Over de brug

19 juni 2013

Breakfast in bed=vakantie. Enthousiast gaan we op weg. Sommige zwervers liggen nog gewoon op straat te slapen. Eerste stop is Grace Cathedral, vlak bij ons hotel. We werpen een blik binnen maar staan snel weer buiten, want daar is het mooi en zonnig. En dan gaan we verder met de cable-car. Ruimte genoeg want wij zijn mooi vroeg. Wat is dit een leuke manier van reizen. Bij elke stop gaat een bel, en als het weer verder gaat rinkelt er ook van alles. Bij het financiële centrum stappen we er af. Op naar het meest markante gebouw van San Francisco de Transamerica Pyramid. Kolosaal als je er dichtbij staat. Ook heel mooi aangekleed met bloemen en perkjes. In een soort parkje ernaast een vrolijke fontein en leuke beelden van kikkers. Speels. Ook een beeld van een aantal springende kinderen, erg leuk. Helaas is het niet mogelijk om in de piramide naar boven te gaan. Geeft niets we hebben nog een andere toren op het programma staan. Eerst springen we weer in de cable-car en gaan naar het gebouw van de veerboten. Prachtig om te zien, allemaal palmbomen er om heen. Hier stappen we wat rond, allemaal schepen, supermoderne en snelle ferry’s maar ook ouderwetse beauty’s zoals de San Francisco Belle met nog een werkend schoeprad aan de achterkant. Prachtig. De hele pier is ook aangekleed met allemaal hangende bloemenmanden aan lantaarnpalen. Klaas ziet direct dat deze middels druppelbevloeiing van water worden voorzien. Dat mag hier ook wel want het is heerlijk warm. Het weer is in vergelijking met gisteren warm en weinig wind. Nu hebben we teveel kleren mee, dus kan het inde rugzak. Pier 1 is het begin en de laatste is pier 47. We lopen ze lang niet allemaal af. Aan een ervan ligt een luxe cruise-schip met een enorm zwembad op de voorplecht. Echt een heel groot schip dat een hele pier nodig heeft om af te meren. Er rijdt ook een antieke tram, een plaatje om te zien, van binnen allemaal oude foto’s en hele kleine raampjes. Deze brengt ons weer een stukje verder. Kan allemaal op hetzelfde ticket. Gemakkelijke manier van reizen. Binnendoor lopen we naar de Coit Tower. Allemaal trappen en achter huizen van mensen langs. Vele tuinliefhebber wonen hier want de mooiste bloemen bloeien er. Dit vinden we veel leuker dan alles met de bus of zo te doen. Na heel veel trappen komt er een bordje, nu nog 174 treden……oef. Zeker de moeite waard, aan de voet van de toren hebben we al een mooi uitzicht over de baai. Met de lift naar boven, 150 meter boven de zeespiegel nog een veel mooier uitzicht.

En dan ook nog eens helemaal rond. Zo kun je dus mooi zien hoe recht de straten van de stad allemaal zijn. En hoe mooi ook de Bay Bridge is. Daar rijden twee lagen auto’s op, dus een aantal banen boven, en daaronder weer een laag met een aantal banen. Hele grote zeeschepen met containers varen langs, goed te zien voor ons. De echte zee haven voor de grote vrachtvervoerders  ligt verderop. Ook het gedeelte waar we gister gelopen hebben is mooi zichtbaar. Een japanner is degene die de lift bedient en hij gokt dat we uit Duitsland komen. Leuke man, maar slecht te verstaan, zelf had hij de meeste lol om z’n grapjes. Met de bus verder en onderweg stoppen we nog bij de Peter en Paul-kerk. Het is al 12 uur en we gaan echt richting Golden Gate Bridge. Een vriendelijke man die zeer enthousiast over zijn stad vertelt zorgt dat we de snelste route nemen.

Te voet gaan we over de beroemde brug. Wat hartstikke leuk! Lopend zie je nog meer dan met de fiets. Bovendien is het altijd druk en is er niet zoveel ruimte voor fietsers. Over de brug gaan 3 banen heen en 3 banen terug. Het is ongeveer 3 km. Aan de overkant even een broodje en genieten van het uitzicht. Op de baai zijn 2 kite-surfers bezig, die hebben wel lef want het waait inmiddels weer behoorlijk. Het is helder en we kunnen heel ver zien. Als we weer terug zijn kijken we nog bij de Pacific Oceaan. Die ligt aan de andere kant van de brug. Indrukwekkend. Met weer een andere bus op weg naar Twin Peaks. Valt ons eigenlijk wat tegen, het is veel verder weg dan we dachten. Blijkt dat we niet eens helemaal op de juiste plaats kunnen komen. In een café wijst een superaardige man ons de weg om weer downtown te komen. Hij vertrouwt ons niet helemaal en loopt een heel eind met ons mee. Fantastisch en we worden beloont met een prachtig uitzicht over San Francisco. De kilometertjes beginnen nu te tellen en we zijn blij als we weer in een bus kunnen stappen. In het hotel heerlijk douchen en Klaas is door zon en wind mooi verkleurd. ’s Avonds eten we ergens en regelen we het vervoer voor morgen naar de plaats waar we de camper op kunnen halen. Dat is ook San Francisco maar een enorm eind verwijderd van waar we nu zitten. We zijn een klein uur met de taxi onderweg om daar te komen. We zullen zien.