04.06.2017 Henderson

Terwijl Nederland lag te slapen danst hier de zomer op straat. De lucht trilt, het is warm, heel warm. Henderson is een voorstad van Sin City (Las Vegas) en het lijkt wel of hier niets gebeurt. Vandaag niet, gisteren niet en wellicht nooit. Het is vandaag Pinksteren, voor ons een bijzonder moment om deze dag hier mee te maken. Soms vraag je je af of Los Americanos wel 'doen' aan Pinksteren en zo ja, wat merk je ervan? Trouwens wat merk je in Nederland van Pinksteren? Het is merkwaardig en voluit onbegrijpelijk dat tijdens het ontbijt hier een dienst uitgezonden werd op televisie. Niemand kijkt, niemand luistert, niemand wil het meemaken.

Het ontbijt overigens was sterk amerikaans, er werden de meest wonderlijke spijzen ter beschikking gesteld. Combinaties waarvan wij op zijn minst de fantasie kunnen prijzen.

Deze zondag is voor ons een welkome rustdag. We hebben de afgelopen week veel gereden, gezien en gezweten. Deze dag is een moment van terugkijken, je zegeningen tellen en jullie reacties op ons blog eens bekijken. Ik kom daar zo op terug. Uiteraard is deze vakantie niet altijd slechts een zorgeloos ontspannen alleen. We denken aan kennissen waarvan de vrouw recent aan haar voet geopereerd is, aan de dochter van vrienden die onlangs iets ingrijpends met haar gezondheid meegemaakt heeft en met een familielid die tobt met de gezondheid en onderzoeken heeft meegemaakt. Aan hen denken wij dus. Zorgen zijn geen pakketjes die je zomaar even opzij- en aflegt.

Jullie reacties maken ons altijd weer blij. Omdat er vandaag niet zo veel gebeurt is het misschien aardig om even 'terug te reageren'.

We zagen dat we externe leden als abonnee hebben gekregen (Marijke): leuk dat je ons wist te vinden. Wellicht brengen wij jullie met ons geschrijf nog op nieuwe dingen. Jullie zijn van harte welkom.

Iets anders: iemand schrijft dat men hier wel het geld uit de zakken van de toeristen weer te kloppen. Ik zou haast zeggen: waar niet? Wat vervelend is is dat in sommige gevallen prijzen zonder belasting wordt aangegeven in winkels. En ook vervelend is het systeem van fooien. Heb je in een restaurant voor 20 euro gegeten (wat op zich al een wonder is) dan krijg je de rekening met ruimte om fooien aan te geven en een nieuwe totaalregel. Om je te helpen heeft men drie berekeningen mee afgedrukt. Eentje met een bedrag behorend bij 15 procent fooi, eentje met 18 procent en derde met 20 procent. Er is bijna geen ontkomen aan en het niet aankruisen veroorzaakt heibel. Tuurlijk, wij begrijpen ook wel dat de lonen laag liggen en het fooien systeem een inkomen voor de bediening genereert maar...als de baas best wel hoge prijzen voor zijn producten vraagt resulteert dat dus ook in hoge fooien. Is niet eerlijk, lijkt ons.

Amerika duur? Mwah. De koers is ongunstig. Wie in Noorwegen is geweest weet wel beter. In het algemeen valt het mee.

En dan de Sequoias..leuk dat ze in Zeeland ook staan! Die hier staan zijn ongetwijfeld hoger en breder en ouder. Dat zeker. Maar als je er tien gezien hebt geloof je het wel. Sommigen zijn duizenden jaren oud, zegt men. Ik kan het helaas niet natrekken en er worden hele beschouwingen gedaan over deze bomen. Voor een keer best wel aardig om te zien maar wij zouden er nu niet meer voor omrijden....

Vanmiddag zijn we toch even weggegaan om niet de hele tijd op de kamer rond te hangen. En de Household klopt op de deur om de zaken hier in orde te maken. Het was slechts een klein stukje rijden naar Lake Mead. Oorspronkelijk zouden we een stukje lopen langs het meer, maar met 40 graden gaat geen weldenkend mens op pad om lopen. En geen redelijk denkend mens gaat een boek lezen of puzzel maken op een bankje in diezelfde temperaturen. We waren snel terug. Zo is het toch nog een ander soort blog geworden. Mag wel een keer toch?