06.06.2017 Tusayan (Grand Canyon)

Ze zeggen wel eens dat een auto heel handig is bij het zoeken naar een parkeerplaats.
Daar moest ik aan denken toen we na een copieus ontbijt in een Mexicaans restaurant in de auto stapten. In gedachten zag ik rijen Amerikaanse auto's voor de poorten van het park staan en talloos blik rondrijden op de toch immense 'parking lots'. En wat viel dat uiteindelijk mee. Een dame met een hoed gaf ons toegang, onze dag was weer goed. De Grand Canyon is zo'n beetje het handelsmerk van de USA als het om de natuur gaat. Ze trekken ook alle registers open. Zo kochten zij een aantal grote informatieborden en schreven er geweldig grote getallen op. Zo moest je gaan geloven dat dit deel van de States al dik twee miljard jaar geleden is ontstaan door geweldige krachten uit de aarde zelf. 
We kozen er voor om een deel van 18 kilometer lange Rim te voet af te leggen. Onder onze voeten werd vervolgens per 1 miljoen jaren afgebeeld hoe oud alles wel niet was. We liepen het pad en werden door een bord gefeliciteerd dat we al driemiljoen jaar afgelegd hadden. We hadden geen idee dat we al zo lang onderweg waren...
Aan het eind van de weg stond dan toch een bord met een Bijbelvers. Psalm 66:4 (All the earth worships Thee; they sing praises to Thee, sing praises to Thy name). Wat wil Amerika nu eigenlijk? Er kan maar 1 ding waar zijn. Het grote telraam van de eerste mening bevat veel gaten. Het grote scheppingswerk van de tweede opvatting is waterdicht zeggen we dan. Onderhoudend is het wel.
Naarmate het pad vorderde verdween de mensenmassa en trotseerde een enkeling een steil klimmetje. Het was goed weer. Een lekker windje verdreef wat zonnewarmte. Je kon van het ene uitzichtspunt naar het andere lopen en als je het zat was pakte je de shuttlebus en die was gratis. We reden naar het einde van de weg: Hermits Rest. Een kleine aankoop bracht weer wat leven in de Hofmannen Brouwerij. We namen de shuttlebus terug naar de parkeerplaats en besloten daar ook de oostelijke route naar Desert View helemaal te rijden, met uitzichtspunten. Deze route stond eigenlijk voor morgen op het programma. Dat we het nu deden scheelt tijd dan....
Het is de bedoeling nog even naar de ondergaande zon te gaan kijken. Dat klinkt redelijk apart, want de zon gaat toch elke dag onder horen we jullie vragen? Nee, dit is speciaal, hier geeft de zon een speciale kleur aan al die verschillende rotsensoorten. Het is te hopen dat het zicht goed is. Men was bezig stukken bos aan het verbranden, ter verbetering van de biologische samenstelling maar die wolken trokken wel de ravijn in. Zo jammer....
Tja, en dan misschien de hamvraag...wat vonden wij van deze Highlight? Als je aankomt en de diepte inkijkt, de schier eindeloze variaties in formaties en kleuren bekijkt ben je diep onder de indruk. Imposant, overweldigend en het gevoel van eigen kleinheid komt op je af. Maar na een tijdje ebt het weg. Het blijft mooi maar er is een gewenning opgetreden. Het eerste gevoel kwam pas weer terug bij Desert View. Misschien kwam het omdat het zicht niet heel helder was? Voor ons staat Death Valley nog steeds boven aan....en deze Canyon staat op twee...