Een dag met een geurtje

20 juli 2013.

Op deze een na laatste dag starten we langzaam. Op het programma staat een rit langs de kust langs verschillende plaatsen. Klaas had gister een folder voor toeristen gepakt en gezien dat er toevallig dit weekend allerlei activiteiten in de buurt zijn. Het schijnt dat in deze streek veel lavendel verbouwd en verwerkt wordt. Er zat een leuke map met routebeschrijving bij dus we gaan compleet op stap. Onze buren de japanners zijn al weg, hebben we niets van gezien. In het dorp Sequim worden dit weekend de lavendelfeesten gehouden en een aantal bedrijven zijn voor publiek geopend. Nou dat lijkt ons wel wat. Niets vermoedend rijden we naar het eerste ʺbedrijfʺ. Een bedrijf?

Een kopie van het gigantische huis van George Washington, helemaal in stijl aangekleed met mooie witte hekken langs een grote oprijlaan omzoomd door prachtige lavendel. We moeten een kaartje kopen, is een toegangsbewijs voor alle bedrijven die meedoen. Natuurlijk vraagt men waar we vandaan komen. Op ons antwoord uit Holland, zeggen ze, nou dan zijn jullie vandaag zeker vroeg vertrokken! Op het bordes van het prachtige huis wordt net een demonstratie tapdansen verzorgd. Geen idee wat het met lavendel te maken heeft maar het is hartstikke leuk. Een wat oudere man springt nog vrolijk mee. Op de mooie oprijlaan staan een aantal antieke autootjes, schitterend! Overal witte tentjes met spullen die met lavendel te maken hebben, hoeden versierd met lavendel, quilts met lavendelpatronen, bijen en lavendelhoning. Ook een standje met gratis bijbels (in lavendelkleur).  Het grote huis is zelf in gebruik als Bed & Breakfast. Hier kunnen we niet naar binnen. Achter het grote huis de Stille Oceaan, aan de overkant zien we Canada. Bij de schuur was een complete koffie/koek handel ingericht. Daar werd ook lavendel-olie bereid met een machine die onder stoom de olie er uit perste. Vertelde de man een interessant verhaal  bij. Lavendel schijnt goed te werken bij drukke ADHD kinderen en ook voor Ahlzheimer patiënten zou het een rustgevend effect hebben.

We lopen weer terug naar het grote huis, daar wordt nu een concert van klassieke muziek gegeven. Meeste muziekanten zijn in lavendelkleurige kleding. Je mag ook zelf lavendel plukken, wel betalen. Ook kun je van lavendel een krans of zo’n gevlochten bol maken. Uiteraard drinken we hier onze koffie. Ze verkopen zelfs lavendel-ijs. Dat doen we maar niet. Op naar het volgende bedrijf. Dat is veel kleiner, slechts een klein veld vol met planten is genoeg om van te leven. De olie wordt verkocht aan de industrie. Als we naar een volgend bedrijf rijden zien we ook bordjes aan de kant van de weg, zelf boeketten bloemen plukken. Bij een volgend lavendel bedrijf raakt Klaas in gesprek met de eigenaar. Hij kweekt echt heel veel verschillende soorten. Nadat we helemaal tot het uiterste puntje  bij de Oceaan zijn gereden bekijken we nog een lavendelbedrijf. Nu geloven we het verder wel. Onderweg staat een groepje mensen te kijken. Blijkt dat er een jonge adelaar (12 week) bijna klaar is om uit het nest te vliegen.

Vader/moeder komt niet regelmatig meer voeden, die hebben we dus niet gezien. Het jong wel, is zelfs van een afstand van 20 meter een groot beest. Zit dus vlak aan de kust. Hier staan ook prachtige huizen, de meeste met lavendel in de tuin. Die handel in dat paarse spul is dus wel winstgevend. Langzaam rijden we naar Port Townsend. Vlak langs de zee, het is mooi helder weer en we genieten. In dit stadje doen we eerst boodschappen en eten we wat. Dan parkeren we de camper en gaan te voet het oude centrum en de oude haven in. Niet echt veel oude gebouwen meer, wel een aantal oude kapiteinshuizen die boven op de heuvel gebouwd zijn. Een plezierige wandeling met uitzicht over de baai. De veerboot vaart af en aan en veel zeilboten fleuren het nog meer op.

Wat weer een schitterende dag, en……helemaal niet verwacht dat het zo zou worden.