De Valley

Vandaag opnieuw naar Yosemite. Een beetje bijtijds ook, want het is duidelijk een goed bezocht park. We rijden direct door naar de visitorparking in Yosemite Valley. Een enorm parkeerterrein dat in drukke dagen nog altijd veel te klein is. Houd in dit park rekening met veel mensen, heel veel mensen! In de vallei zijn een aantal hotels/lodges en enorme campings, die normaliter ook vol zitten. En dat naast de 15 campings (vrij primitieve) die er ook in het park zijn. Wij raken onze RV nog mooi kwijt en wandelen naar het visitorcenter. In dit park is wel enige commercie, Yosemite Village biedt zelfs een terras waar je wat (ze noemen dat hier koffie ), uit een kartonnen beker  kunt drinken. Dan op de gratis shuttlebus richting onze eerste wandeling; een buitengewoon fraaie waterval.

Met het hop-on-hop-off-systeem doen we zo allerlei plekken aan in de vallei en wandelen we een aantal trails. Eén daarvan klimt fors. Bij elkaar genoeg om behoorlijk moe van te worden. Voor de echte doorzetters zijn er onvoorstelbaar veel mogelijkheden. Daaronder ook fietsen. De vallei is vrij vlak en alle bezienswaardigheden kunnen via fraaie fietspaden worden bereikt. Is wellicht nog leuker dan de shuttle. Al met al is het een idyllische en zeer plezierige omgeving, anders dan de vaak ruwe en overweldigende natuur in veel andere parken. Je kunt je voorstellen dat de Indianen die hier (heel geïsoleerd) woonden een prima leefomgeving hadden. En ook in dit park aandacht voor de manier waarop de “blanken” de Indianen hardhandig van hun geboortegrond hebben verwijderd. Er is (behalve in namen), dan ook vrijwel niets meer van over.

De natuur is prachtig, je kunt je goed voorstellen waarom al die mensen hier naar toe willen. Dat is dan ook gelijk het nadeel; het zijn er wel heel erg veel, zels nu in het naseizoen. Soms heeft het wat weg van een themapark. Waarschijnlijk zijn alleen de echte trails (dagroutes!) rustig.

Na het wandelen in de RV naar Glacierpoint. Een fabelachtig uitzichtpunt over de hele vallei en twee kanten op dat niet mag worden gemist. De weg er naar toe is erg smal en bochtig, maar het is de moeite zeker waard.

En aan het eind weer eens herten gezien. Overal borden dat je het wildlife wild moet houden maar ze komen wel erg dichtbij. Over eekhoorns struikel je bijna (een sprong op onze tafel om van de pizza mee te eten), herten zijn erg rustig en blijven dat ook met veel mensen eromheen. Anders is dat met de mensen. De gekste capriolen haalt men uit voor een foto van een hert.

Dus de waarschuwingen voor overstekend wild waarschuwen vooral voor mensen die hiervan foto’s willen maken. Die weten nog niet dat ze nog veel meer herten gaan zien. Alleen die zwarte beren, die hebben we niet gespot, helaas.

Vervolgens op weg naar een camping buiten het park. Op de US 140, zo’n 10 km buiten het park ligt het dichtstbijzijnde RV-park. Rond een uur of zeven arriveren we. Er is alleen nog een plekje op een soort parkeerterrein naast het kantoor, maar veel keus hebben we niet. En het is al donker, dus wat maakt het ook uit. De volgende dag gaan we bijtijds op stap naar de laatste overnachting van ons RV-avontuur, in de richting van San Francisco.