Naschrift van de redactie

Voor het eerst hebben wij (nou ja: Michiel!) een blog gemaakt van onze vakantie. De reis was er bijzonder genoeg voor.  Leuk was het dat we ook met regelmaat reacties kregen op de teksten; veel dank daarvoor. En mocht iemand nog op een kaart zitten te wachten: stop daar maar mee, want die komen niet meer. De blog is bedoeld in plaats van kaarten. Een heel klein groepje (niet blog-lezers meestal) heeft wel een kaartje gekregen. Verschil moet er immers zijn.

Ook willen we zo na deze reis nog wat eigenaardigheden kwijt van onze Noord-Amerikaanse medemens. Of zo u wilt, zaken die ons zijn opgevallen, maar die daar vast niet eigenaardig, maar juist heel normaal zijn.

Line up for the US Customs

Nergens hebben we zoveel rijen gezien. Te beginnen als je het land binnenkomt. Een hal ter grootte van een groot formaat sporthal gevuld met een welhaast geniaal labyrint van paaltjes met linten. Door het verzetten van een paar linten is er ruimte voor veel meer of juist minder mensen. Dit soort paaltjes met linten zie je overal, van de Starbucks en hamburgerrestaurants, tot bioscopen, verkooppunten van  theaterkaartjes en noem maar op. Men is er volkomen aan gewend en loopt ook automatisch de route via die linten, ook als er niemand is. Grappig, wel ff wennen. Wij waagden een keer een “korte” route te nemen, omdat er helemaal niemand stond, maar toen werd ons snel duidelijk gemaakt dat dat niet de bedoeling was. En maak er geen grapjes over, want dat soort humor wordt niet op prijs gesteld.

Fooiencultuur; gratuity

Hello, i am your waiter for tonight! Veel gehoord, of gelijksoortig. Alles hier is geprijsd ex belasting en ex service (gratuite). Voor dat laatste word je geacht de bediening te belonen met een procent of 18 bovenop de rekening. Het is een belangrijke reden voor de soms overdreven overkomende aardigheid. Begrijp ons niet verkeerd, Amerikanen en Canadezen zijn aardig, dat zit in de genen, maar heeft natuurlijk ook alles te maken met het feit dat ze niet beter weten dan dat dit wordt beloond (met geld). Je betaalt de aardige taxichauffeur wat extra, die betaalt de hotelman weer, omdat hij hem aan een klant geholpen heeft, en zo gaat het maar door. Ook iets om rekening mee te houden. Voordeel is wel dat je over het algemeen behulpzame en heel aardige mensen tegenkomt. Je staat ergens op de kaart te kijken en er komt al iemand om te vragen of je hulp nodig hebt! De buschauffeur die je ongevraagd helpt. Wij kunnen ook daar iets van leren, lijkt me. 

Tolerance

De Amerikanen zijn het tolerantste volk van de wereld, vinden ze zelf. Opvallend is wel hoe (ogenschijnlijk) gemakkelijk totaal verschillende culturen in een stad als Los Angeles of San Francisco met elkaar samen leven. In Nederland zou het bijvoorbeeld ondenkbaar zijn dat in bussen of trams berichten in bijvoorbeeld in het Turks of Marokkaans worden omgeroepen, zeker niet in het huidige tijdsgewricht zullen we maar zeggen. In San Francisco worden berichten omgeroepen in de talen van de grootste bevolkingsgroepen: Engels, Spaans en Chinees. En ook veel opschriften zijn meertalig. Tot zover, heel tolerant.

Maar die tolerantie gaat verder. Zwervers in zakken, lappen  en dozen die de straten bewonen, worden ook toegestaan, tolerantie voor alles immers, zolang ze maar niet stelen e.d. (zero tolerance!!). Toch bekruipt ons het gevoel dat dit soort tolerantie vooral wordt veroorzaakt door het totaal ontbreken van sociale vangnetten en een overheid (dat kost immers belastinggeld) die zorgt dat deze mensen een beter leven hebben en niet van het bedelen hoeven te leven. We hebben onze twijfels dus over deze vorm van tolerantie. Als deze vorm van tolerantie er niet zou zijn, als men al die zwervers en bedelaars (en dat zijn er echt heel veel) niet zou willen, dan zou men wellicht wel iets van sociale vangnetten opzetten. Misschien zijn wij op dit vlak dus toch wat toleranter. Overigens is het ook wel frappant dat in een land met zoveel in de basis aardige en beleefde mensen, dit fenomeen op deze schaal voorkomt, waarom is men tegen de eigen medeburgers niet net zo aardig als tegen ons?

Het verkeer

Het verhaal gaat dat het verkeer in de USA zo rustig is. Ja en nee! Op de freeway mag je inmiddels op bepaalde plaatsen 75mph (zeg zo’n 130 km/uur). Het keep your lane geeft een zekere rust, in elk geval voor diegene die niet perse het hardst wil. Je rijdt gewoon jouw snelheid op de baan naar keuze. Zo simpel. De anderen, die harder willen, moeten er maar omheen zien te komen. Nou is een RV van 29ft best groot en een snelheid van 70mph is daarmee al best aardig hard. Maar dat maximum geldt voor iedereen. Dus als je ‘ slechts’ 70mph rijdt, dan wordt je zomaar voorbij gedenderd door een enorme truck met twee aanhangers waarvan ik de lengte niet eens durf te schatten. Of door een pick up met een giga dubbelassige caravan eraan en daarachter een drieassige aanhangwagen met een groot uitgevallen speedboot Het is wennen zal, ik maar zeggen. En deze gevaartes komen je zowel links als rechts voorbij. En daarvoor is 75mph echt hard!

In het algemeen zijn er vrijwel geen verboden of geboden in het verkeer. En er zijn dus ook weinig ‘gewone’ verkeersborden. Dus vrijwel alles wordt met tekstborden aangegeven.
Simpel en goed zijn veel kruisingen. Een stopbord op alle wegen met eronder een bordje “all 4”  o.i.d. Iedereen stop daar ook en degene die er als eerste aankomt, mag ook als eerste weer verder rijden. Dat systeem zou in Nederland vast tot bijzondere taferelen leiden, in de USA werkt dat prima. Verder stoppen ze vrijwel altijd voor een zebra en zijn gemiddeld genomen behoorlijk vergevingsgezind als het gaat om mensen die rare manoeuvres in het verkeer maken! Al met al: het verkeer is heel goed te doen, maar rustig is het zeker niet altijd.

Wij hopen dat we jullie een beetje enthousiast voor de USA hebben gemaakt. Dat zijn wij namelijk ook. Emigreren; no way, er weer op vakantie; zeker!

Van onze reis hebben we een uitgebreidde GPS route. Die ga ik de komende weken helemaal bijwerken zodat hij de totale rondrit weergeeft die we hebben gemaakt. In totaal 4.500km. Voor de liefhebbers is deze route t.z.t. beschikbaar voor Garmin en Mapsource navigatiesystemen.