Mos slierten en mosselen.

17 juli 2013.

Afgelopen nacht stonden we op een simpele camping bij Lake Quinault. Er was plaats genoeg maar misschien kwam dat ook wel door de muggen. Je hoefde maar net je camper uit te zijn of ze hadden je te pakken. Dit was niet prettig dus buiten zitten zat er niet in. Veel grote campers hebben we gezien en hier was nu eens een kleintje. Helemaal beschilderd door de eigenaar.

Toen we stonden te kijken schrokken we, want ineens ging de claxon van het oude autootje. Dat deden de bewoners en die lagen in een deuk van het lachen. Elke kant van het wagentje was weer anders opgeschilderd. De eerste route die we deze dag doen begint vlak achter de camping. Het is maar een klein rondje en we komen bij de grootste sitka-spar ter wereld. Meer dan 60 mtr. hoog. Bij de giants, eerder in deze vakantie, hebben we ze wel hoger gezien. In dit bos hangt aan elke boom een soort mos in lange slierten naar beneden.

Op de stammen groeit ook mos, maar dan een wat dikkere soort (zou prima zijn voor bloemschikken). Het maakt een wat griezelige indruk, het is fijn dat de zon schijnt anders zou je in spoken gaan geloven. Aan de overzijde van het meer is een oude boerderij waar een familie uit Oostenrijk meer dan 100 jaar gewoond heeft. Die wordt in oude staat hersteld, een heel karwei. Ook hier was een route langs en waren ook hele grote coniferen en sparrebomen bedekt met slierten mos. We reizen met de camper verder naar de kust en gaan naar Beach 4. Ze hebben hier zoveel stranden dat ze genummerd worden. Nummer 4 moet heel mooi zijn. We lopen lekker langs de branding en zien heel veel aangespoeld hout. Mooi donker zand en veel kiezelstenen. Het vreemde van dit strand is dat de bomen recht achter het strand staan. We moeten echt door een bepaalde ingang anders komen we niet bij de zee. Deze kustweg vervolgen we en komen bij Ruby’s beach uit. Ook een bekend strand. Door de bomen is een pad naar benden gemaakt en dan kom je op het strand. Van aangespoeld hout is een bruggetje gemaakt zo kom je op het strand. Het is niet zo helder vandaag, de temperatuur is lekker. Veel mensen genieten van een strandwandeling. Er zijn er ook die mosselen zoeken. In de getijdenpoeltjes zijn ze te vinden evenals de prachtige zeesterren en zeeanemonen.

Klaas zet ze op de foto. Hier kunnen we wel een hele poos blijven, de zee is altijd mooi, en als je weet dat je aan de rand van de Stille Oceaan staat is dat wel heel bijzonder. Toch gaan we weer verder. Richting het Olympic National Park. Een route door een soort regenwoud had Klaas uitgezocht. Om daar te komen moesten we eerst 18 miles rijden over een slechte weg. Dat hebben we deze keer maar niet gedaan en hebben een plekje voor de nacht opgezocht. Morgen is er weer een dag en dan gaan we het Olympic Park beter verkennen.