27.05.2017 San Francisco - Lake Tahoe

Goedemorgen allemaal! Zo...De app Gasbuddy om goedkope tankplaatsen te vinden is geïnstalleerd, we gaan beginnen. Hoho..wacht even. Wij zitten nu te wachten op een ongetwijfeld vriendelijke taxichauffeur die ons richting Alamo, naar de huurauto, zal brengen. T is maar 2 km lopen maar met o.a. twee koffers de man, met een tasje 'actuele zaken' en heuveltje op en af is dat lopen toch wel andere koek. In de tijd die rest voor de komst van de taxi zet je wat zaken op een rij. De hotelkamer b.v....er staat een kast van een televisie in met 199 babbelende en nietszeggende amerikaanse televisiezenders erop, een magnetron en een koelkastje maar geen fatsoenlijke stoel waarin  vlijtige mensen zich na een zware etappe in de heuvels van SF kunnen neervleien. Er staat een twee meter lange douchebak maar er is geen ruimte gemaakt om je uit te kleden en de wasbak staat gewoon in de kamer. Moeilijk te bevatten. Er is wel een lichtpuntje: we hebben een strijkplank! Inderdaad een strijkplank. Het staat er echt. Dat schept wat vrolijkheid in bewolkte dagen. Want, dit is nu derde dag dat we hier zijn en opnieuw is het bewolkt. Soms komt de zon door, soms niet. Meestal niet eigenlijk. En nu we toch bezig zijn: California heet hier de Golden State. Waar komt dat vandaan? Is het omdat overal de zon in rijke mate schijnt, behalve hier dan. En over 'Golden' gesproken: waarom heet de beroemde brug eigenlijk zo terwijl deze heel erg rood is. En 'Gate'? Waar leidt de poort (gate) naar toe? Maar goed, we dwalen af. Mochten jullie de antwoorden willen weten, Google is een goede vriend zeggen ze dan.
Dit hotel biedt ontbijt aan. Jazeker, geen misverstand daarover. Maar je moet het zelf gaan halen bij de receptie. Buitenom, begane grond. Koffie, vitaminedrankje, een "nature valley" (crunchy) en een soort 'appelslof' en bak (oplos) koffie. We kunnen er tegenaan.
En dan komt de taxi chauffeur die niet aan bovengemelde verwachting voldoet. Hij bracht ons in no-time naar Alamo om de auto op te halen. Na drie kwartier pogen rustig adem te blijven halen reden we in de Nissan naar ons eerste doel: een aantal in verschillende kleuren geverfde huizen op een helling terwijl daar achter de stad oprijst. Daarna volgden de drama's elkaar zeer snel op. File na file. Maandag was het Memorial Day, het was intussen prachtig weer geworden en de amerikaanse doorsnee man toog met zijn gezin overal naar toe, met name naar die plekken waar wij naar toe wilden. We moesten nu kilometers gaan maken anders zou het wel erg laat worden. In Sacramento, de hoofstad van Californië, stopten we even. In het historische centrum hadden ze blijkbaar om ons te verwelkomen een soort feest opgezet. Even rondgekeken, was niet onaardig. Oude gebouwen zoals je alleen vroeger zag. En toen ging het goed. Geen files meer en blijkbaar ook geen evenementen.
Lake Tahoe was prachtig. De toppen waren nog besneeuwd en de straten bevolkt met massa's mensen. We hadden tot voor kort nog nooit van dit gebied gehoord en zij dus wel.
Bij het Resort was alles meer dan gewoon. Chique was het woord niet helemaal. Apart en een beetje luxe, dat klopt beter. Men deed aan Valet Parking, daar begint het al....
We hebben een lekker pizzaatje op met gewoon water erbij. 
Oh ja. The Golden State is verklaard. Nadat we de auto hadden opgehaald ging de zon dan toch schijnen. De bergen, de velden waren goudgeel gekleurd door de warme temperaturen , de droogte. Zou dat het dan zijn?