Op weg naar Glacier National Park

8 juli 2013. Deze camping is wel zo keurig, toen we ons melden werden we met een golfkarretje naar onze plaats begeleid. Niet alleen dat was bijzonder, gisteravond kwam op een tijdstip dat bij ons de neven wakker worden, een speciaal wagentje en die spoot rondom het park tegen deze lastige vriendjes. Wij vonden het toen welletjes en zijn naar binnen gegaan maar vinden dit toch het vermelden wel waard. Als de camping zo netjes is dan zijn de gasten dat zeker ook, we hebben met bewondering staan kijken naar iemand die met een waterpas zijn pick-up met camper recht zette. Minstens 10 minuten was hij hier mee bezig, tot ons vermaak. Vanmorgen vroeg werden we gewekt door onweer. We hebben uitzicht op het meer dus dat wel heel mooi om te zien. Een dikke regenbui er achteraan en klaar was het weer. Na het ontbijt scheen de zon alweer. Onze camper was ook aardig stoffig geworden dus die is er van opgeknapt. We gaan eerst kijken bij de Kerr-dam. Dat is hier vlakbij. Met de camper ernaar toe, weer over een onverharde weg, dus hobbelt het weer lekker. Dan onze ochtendgymnastiek, 150 treden naar beneden en ook weer omhoog. Zeker de moeite waard.

Het is een grote dam gebouwd in 1938. Wordt nu nog als energiecentrale gebruikt. Op de weg naar Glacier halen we nog wat levensmiddelen want waar we naar toe gaan daar zullen niet veel winkels zijn. Het eerste gedeelte van de route is prima te doen, onderweg zien we weer van alles. Hier worden veel kersen verbouwd, hele percelen met kersenbomen rijden we voorbij. Ook zijn er kraampjes aan de weg waar je ze kunt kopen. Op een gegeven moment ziet Klaas zelfs een nest op een elektriciteitspaal, volgens hem een adelaarsnest. Niemand die dat bevestigen kan, dus laten we maar denken dat het zo is. Langs deze weg staan opvallend veel kleine witte kruisjes. Dat betekent vast dat daar iemand ten gevolge van een verkeersongeval overleden is. Wij passen onze snelheid aan en letten goed op. Halverwege de dag zijn we al in West Glacier. We kijken bij het informatiecentrum en eten wat. Het laatste stuk naar Oost Glacier en dan naar de camping die nog wat verderop staat rijdt Klaas. Dat is maar goed ook want het is weer een route met mooie vergezichten. De lucht boven de bergen waar we heen gaan wordt steeds donkerder. De bergen zijn bijna niet meer te onderscheiden van de donkere wolken. Het begint te regenen en er zit ook natte sneeuw tussen. Dat belooft wat.

Het is niet te hopen dat we de komende dagen dit weer krijgen, we wachten het maar af. De route staat goed aangegeven maar vooral het laatste stuk gaat niet echt snel meer. De weg wordt smal en steil met veel bochten. Het is dan ook heel plezierig dat we op de camping aangekomen en onze reservering kunnen laten zien. Voor ons staan mensen die de hele reis gemaakt hebben, en dachten een plekje gereserveerd te hebben en dat blijkt niet zo te zijn. Die moeten dus een vreselijk lang eind weer terug rijden en hopen dat ze ergens anders een plaatsje vinden. Het Glacier Park is zo groot dat het verschillende ingangen heeft. Bij het informatiecentrum vragen we of de tochten die Klaas uitgezocht heeft op dit moment toegankelijk zijn. De meeste wel, maar een enkele route is nog afgesloten omdat er schade is ontstaan door de hevige sneeuwval in de winter. We zitten vrij hoog en de winter is hier nog maar net voorbij. Treffen wij het: maken we een dubbel voorjaar mee!