De laatste etappe: Vancouver

Bijtijds uit de veren, inpakken en ontbijten. Dan per taxi naar het vliegveld voor de vlucht naar Vancouver. Onderweg naar het vliegveld verbazen we ons weer over hoe slecht het er rondom die route uitziet, wat een afbraak en ongeorganiseerde bende het in feite is.

Het vliegveld is aangenaam overzichtelijk maar opnieuw blijkt vliegen toch vooral een kwestie van geduld en in de rij staan. Wat is het toch heerlijk simpel als je op de motor naar Italië gaat.

Redelijk op schema komen we aan in Vancouver. Eerst even een hapje gegeten. Vervolgens per taxi naar ons hotel, downtown: Howard Johnson aan Granville Street.

Mooi in het centrum. Al direct valt op hoe anders het hier is. De wegen zien er goed uit, wat je langs de route ziet in het algemeen ook. Geen slooprijpe zooi maar goed uitziende bedrijventerreinen, nette woonwijken en goed aangeklede openbare ruimte. Ook in de stad blijkt dat zo te zijn.

Voor een eerste korte verkenning maken we een wandelingetje van het hotel naar de waterkant in Yaletown. Dit stadsdeel bestaat uit een behoorlijke hoeveelheid gerenoveerde oude bedrijfspanden. Aangevuld met heel veel woontorens en goed aangeklede straten en pleinen. En een prachtig waterfront met jachthavens. Wat een verschil met het wat smoezelige waterfront van San Francisco!

Heel veel cafe’s, restaurants en winkeltjes. Levendige buurt ook. Heerlijk gegeten en nu eens gewoon lokale keuken (wel veel internationale invloeden, maar toch).

Het contrast met San Francisco is enorm. Vancouver is, zoals beloofd, een heel aangename stad om als voetganger en bezoeker doorheen te lopen. Daarover later nog meer. We moeten eerst een selectie maken van wat we willen zien, want duidelijk is wel dat lang niet alles aan de beurt zal komen. En ook hier lijkt de zomer ten einde. Helaas maar eind september is dat niet heel gek.