Wat is die groot (2)

We begonnen de rondtrip met onze RV met deze titel. Hoewel je er na enige tijd aan begint te wennen, kregen we vandaag nog een aardige bevestiging van die omvang. Maar de titel slaat ook op het park dat we vandaag bezochten: Zion National Park.

Na onze overnachting bij Glendale vervolgden we onze weg via de zeer fraaie route die Capitol Reef via Bryce met Zion verbindt. Achtereenvolgens de US 12, US 89 en de US 9 die ons ten slotte bij Zion bracht. Ruim voor het park wordt het wegdek rood, aangepast aan de kleuren van de rotsen in het park en worden we gewaarschuwd met borden dat de doorgang voor oversized vehicles beperkt is. Omdat bijna iedereen hier met een minstens net zo grote RV rijdt, zijn we toch maar doorgereden. Bij de parkingang maken we gebruik van onze jaarpas, maar moeten voor de omvang van onze RV $15 bijbetalen. Maar dan krijg je ook waar voor je geld!

Het landschap is inmiddels veranderd in een dramatisch gorge-achtig landschap. Dat heb je wellicht in Frankrijk ook, maar dan niet zo roodgekleurd en lang zo groot niet. Zion is niet echt RV-vriendelijk. De parkeerplekken zijn door ruimtegebrek en omvang niet toereikend. We moeten daardoor in de loop van de dag toch wel een paar mooie punten laten liggen. Ook telt de route vele haarspeldbochten en stevige afdalingen omdat je uiteindelijk onderin de kloof eindigt. Maar dan doemt de eerste tunnel op (een echte bijzonderheid in de USA). Een korte, goed te nemen hobbel. De tweede tunnel is anders. Door een Parkranger worden we tegengehouden. De tunnel (nu 1700 mtr lang) wordt vrij gemaakt van tegenliggers en wij mogen met onze kar over de middenstreep in ons eentje door de tunnel, dat is pas wat (en daarvoor moesten we dus ook extra betalen)!

Het visitorcentrum is al vol (Zion is een van de drukste parken met 3 miljoen bezoekers per jaar), parkeren moet in het nabij gelegen dorpje Springdale. Een gratis shulttlebus brengt ons vervolgens terug naar het park. Dan in de parkshuttle naar het eind van de kloof die steeds smaller en smaller wordt.

Ook hier maken we gebruik van het hop-on hop-off-systeem: stukken lopen en stukken “bussen”. Prachtige wandelingen ook weer en heel anders dan bijvoorbeeld de Grand Canyon. Dit is veel minder groots, maar toch heel imponerend. Prachtige natuur, heel groen, relatief veel water en prachtig gekleurde rotsen overal. Dus de titel slaat ook hierop.

Na een inwendige versterking bij de prachtige Zion Lodge, midden in het park (een aanrader voor echte liefhebbers), terug naar onze RV. Omdat de route naar Las Vegas veel snelweg bevat en het landschap groots en kaal is en weinig bijzonders meer te bieden heeft, besluiten we de resterende 260km naar Vegas toch maar in één keer te rijden. Om iets over 6 plaatselijke tijd (geholpen door een uurtje tijdverschil) staan we midden in Las Vegas op een KOA Kamp, op 10 minuten lopen van Las Vegas Boulevard, ofwel The Strip. Na bijkomen en bij de RV eten, dus toch nog maar even naar de Strip gelopen. Dat is altijd weer verder dan je denkt, maar het is dan ook wel heel bijzonder als eerste kennismaking, Las Vegas in de avond. Morgen meer Las Vegas. Voor vandaag was alle energie echt op.