28.05.2017 Lake Tahoe

Langzaam gaan de oogleden open. Het eerste zichtbare is een grof geverfd plafond. Verder naar achteren een nis met daarin een knoert van een televisie. Draaien we iets naar rechts dan zien wij een klein ruitje. Door dit ruitje heen zien wij een prachtige dag, een zondag. Hoe vertaalt zich dit? De natuur is prachtig.  We kijken door het ruitje en zien zon, een werkelijk strakblauwe lucht, groene naaldbomen en besneeuwde bergen. Het beloofd een aangename temperatuur van circa 21 graden te worden.

Zoals de meeste mensen weten is het goed om af en toe even gas (ook letterlijk) terug te nemen. Wij merken nog steeds dat het lichaam moeite heeft met het tijdsverschil. De nachten zijn kort, niet omdat we laat gaan slapen maar juist vroeg wakker zijn. Een uur of vier, vijf of zes wakker worden is normaal. Het gaat langzaam de goede kant op.  Het helpt vandaag ook niet dat Lake Tahoe South op 1800 meter ligt. De lucht is simpelweg ijler en dus ben je eerder moe.  Wel merken wij dat de lucht erg schoon is.

Er waren wat plannen om naar Emerald Bay te gaan en een prachtige wandeling te maken aan het meer.  Nou vermoeden wij dat de Amerikanen stiekem meegekeken hebben met onze planning.  De hele route er naar toe  stond nagenoeg vast.  De auto bleef achter bij het hotel en gingen met de benenwagen op pad.  Op zoek naar een leuk bankje welke ons uitnodigde tot een pauze en lichtelijke ontspanning.  Helaas was er geen bankje wat aan onze wensen voldeed. 
Nu deze dag opnieuw niet geheel volgens onze menselijke planning wil verlopen haak ik hier even kort op in.  Er is in de afgelopen jaren een uitdrukking ontstaan: “niet alle plannen worden uitgevoerd”.  In dit geval is dat eveneens zo voor de vierde dag op rij.  Soms door toe doen van het menselijk lichaam, soms door toe doen van andere evenementen of, voor morgen, door de natuur.  Er is gister bijvoorbeeld geen globale route toegevoegd aan het fotoalbum omdat de gereden route anders was dan gepland.  Morgen hopen wij richting Yosemite Park te trekken. Hiervoor was eerst de bedoeling om via de Tioga Pass te gaan, deze is echter nog steeds onbegaanbaar door een enorme hoeveelheid sneeuw.  Er is bijvoorbeeld dit jaar 177% meer sneeuw gevallen dan gemiddeld.  En gemiddeld is, zoals alles hier, al erg “huge”.  Zeg maar; zo'n 12 meter dit jaar….

Het is jammer maar we hebben niet( alle)s in de hand. Soms is dat maar goed ook, anders wordt het wel erg vanzelfsprekend, toch?