07.06.2017 Tusayan - Page

Lichtelijk moe staan we op.  Op zich is er een redelijke nachtrust geweest, maar voor twee bookkeepers is die Grand Canyon Rim niet de dagelijkse kost. Dat is merkbaar.  Daarom doen we vandaag wat rustiger aan.

Na een licht ontbijt in een internetcafe gingen we op pad.  Voor de derde keer het Grand Canyon National Park in. Dat is nou het voordeel van die Annual Pass.  80 dollar, dan weet je alles.  Praktisch elk park geeft dan toegang.  Bovendien hebben wij de kosten voor deze pas er al lang uit gehaald. Er zijn wat voorwaarden aan verbonden, maar hier wordt al snel aan voldaan (aantal personen, één auto, et cetera). Een beetje park vraag al snel 20 tot 30 dollar toegang, vaak is dat dan wel voor zeven dagen.

De rook van de prescribed fires is min of meer verdwenen waardoor het zicht beter was op de Grand Canyon. Bovendien was het wat helderder dan gisteren wat ons besloot een aantal punten op de route toch nog te bezoeken. Hiervan geen spijt, de lagen waren duidelijker zichtbaar. Getuige ook de foto's.

Wij vervolgde onze reis richting het noorden.  Eindbestemming was Page, Arizona. De weg leidde ons langs het oosten van de Grand Canyon.  Continue zag je “het gat in de grond”. Bovenop voor een groot deel vlak tot heuvelachtig. Onze volgende tussenstop was Marble Canyon. Eigenlijk is dit een uitloper van de Grand Canyon.  Beter gezegd een uitkoker, ook hier liep de temperatuur snel op tot over de 40 graden. De rotspartijen waren prachtig en erg indrukwekkend. 

Het laatste tussenpunt betrof de Horseshoe bend. Geen idee waarom ….:-)  
Op de parkeerplaats beneden werd gewaarschuwd  voor extreme hitte.  Er werd verzocht goede schoenen en genoeg water mee te nemen. Waar wij normaal vinden dan Amerikanen vaak schromelijk overdrijven was er hier wel degelijk een juiste waarschuwing van toepassing. Het was niet zozeer extreem warm, mede doordat er een flinke wind stond, maar wel zwaar om te lopen. Een onverhard pad met soms alleen mul zand leidde ons naar boven en weer naar beneden.  De combinatie van 35 graden, mul zand en een redelijke hoogte maakte het geheel tot een inspannende bezigheid.  De weg terug ging dan ook zwemmend… Overigens was het wel weer de moeite waard door het prachtige uitzicht op de Grand Canyon in de verte en uiteraard die paardenhoef dichtbij.

Tot slot: zoals gisteren aangegeven zijn we in de avond terug geweest naar de Grand Canyon voor de zonsondergang.  Het was weliswaar heiig en een wat wazig zonnetje, maar wel erg mooi. Wij zouden zeggen: zie de foto's.