Op naar Lake Powell

De ochtend begon goed. Bij ons ontbijt hebben we een enorme raaf te gast. En tegen alle waarschuwingen in (keep the wild life wild is hier het motto) hebben we hem maar mee laten eten. Hij bedelde overtuigend. Maar al gauw staken vijf herten de camping over even later gevolgd door nog een enorme, compleet met gewei. Die hebben we maar met rust gelaten.

Bijtijds op pad langs de Canyon richting Dessert View voor een voorlopig laatste adembenemende blik op de Grand Canyon. Het landschap dat nu volgt is eerste bossig, later steeds kaler en vooral groots. Verder door Navajo gebied waar tijdens de lunchstop direct gebedeld werd. Een stadje als Tuba City, waar volgens de gids 8000 mensen van indiaanse afkomst wonen is goeddeels dichtgetimmerd. In het landschap zo nu en dan armoedige verzamelingen keetjes en campers waar de lokale indiaanse mensen wonen. Geen plezierige confrontatie met de armoede in dit deel van dit “rijke” land, schrijnend om te zien.

Het landschap wordt warmer en kaler als we Page naderen. Volgens de gids gelegen aan Lake Powell, maar dat is op z’n Amerikaans, dus niet te lopen. We rijden er maar doorheen naar de Wahweap Campground. Die ligt wel dicht bij het meer, bij de Wahweap Marina en blijkt bovendien erg fraai aangelegd. Erg nieuw en mooie plekken met een fantastisch uitzicht op Lake Powel.

Een mooie uitvalsbasis om te gaan zwemmen in het meer, maar vooral voor een bezoek aan de Antilope Canyon.

Eindelijk weer WiFi, zei het zeer primitief, foto's uploaden gaat hier niet door een verpletterende traagheid, niet alles is groot in de USA. Bovendien is er alleen verbinding bij de douches! Maar zodra dat kan gaan we foto's aanvullen en in de berichten toevoegen. Kijk later dus nog maar eens.