie welk stukje heeft geschreven. Degene die het meeste goed heeft, heeft… nou geen idee, maar het scheen moeilijk te zijn. Wij houden soms van uitdagingen voor anderen.

Enfin, ons laatste nachtje voor de grote reis is aangebroken. Wij verwachten jullie, in dezelfde getalen als drie jaar geleden, in de vertrekhal om ons uit te zwaaien. Ter info dit aantal was nul….

Voor ik dit stukje tot een eind schrijf moet er nog één ding van het hart, iets wat wij echt menen. Het enthousiasme en de betrokkenheid van jullie doet ons keer op keer beseffen dat het een voorrecht is deze reis te mogen en kunnen maken. In elk opzicht. Soms zit je zo verdiept in je planning dat je dit vergeet. Vergelijk het maar met: heel veel foto’s maken en later denken; oh was dat er ook…

Tot slot alvast ons excuses voor het maken van typfouten in de komende weblogs. Het valt niet mee om op een telefoon een uitbereid verhaal te schrijven wat ook leesbaar en foutloos is. Wij doen er van alles aan het om te voorkomen, maar soms…

Met deze weblog zullen wij een foto uploaden waarop de globale route is te zien. Tevens hopen wij per dag met de weblog, naast de gebruikelijke foto’s, ook de dagroute mee te sturen.

Op naar Schiphol, gaan jullie mee?